Σύμφωνα με την εφημερίδα Aksam, η οργή της Άγκυρας σχετίζεται με τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνάντησης των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, όπου στην ημερήσια διάταξη ήταν τα ζητήματα της ένταξης στην ΕΕ της Τουρκίας, της Κροατίας, της Σερβίας και της Ισλανδίας. Τελικά αποφασίστηκε, ότι η έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη Σερβία για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2014. Τον ίδιο χρόνο οι Βρυξέλλες θα αποδεχτούν την αίτηση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης για την απόκτηση του επίσημου καθεστώτος της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά εναντίον της Τουρκίας ακούστηκαν αρκετές σκληρές δηλώσεις σχετικά με το μέλλον της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τελικά γίνεται σαφές ότι οι Βρυξέλλες απομονώνουν την Άγκυρα από τα Βαλκάνια, όπου αυτή ήταν παραδοσιακά παρούσα. Μετά την άνοδο στην εξουσία στην Τουρκία του κόμματος «Δικαιοσύνης και ανάπτυξης» τα Βαλκάνια θεωρούνταν ως μία από τις προτεραιότητες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η Δύση υποστήριζε την ενίσχυση της θέσης της Άγκυρας σε αυτήν την περιοχή, αποδίδοντάς της ορισμένα γεωπολιτικά μπόνους. Τώρα η ίδια στερεί από την Τουρκία τους ιστορικο-ιδεολογικούς της, και μελλοντικά, και τους οικονομικούς της δεσμούς με τα Βαλκάνια.

Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια η Τουρκία είχε επενδύσει σημαντικούς πόρους στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού μουσουλμανικού διαδρόμου επικοινωνίας, που περνάει από τις περιοχές της βουλγαρικής Ροδόπης, της Νότιας Σερβίας, του Νοβοπάζαρ σαντζάκ, του Κοσόβου, της ΠΓΔΜ, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Αλβανίας. Αυτό σε μεγάλο βαθμό είχε διευκολύνει τη διεξαγωγή εκεί της πολιτικής του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού. Τώρα για αυτές τις χώρες ανοίγουν οι ευρωπαϊκές πύλες, ενώ από την Τουρκία ζητούν να περιμένει επ’ αόριστον. Επιπλέον, στο μέλλον δεν πρέπει να αποκλείσουμε το γεγονός, ότι στα Βαλκάνια θα ενισχυθεί η θέση της Ελλάδας.

Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, όπως θεωρούν πολλοί παρατηρητές, εντάσσονται οι δηλώσεις του Ερντογάν για τις πρώην κτήσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια. Αυτές εκλαμβάνονται ως μία νοσταλγική αντίδραση στο παρελθόν, αλλά αυτό που είναι πιο σοβαρό, είναι ότι προκλήθηκαν από τους φόβους, ότι την Τουρκία μπορεί ακόμη και να την στερήσουν από τον «ευρωπαϊσμό».

*Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.
Στανισλάβ Ταράσοφ