30 Νοεμβρίου 2013

Ο δρόμος των ψευδαισθήσεων από τη Λευκωσία μέχρι την Άγκυρα -

https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRg8bp-w1Drz4-7rTWTDRzC4CY7RhTJL03o6yCsFbt7UHjtKplH8w
ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Πριν από 2500 χρόνια και πλέον, ο Κινέζος στρατηγός Σουν Τζου είχε διατυπώσει μιαν αρχή που έπρεπε να είναι ευαγγέλιο στο προσκέφαλο των ηγετών μας: «Αν ξέρεις τον εχθρό σου και γνωρίζεις τον εαυτό σου, μη τον φοβάσαι, θα νικήσεις σε 100 μάχες. Αν δεν ξέρεις τον εχθρό σου αλλά ξέρεις τις δικές σου δυνατότητες, τότε έχεις ίσες πιθανότητες νίκης όσο και ήττας. Αν ξέρεις τον εχθρό σου και δεν ξέρεις τις δικές σου δυνατότητες, τότε θα ηττηθείς σε κάθε μάχη».Μετά την άτυπη συνάντηση, προχθές βράδυ, με τον κατοχικό Έρογλου, ο Πρόεδρος δεν πρέπει να έχει καμίαν απολύτως ψευδαίσθηση. Δεν δικαιούται πλέον, όσες και αν έτρεφε, πιθανόν μέχρι σήμερα, ελπίδες, ότι μετά από όλες εκείνες τις παρακλήσεις του, οι Τούρκοι θα επιδείκνυαν έστω και στοιχειώδη πολιτική ευπρέπεια. Διαπιστώνονται τρία δεδομένα. Πρώτον, χάσμα μέγα χωρίζει τις θέσεις των δύο πλευρών. Οι Τούρκοι είναι αταλάντευτα αμετακίνητοι στην από δεκαετιών στοχοθεσία τους για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεύτερον, μετά τις δηλώσεις Έρογλου στη «Μιλιέτ», είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι Τούρκοι ήδη έχουν σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις τους.

Το τρίτο δεδομένο είναι ένα κρίσιμο ερώτημα στον Πρόεδρο: Πώς θα διαχειριστεί το νέο αδιέξοδο; Δεν πιστεύουμε να διατηρεί ακόμα την ψευδαίσθηση ότι οι Τούρκοι θα αλλάξουν την πολιτική τους, θα αναιρέσουν τους στόχους τους σε βάρος της Κύπρου και θα προσχωρήσουν στις δικές μας θέσεις, ώστε να αρχίσει διάλογος, που να καταλήξει σε λύση. Ο Ν. Αναστασιάδης βρίσκεται ενώπιον δύο κρίσιμων ζητημάτων. Πρώτον, τι θα κάνει για να αναστρέψει το ακόμα πιο βεβαρημένο αδιέξοδο, που προκαλεί μεγαλύτερες δυσκολίες στην ελληνική πλευρά;

Οι καταγγελτικές ρητορείες του δεν έχουν κανένα αντίκρισμα και εκλαμβάνονται ως επικοινωνιακά παιγνίδια, αν δεν έχουν πρακτική κατάληξη. Όλα λέγει τον τελευταίο καιρό είναι οι επιδιώξεις της ελληνικής πλευράς. Τι υποβάλλουν, όμως, οι ξένοι; «Συνομιλήστε! Αρπάξτε τη μοναδική ευκαιρία! Βρείτε τα!». Ως εάν να πρόκειται για έναν μάγκικο καβγά και όχι για την τουρκική κατοχή της πατρίδας μας.

Δεύτερον, πώς ο Ν. Αναστασιάδης θα κάμψει την τουρκική αδιαλλαξία, ώστε η Άγκυρα να συναινέσει σε βιώσιμη και λειτουργική λύση; Ποιες είναι οι δυνατότητές του; Με απλά λόγια: Ποιοι είναι εκείνοι οι δρώντες, πολιτικοί, διπλωματικοί, αμυντικοί, ενεργειακοί, που θα λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστές ισχύος, για να του επιτρέψουν να ασκήσει τέτοια πίεση ή και να επιβάλει τέτοιο κόστος στην Τουρκία ώστε, επιτέλους, να συμβάλει σε επίτευξη λύσης; Ας προσεχθούν μερικά άλλα δεδομένα:

Την ημέρα που γινόταν η συνάντηση Αναστασιάδη-Έρογλου, ο δήθεν… ειρηνοποιός Ερντογάν έστελνε στην κυπριακή ΑΟΖ την πλατφόρμα «Δίας» για έρευνες για φυσικό αέριο. Δεύτερον, οι δηλώσεις Γκιουλ υποβάλλουν ξανά ότι η Τουρκία αξιώνει μοιρασιά των υδρογονανθράκων μας.

Τρίτον, δεν πρέπει να παραβλέπεται η κατ’ αρχήν συμφωνία των έξι μεγάλων δυνάμεων με την Τεχεράνη για το περσικό πυρηνικό πρόγραμμα και οι εντεύθεν επιπτώσεις στην περιοχή μας.

Τέταρτον, να μην υποτιμάται η ισραηλινή δυσαρέσκεια.

Από την άλλη, η ασταθής κατάσταση στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και οι αλαζονικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, οι πονηρές υποβολές ξένων για αγωγό κυπριακού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας, τα ενδιαφέροντα μεγάλων δυνάμεων, ειδικά της Ρωσίας, η προσέγγιση Άγκυρας-Κούρδων, η αναδιάταξη του ενεργειακού πεδίου, η συριακή κρίση, κτλ., είναι στοιχεία που ο Πρόεδρος καλείται να λάβει σοβαρά υπόψη. Αφού πρώτα αποβάλει πλήρως κάθε ψευδαίσθηση ότι ο Ερντογάν, που κάποτε θαύμαζε, είναι ποτέ δυνατόν να μετακινηθεί προς τις θέσεις μας.http://www.sigmalive.com/