Θα επιμείνει στο αρχικό σχέδιο της μετάβασής του στην προεδρία της δημοκρατίας, αφού πρώτα τροποποιήσει με δημοψήφισμα το σύνταγμα, που για να προκηρυχθεί θέλει ειδική πλειοψηφία στη Βουλή, για να δοθούν στον πρόεδρο υπερεξουσίες γαλλικού τύπου; Ή θα παραμείνει στην πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΑΚΡ, οπότε θα πρέπει να τροποποιηθεί το κομματικό καταστατικό που προβλέπει μόνον τρεις αλλεπάλληλες βουλευτικές θητείες;
Η επιλογή αυτή θα είναι καθοριστικής σημασίας με δεδομένο ότι το ετερόκλητο μέτωπο των αντιπάλων του Ερντογάν, εντός και εκτός Τουρκίας, δεν έχουν κρύψει εδώ και μήνες ότι πρωταρχικός τους στόχος είναι να εμποδίσουν τον πρωθυπουργό να γίνει πρόεδρος με εξουσίες σουλτάνου.
Αν ο Ερντογάν εγκαταλείψει τη διεκδίκηση της προεδρίας, προφανώς θα έχει διαπιστώσει ότι το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ διατρέχει κίνδυνο πολυδιάσπασης μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία. Η παραμονή του, όμως, στην πρωθυπουργία, έστω και αν κερδίσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές σε συνθήκες εμφυλιοπολεμικής ακραίας πόλωσης, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά μια περίοδος φθοράς εν μέσω διεθνούς και περιφερειακής απομόνωσης της Αγκυρας, συνεχών αποκαλύψεων νέων σκανδάλων και σκληρής αμυντικής περιχαράκωσης του Ερντογάν, με ολοένα συχνότερη υιοθέτηση συμβολικών κινήσεων εξισλαμισμού.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός γνωρίζει τα παραπάνω και γι' αυτό ήθελε να καταφύγει στην προεδρία. Από την πλευρά τους οι αντίπαλοί του γνωρίζουν ότι επί του παρόντος δεν μπορούν να τον ανατρέψουν γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική λύση και αυτό που επιθυμούν είναι όχι μια μετωπική σύγκρουση, που θα του επιτρέψει σκληρή αντεπίθεση και στη χειρότερη περίπτωση ηρωική έξοδο, αλλά τον εγκλωβισμό του σε μια μη αντιστρέψιμη φθορά και αποσάθρωση.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
