Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Οι μέρες των Χριστουγέννων πλησιάζουν και ο ”εφιάλτης” της πρωτοχρονιάς, παραμονεύει… Ο κλοιός σφίγγει ολοένα και περισσότερο… Ο Πωλ Τόμσεν, καταφθάνει (σήμερα) και αν κυβέρνηση συναινέσει, χιλιάδες υπερχρεωμένες οικογένειες, θα χάσουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους… Θα θάψουν, μια για πάντα, τους κόπους και τις θυσίες μιας ζωής… Στο δρόμο, με ένα γιατί, στο πουθενά…Την ίδια στιγμή, που εμείς περιμένουμε, ένα θαύμα να σωθούμε, μια πολυπόθητη ανατροπή, από τον κύριο Σαμαρά, που μέχρι σήμερα δε μας έχει συνηθίσει… Η Ισλανδία, χαράσσει ένα δρόμο, που για μένα προσωπικά, αλλά φαντάζομαι και για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν (κακιά ώρα εμείς…)
Η κυβέρνηση της Ισλανδίας λοιπόν, αναλαμβάνει, το ρίσκο, και ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ χρέη νοικοκυριών… Οι επικριτές, λένε, ότι το πρόγραμμα, φτάνει στην αξία, ενός δισεκατομμυρίου ευρώ (περίπου)… Θα μπορούσε να βλάψει, την προσληπτική της ικανότητα, ακόμα και να τρομάξει τους ξένους επενδυτές, αλλά ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας, πιστεύει ότι ο κίνδυνος αξίζει…
“Τα άμεσα οφέλη, θα φτάσουν, σχεδόν στο 80% των ισλανδικών νοικοκυριών, αλλά τα έμμεσα που θα φτάσουν στον καθένα, θα αυξηθεί η οικονομική ανάπτυξη και η αγοραστική δύναμη…”
Μήπως ήρθε η ώρα να παραδειγματιστούμες Για πόσο ακόμα θα ζούμε με σκιές και φαντάσματα; Για πόσο ακόμα θα περπατάμε στα ίδια μας τα χαλάσματα; Πόσους ακόμα θα δολοφονήσετε; Πόσα όνειρα ακόμη θα τσακίσετε; Μέχρι πότε, η ίδια η «μάνα» θα αφήνει νηστικά τα ίδια της τα παιδιά; Για πόσο ακόμη θα τα διώχνει από κοντά της; Και να φταιγε αυτή… Η Ελλάδα όμως ακόμα επιζεί και θα ζει. Έχεις χρέος τόσο προς αυτήν, όσο και στα παιδιά της. «Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.» Αντέχεις;
Οι μέρες των Χριστουγέννων πλησιάζουν και ο ”εφιάλτης” της πρωτοχρονιάς, παραμονεύει… Ο κλοιός σφίγγει ολοένα και περισσότερο… Ο Πωλ Τόμσεν, καταφθάνει (σήμερα) και αν κυβέρνηση συναινέσει, χιλιάδες υπερχρεωμένες οικογένειες, θα χάσουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους… Θα θάψουν, μια για πάντα, τους κόπους και τις θυσίες μιας ζωής… Στο δρόμο, με ένα γιατί, στο πουθενά…Την ίδια στιγμή, που εμείς περιμένουμε, ένα θαύμα να σωθούμε, μια πολυπόθητη ανατροπή, από τον κύριο Σαμαρά, που μέχρι σήμερα δε μας έχει συνηθίσει… Η Ισλανδία, χαράσσει ένα δρόμο, που για μένα προσωπικά, αλλά φαντάζομαι και για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν (κακιά ώρα εμείς…)
Η κυβέρνηση της Ισλανδίας λοιπόν, αναλαμβάνει, το ρίσκο, και ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ χρέη νοικοκυριών… Οι επικριτές, λένε, ότι το πρόγραμμα, φτάνει στην αξία, ενός δισεκατομμυρίου ευρώ (περίπου)… Θα μπορούσε να βλάψει, την προσληπτική της ικανότητα, ακόμα και να τρομάξει τους ξένους επενδυτές, αλλά ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας, πιστεύει ότι ο κίνδυνος αξίζει…
“Τα άμεσα οφέλη, θα φτάσουν, σχεδόν στο 80% των ισλανδικών νοικοκυριών, αλλά τα έμμεσα που θα φτάσουν στον καθένα, θα αυξηθεί η οικονομική ανάπτυξη και η αγοραστική δύναμη…”
Μήπως ήρθε η ώρα να παραδειγματιστούμες Για πόσο ακόμα θα ζούμε με σκιές και φαντάσματα; Για πόσο ακόμα θα περπατάμε στα ίδια μας τα χαλάσματα; Πόσους ακόμα θα δολοφονήσετε; Πόσα όνειρα ακόμη θα τσακίσετε; Μέχρι πότε, η ίδια η «μάνα» θα αφήνει νηστικά τα ίδια της τα παιδιά; Για πόσο ακόμη θα τα διώχνει από κοντά της; Και να φταιγε αυτή… Η Ελλάδα όμως ακόμα επιζεί και θα ζει. Έχεις χρέος τόσο προς αυτήν, όσο και στα παιδιά της. «Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.» Αντέχεις;
Kαι Ενα σχόλιο
Κα ΑυξεντίουΗ Οικονομική κρίση στην Ισλανδία είχε διαφορετικά δομικά χαρακτηριστικά από αυτής της Ελλάδας.Παρά το γεγονός ότι εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις για το μέλει γενέσθαι της Ισλανδικής Οικονομίας (καθώς οι βασικοί τομείς της Οικονομίας της , Αλιεία, Βιομηχανία Αλουμινίου και Τουρισμός δεν μπορούν να ανακάμψουν παρά την υποτίμηση του νομίσματος της) επέλεξε να μην βοηθήσει τις τράπεζες της, μειώνοντας έτσι καταλυτικά τις υποχρεώσεις της.Η Ισλανδία αρνήθηκε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των βρετανικών και ολλανδικών τραπεζών να αποζημιωθούν, πράγμα που ελάφρυνε τους Ισλανδούς φορολογούμενους κατά 4 δις ευρώ Στην Ελλάδα τα μέτρα λιτότητας που εληφθησαν κύριο στόχο είχαν τη διάσωση των γερμανικών τραπεζών από τη χρεοκοπία, ως επίσης και την εξυπηρέτηση της Κοινής πολιτικής γραμμής Κομισιόν-Βερολίνου για να μην δημιουργηθεί ανεπιθύμητο προηγούμενο σε πολύ σημαντικότερες οικονομίες του Ευρωπαικού Νότου (Γαλλία,Ιταλία).
Στην Ελλάδα ο ρόλος της οικοδομικής δραστηριότητας αποτελούσε και αποτελεί κομβικής σημασίας παράμετρο για τον οικονομικό τομέα των κατασκευών. Με την σειρά του το μοντέλο επίπλαστης ανάπτυξης που υιοθετήθηκε ως το βασικό μοντέλο ανάπτυξης της Ελληνικής κοινωνίας απο το 1947 και ένθεν βασίζεται στις κατασκευές. Τυχόν και νέα υποχώρηση θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη υποχώρηση και της Οικονομίας, με το διαπραγματευτικό χαρτί του πλεονάσματος (ασχέτως αν είναι πραγματικό ή προϊόν δημιουργικής λογιστικής) να καθίσταται έωλο.
Φυσικά η Ισλανδία και η Κοινωνία της και η πολιτική Ελίτ της διαπραγματεύεται σκληρά την γεωπολιτική της θέση. Οποιος ελέγχει την Ισλανδία ελέγχει και το πλέον σημαντικό κομμάτι των θαλασσίων οδών, θαλάσσιου χώρου μεταξύ ΗΠΑ-Καναδά και Αρκτικής ως επίσης αποτελεί και βάση για τις όποιες βλέψεις στο υπέδαφος της Αρκτικής. Κίνα-Ρωσία-ΗΠΑ-Καναδάς ερίζουν για τα σημαντικά αυτά κοιτάσματα . Συνέπεια αυτής της διαπραγμάτευσης είαν ικαι η στάση που καταγράφεται στο κείμενο σας. Σε ότι μας αφορά έχουμε προ πολλού παραδώσει τον έλεγχο της χώρας μας στο γερμανικό παράγοντα ο οποίος πλέον ανενόχλητος οικοδομεί παράλληλη δομή ως προς το Ελληνικό κράτος καθιστώντας την κρατική δομή και την Ελληνική κυβέρνηση ήσσονος σημασίας παράμετρος του συστήματος μας Ούτε και εδώ διαπραγματευτήκαμε και ως σωστά έχει αναφέρει ο Κος Ιγνατίου στην διαπραγμάτευση δίνεις για να πάρεις. Αραγε η Ελλάδα εκτός απο την κατάθεση της υποταγής της τι άλλο να έδωσε και τι να πήρε;
Το αν υπάρχει η πολιτική βούληση για ανατροπή αυτής της κκατάστασης και αν η βούληση αυτή λάβει χαρακτηριστικά πολιτικής στρατηγικής θα φανεί μετά το πέρας και της Ιταλικής Προεδρίας της Ε.Ε.
