Αυτό που ονομάστηκε μεταρρύθμιση τείνει να καταστεί ένα περίεργο συνονθύλευμα- ως σωστά επισημάνθηκε -, αλλού «νεοφιλελεύθερων συνταγών» (εργασιακά, μισθολογικά κ.λπ.) και αλλού «κρατικίστικων» (υπερφορολόγηση κ.λπ.) αγγίζοντας τα όρια της Απορρύθμισης.Αδυνατεί να διαπιστώσει και πιο πλέον ένθερμος οπαδός της, στοιχεία μεθοδικής σκέψης και συστηματικής δράσης.
Κατά συνέπεια πολλές πολιτικές δράσεις της παράγουν τελείως αντίθετα αποτελέσματα απο τα προσδοκώμενα, αυτό δε με την σειρά του και σύγχυση και αναταραχή παράγει. Η δε επικοινωνιακή πρακτική της εξισορρόπησης των εντυπώσεων μέσω "αντάρτικου" βουλευτών ακόμα πιο προκλητική στα όρια του εμπαιγμού της νοημοσύνης σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει λάθη ουσίας και τακτικής. Είτε πραγματικό είτε αποτέλεσμα δημιουργικής λογιστικής το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελεί μαι θετική εξέλιξη την οποία και η Ευρωπαϊκής Ένωση αναγνωρίζει. Με την στάση της η Κυβέρνηση, με τις δημόσιες αντιπαραθέσεις, αντεγκλήσεις των Υπουργών της καίει το χαρτί του πρωτογενούς πλεονάσματος και απερίσκεπτα ξοδεύει το διαπραγματευτικό αυτό εργαλείο της
