Του Πανίκου Παναγιώτου
Η Κύπρος δεν είναι Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, αλλά ούτε και Ελλάδα. Υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και τις άλλες μνημονιακές χώρες.
Η οικονομική κρίση βιώνεται σε μια ημικατεχόμενη χώρα. Επομένως, τα ανθρωποκτόνα μνημόνια έχουν άλλες διαστάσεις και συνέπειες σ’ αυτό τον τόπο. Και όπως λέμε και ξαναλέμε, Έλληνες είναι αυτοί που τότε «άνοιξαν τις κερκόπορτες» στους Τούρκους και Έλληνες είναι αυτοί που σήμερα «άνοιξαν τις κερκόπορτες» στους Τροϊκανούς και στους διεθνείς τοκογλύφους.
Ο κόσμος εύλογα διερωτάται: Πότε έγινε κάθαρση στην Κύπρο και θα γίνει τώρα; Πότε τιμωρήθηκαν οι ένοχοι και θα τιμωρηθούν τώρα; Πότε αυτοκτόνησε έστω και ένας από ενοχές για εγκλήματα σε βάρος του νησιού μας και θα αυτοκτονήσει τώρα;
Γι’ αυτό, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων είναι πλέον δύσπιστη απέναντι στην εξουσία (Κυβέρνηση, Βουλή, Δικαιοσύνη). Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και εκείνοι που επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τον απλό πολίτη, επικαλούμενοι την βλακώδη «Παγκαλίστικη Φιλοσοφία» ότι «Τα φάγαμε όλοι μαζί» ή «The party is over», γιατί τέτοιες απόψεις εξισώνουν τους θύτες με τα θύματα.
Πού είναι λοιπόν σήμερα αυτοί (πολιτικοί και τραπεζίτες), που συνέτειναν στην οικονομική καταστροφή; Πού είναι σήμερα αυτοί (κάθε κόμματος και πάσης ιδεολογίας), που είχαν εσωτερική ενημέρωση και απέσυραν από τις κυπριακές τράπεζες εκατομμύρια ευρώ το διάστημα πριν το κούρεμα των καταθέσεων; Κυρίως, όμως, πού είναι αυτοί, οι οποίοι διοχέτευσαν πληροφορίες σε επιλεγμένα πρόσωπα και εταιρείες;
Και επειδή ήδη διαφαίνεται ότι όλοι αυτοί, υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι μίας ακόμη κυπριακής τραγωδίας, είναι πολύ πιθανό να βγουν κούππα άπαννη από ένα σύστημα αλληλοεξυπηρέτησης συμφερόντων και αλληλοεπικάλυψης σκανδάλων, αυτή τη φορά μην ξαναπείς απλά: «Δεν ξεχνώ».
Αθώε πολίτη της Κύπρου, μην ξαναδώσεις κλάδον ελαίας, γιατί πάντα θα βρίσκεις μπροστά σου λεηλάτες της ζωής, της πατρίδας και του πολιτισμού σου. Μη ζητάς από τη διεθνή κοινότητα να επιβάλει το δίκαιο για την αρπαγή της γης σου από τον Αττίλα, όταν εσύ δεν μπορείς να επιβάλεις το δίκαιο για την αρπαγή της αξιοπρέπειάς σου από τους δικούς σου κλέφτες.
http://www.philenews.com/
H αδιαλαξία της Τουρκίας πάγια και δεδομένη, η ερμηνεία όλων των συνθηκών κατά το δοκούν βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της Τουρκικής διπλωματίας.Το τραγικό είναι πως για πρωτη και μόνη φορά όλοι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί αποκλείουν την Τουρκία και αναβαθμίζουν την Κύπρο και την Ελλάδα. Και όμως δεν μπορούμε να τους αξιποιήσουμε πρώτιστα εξαιτίας της ανυπαρξίας του βασικού συντελεστή ισχύος της Κοινωνικής Συνοχής.Η Ευρωπαική Ενωση ανύπαρκτη ως οντότητα και η πολιτική μας ηγεσία εγκλωβισμένη σε λογικές ήττας.Το ότι απέναντι σε δόγματα στρατηγικών αιώνων ο Ελληνισμός αντιπαραθέτει ερασιτεχνικούς αυτοσχεδιασμούς μας καθιστά και προβλέψιμους και ελεγχομένους. Το δόγμα Ισχυρό Εθνος-Αξιόπιστο και Σύγχρονο Κράτος- Εθνική Στρατηγική (στην βάση της Μέγιστης κοινωνικής συναίνεσης και συνοχής) πρέπει να αποτελέσει τον κοινό τόπο δράσης όλων μας και σε αυτό καλείται ο καθείς να καταθέσει ότι δύναται προκειμένου ως σωστά επισημαίνει να επιβληθεί το Δίκαιο εντός και εκτός συνόρων του ΕλληνισμούΗ Κύπρος δεν είναι Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, αλλά ούτε και Ελλάδα. Υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και τις άλλες μνημονιακές χώρες.
Η οικονομική κρίση βιώνεται σε μια ημικατεχόμενη χώρα. Επομένως, τα ανθρωποκτόνα μνημόνια έχουν άλλες διαστάσεις και συνέπειες σ’ αυτό τον τόπο. Και όπως λέμε και ξαναλέμε, Έλληνες είναι αυτοί που τότε «άνοιξαν τις κερκόπορτες» στους Τούρκους και Έλληνες είναι αυτοί που σήμερα «άνοιξαν τις κερκόπορτες» στους Τροϊκανούς και στους διεθνείς τοκογλύφους.
Ο κόσμος εύλογα διερωτάται: Πότε έγινε κάθαρση στην Κύπρο και θα γίνει τώρα; Πότε τιμωρήθηκαν οι ένοχοι και θα τιμωρηθούν τώρα; Πότε αυτοκτόνησε έστω και ένας από ενοχές για εγκλήματα σε βάρος του νησιού μας και θα αυτοκτονήσει τώρα;
Γι’ αυτό, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων είναι πλέον δύσπιστη απέναντι στην εξουσία (Κυβέρνηση, Βουλή, Δικαιοσύνη). Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και εκείνοι που επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τον απλό πολίτη, επικαλούμενοι την βλακώδη «Παγκαλίστικη Φιλοσοφία» ότι «Τα φάγαμε όλοι μαζί» ή «The party is over», γιατί τέτοιες απόψεις εξισώνουν τους θύτες με τα θύματα.
Πού είναι λοιπόν σήμερα αυτοί (πολιτικοί και τραπεζίτες), που συνέτειναν στην οικονομική καταστροφή; Πού είναι σήμερα αυτοί (κάθε κόμματος και πάσης ιδεολογίας), που είχαν εσωτερική ενημέρωση και απέσυραν από τις κυπριακές τράπεζες εκατομμύρια ευρώ το διάστημα πριν το κούρεμα των καταθέσεων; Κυρίως, όμως, πού είναι αυτοί, οι οποίοι διοχέτευσαν πληροφορίες σε επιλεγμένα πρόσωπα και εταιρείες;
Και επειδή ήδη διαφαίνεται ότι όλοι αυτοί, υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι μίας ακόμη κυπριακής τραγωδίας, είναι πολύ πιθανό να βγουν κούππα άπαννη από ένα σύστημα αλληλοεξυπηρέτησης συμφερόντων και αλληλοεπικάλυψης σκανδάλων, αυτή τη φορά μην ξαναπείς απλά: «Δεν ξεχνώ».
Αθώε πολίτη της Κύπρου, μην ξαναδώσεις κλάδον ελαίας, γιατί πάντα θα βρίσκεις μπροστά σου λεηλάτες της ζωής, της πατρίδας και του πολιτισμού σου. Μη ζητάς από τη διεθνή κοινότητα να επιβάλει το δίκαιο για την αρπαγή της γης σου από τον Αττίλα, όταν εσύ δεν μπορείς να επιβάλεις το δίκαιο για την αρπαγή της αξιοπρέπειάς σου από τους δικούς σου κλέφτες.
http://www.philenews.com/
