Ο διζωνικός χάρτης που έδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στη Βιένη 31
Μαρτίου 1977, έστω και αν ανταποκρινόταν στην αριθμητική αναλογία των
Τουρκοκυπρίων του 18%, είχε ξεγράψει ως τουρκική εκ προοιμίου την
Κερύνεια
Αναφέρομαι στο άρθρο του κ. Κρίνου Μακρίδη στη Σημερινή (22 Οκτωβρίου 2013) με τίτλο « Ομολόγησε την προδοσία...». Ο κ. Τορναρίτης είπε όντως την αλήθεια αναφερόμενος στη μη επιστροφή των Κερυνειωτών με τη λύση της τουρκοβρετανικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Μόνο που δεν είπε όλη την αλήθεια. Ότι δηλαδή με την ΔΔΟ, όχι μόνο οι Κερυνειώτες δεν επιστρέφουν αλλά κανένας.
Και όλα αυτά τα γνώριζαν άνθρωποι της δικής μας πλευράς, όπως ο Γλ. Κληρίδης, ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης (που αμφότεροι από το 1975, σε κρυφές συναντήσεις τους με το Φόρεϊν Όφις, δεχόντουσαν ότι όχι πέραν των 80.000 θα μπορούσαν να επιστρέψουν και αυτοί αν και εφόσον οι Τούρκοι δεχόντουσαν αναπροσαρμογές στη Γραμμή Αττίλα, ο δε Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης ήταν ο πρώτος από τη δική μας πλευρά που ο ίδιος εισηγήθηκε στους Βρετανούς την ίδρυση «Επιτροπής Αποζημιώσεων» στις 3 Μαρτίου 1977. Δηλαδή, εβδομάδες μετά τον σχεδιασμό του διζωνικού τους χάρτη, τον οποίο ο Μακάριος είχε ήδη έτοιμο στο συρτάρι του όταν τον επισκέφθηκε ο Κλαρκ Κλίφορντ.
Μετά από συνομιλία για τη λύση του Κυπριακού που είχε ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης με τον κ. Μ. Πέρσιβαλ της Υπ. Αρμοστείας στη Λευκωσία, έγραψε ο τελευταίος: «Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε την ιδέα του κ. Μιχαήλ Τριανταφυλλίδη, για την οποία μου μίλησε πριν από λίγο καιρό. Είπε ότι και τον ίδιο ανησυχούν οι πιέσεις για την ελεύθερη εγκατάσταση, που μάλλον θα κορυφωθούν, προερχόμενες από τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες οι οποίοι, σε καμία περίπτωση, δεν πρόκειται να επιστρέψουν στα σπίτια τους κάτω από τη διοίκηση της δικής των κοινότητας. Πρότεινε την ίδρυση σύντομα μιας Ομόσπονδης Επιτροπής Περιουσιών (Federal Property Authority), για ν' αναλάβει τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων (και αν χρειαστεί και τις ξένες) στον Βορρά και τις τουρκοκυπριακές στον Νότο, σε τιμές 1974, μείον, ας πούμε, 25%.
Για όποιον δεν μπορεί, ή δεν θέλει να ξαναπάει πίσω στην περιουσία του, να δίδεται μια προθεσμία (ας πούμε 12 μηνών) να πάρει αποζημίωση τοις μετρητοίς από την Αρχή, ή μετοχές ίδιας αξίας για ν' αγοράσει περιουσία από την Αρχή που έλεγχε την άλλη ζώνη... Όπως είπε ο Τριανταφυλλίδης, όλοι οι Κύπριοι διακατέχονται από επιχειρηματικό μυαλό... Θα χρειαστεί κάποιος πλούσιος να έλθει απ' έξω με επιταγή. Οι Αμερικανοί ήδη πληρώνουν αρκετά στην Κύπρο, δίχως να παίρνουν ευχαριστώ: Όμως, επένδυση σε μια Ομοσπονδιακή Αρχή Κυπριακής Επιτροπής, θα μπορούσε να επιφέρει πολιτικά κέρδη αν διευκόλυνε τον δρόμο για τη λύση» (σήμερα τη γνωρίζουμε ως την ψευτοεπιτροπή των κατεχομένων).
Παραποίηση γεγονότων
Επισημαίνω ότι στο άρθρο ο κ. Μακρίδης γράφει πως «από το 1976, οπόταν υιοθετήθηκε από την ελληνοκυπριακή ηγεσία η λύση της ομοσπονδίας και ιδίως από το 1977 που υπογράφτηκαν οι Συμφωνίες Κορυφής...». Προς Θεού, να μη γίνεται ακόμα περισσότερη παραποίηση ιστορικών γεγονότων. Τόσο το 1977 όσο και το 1979 υπήρξαν πρακτικά, που κράτησε ο Κ. Βάλντχαϊμ, με κατευθυντήριες γραμμές, μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτάς και Κυπριανού - Ντενκτάς, όμως ποτέ δεν ήσαν συμφωνίες. Γι’ αυτό καμία νομική ισχύ δεν είχαν εκείνα τα πρακτικά, ούτε δέσμευση ήταν. Δυστυχώς, η δική μας πλευρά και οι Άγγλοι είναι που σταδιακά τα παραποίησαν σε τάχατες «Συμφωνίες».
Οι μεν δικοί μας για να δίνουν άλλοθι στις υποταγές τους στους Βρετανούς κηδεμόνες, οι δε Άγγλοι να βολεύονται στην προώθηση της τουρκικής απαίτησης διζωνικής... (Η μόνη συμφωνία με υπογραφή για τη διζωνική ήταν εκείνη του μ. Τ. Παπαδόπουλου της 8ης Ιουλίου 2006 με τον Μ. Α. Ταλάτ, ο οποίος, αγνοώντας την απόρριψη της λύσης αυτής, με το δημοψήφισμα της 24.4.2004 την επανέφερε). Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων δυστυχώς δεν ήταν μόνο έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας από τους Τούρκους εισβολείς, αλλά και από δικούς μας. Που δέχθηκαν να διαπραγματεύονται την τουρκική απαίτηση γεωγραφικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) αμέσως μετά την πρώτη εισβολή (όπως απαιτούσε ο Τζέιμς Κάλαχαν στη Γενεύη για να ικανοποιήσει τους Τούρκους - πέραν του Κληρίδη, εκεί βρισκόντουσαν και οι Τ. Παπαδόπουλος, Μ. Τριανταφυλλίδης και Π. Πολυβίου), αντί να απαιτούν την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.
Ο διζωνικός χάρτης που έδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στη Βιένη 31 Μαρτίου 1977, έστω και αν ανταποκρινόταν στην αριθμητική αναλογία των Τουρκοκυπρίων του 18%, είχε ξεγράψει ως τουρκική εκ προοιμίου την Κερύνεια και όχι μόνο. Γιατί καθώς όλοι κρύβονται πίσω από το εγκληματικό τους άλλοθι εδώ και 39 χρόνια, εκείνο της ασυνεννοησίας και άγνοιάς τους, τάχατες, ότι δεν ξέρουν τι σημαίνει διζωνική, και άλλοι ότι δεν τους ενδιαφέρει τ’ όνομα της λύσης κτλ., όλοι γνώριζαν από ενωρίς ότι είχαν καταδικάσει την Κερύνεια ως τουρκική. Αλλά όλοι τους κορόιδευαν τον λαό ενσυνείδητα και το επισημοποίησαν με τον χάρτη Τάσσου Παπαδόπουλου που σχεδιάστηκε πριν από την κάθοδο του Κλαρκ Κλίφορντ στην Κύπρο (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011»).
Η μετατόπιση του Κυπριακού
Εν κατακλείδι, το κυριότερο που εξασφάλισαν οι Τούρκοι και Άγγλοι με τα πρακτικά της 12ης Φεβρουαρίου 1977, προκαταλαμβάνοντας την κάθοδο Κλίφορντ, παρόλο που δεν περιλάμβανε τη λέξη διζωνική, ήταν η μετατόπιση του Κυπριακού από διεθνές θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε διαφορά μεταξύ δύο κοινοτήτων, δηλαδή την επισημοποίηση της δικοινοτικότητας, που ήθελαν οι Τούρκοι, την αποενοχοποίηση της Τουρκίας ως εισβολέα και κατακτητή και την πρώτη «γενναία προσφορά» για ομοσπονδιακό συνεταιρισμό, και όλα αυτά όταν ο ίδιος ο Μακάριος το 1971 δήλωνε ότι τυχόν λύση ομοσπονδίας θα οδηγήσει σε διχοτόμηση... (ΔΕΚΔ, 228). Μια πορεία εθνικού ολέθρου που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, γιατί απλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πολιτική για υπεράσπιση παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απελευθέρωσης, έχοντας εξευτελιστικά αντικαταστήσει τη λέξη απελευθέρωση με τη διαβόητη, τάχατες, «επανένωση» (δύο ομόσπονδων κρατών)...
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥΕρευνήτρια, συγγραφέας
Αναφέρομαι στο άρθρο του κ. Κρίνου Μακρίδη στη Σημερινή (22 Οκτωβρίου 2013) με τίτλο « Ομολόγησε την προδοσία...». Ο κ. Τορναρίτης είπε όντως την αλήθεια αναφερόμενος στη μη επιστροφή των Κερυνειωτών με τη λύση της τουρκοβρετανικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Μόνο που δεν είπε όλη την αλήθεια. Ότι δηλαδή με την ΔΔΟ, όχι μόνο οι Κερυνειώτες δεν επιστρέφουν αλλά κανένας.
Και όλα αυτά τα γνώριζαν άνθρωποι της δικής μας πλευράς, όπως ο Γλ. Κληρίδης, ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης (που αμφότεροι από το 1975, σε κρυφές συναντήσεις τους με το Φόρεϊν Όφις, δεχόντουσαν ότι όχι πέραν των 80.000 θα μπορούσαν να επιστρέψουν και αυτοί αν και εφόσον οι Τούρκοι δεχόντουσαν αναπροσαρμογές στη Γραμμή Αττίλα, ο δε Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης ήταν ο πρώτος από τη δική μας πλευρά που ο ίδιος εισηγήθηκε στους Βρετανούς την ίδρυση «Επιτροπής Αποζημιώσεων» στις 3 Μαρτίου 1977. Δηλαδή, εβδομάδες μετά τον σχεδιασμό του διζωνικού τους χάρτη, τον οποίο ο Μακάριος είχε ήδη έτοιμο στο συρτάρι του όταν τον επισκέφθηκε ο Κλαρκ Κλίφορντ.
Μετά από συνομιλία για τη λύση του Κυπριακού που είχε ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης με τον κ. Μ. Πέρσιβαλ της Υπ. Αρμοστείας στη Λευκωσία, έγραψε ο τελευταίος: «Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε την ιδέα του κ. Μιχαήλ Τριανταφυλλίδη, για την οποία μου μίλησε πριν από λίγο καιρό. Είπε ότι και τον ίδιο ανησυχούν οι πιέσεις για την ελεύθερη εγκατάσταση, που μάλλον θα κορυφωθούν, προερχόμενες από τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες οι οποίοι, σε καμία περίπτωση, δεν πρόκειται να επιστρέψουν στα σπίτια τους κάτω από τη διοίκηση της δικής των κοινότητας. Πρότεινε την ίδρυση σύντομα μιας Ομόσπονδης Επιτροπής Περιουσιών (Federal Property Authority), για ν' αναλάβει τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων (και αν χρειαστεί και τις ξένες) στον Βορρά και τις τουρκοκυπριακές στον Νότο, σε τιμές 1974, μείον, ας πούμε, 25%.
Για όποιον δεν μπορεί, ή δεν θέλει να ξαναπάει πίσω στην περιουσία του, να δίδεται μια προθεσμία (ας πούμε 12 μηνών) να πάρει αποζημίωση τοις μετρητοίς από την Αρχή, ή μετοχές ίδιας αξίας για ν' αγοράσει περιουσία από την Αρχή που έλεγχε την άλλη ζώνη... Όπως είπε ο Τριανταφυλλίδης, όλοι οι Κύπριοι διακατέχονται από επιχειρηματικό μυαλό... Θα χρειαστεί κάποιος πλούσιος να έλθει απ' έξω με επιταγή. Οι Αμερικανοί ήδη πληρώνουν αρκετά στην Κύπρο, δίχως να παίρνουν ευχαριστώ: Όμως, επένδυση σε μια Ομοσπονδιακή Αρχή Κυπριακής Επιτροπής, θα μπορούσε να επιφέρει πολιτικά κέρδη αν διευκόλυνε τον δρόμο για τη λύση» (σήμερα τη γνωρίζουμε ως την ψευτοεπιτροπή των κατεχομένων).
Παραποίηση γεγονότων
Επισημαίνω ότι στο άρθρο ο κ. Μακρίδης γράφει πως «από το 1976, οπόταν υιοθετήθηκε από την ελληνοκυπριακή ηγεσία η λύση της ομοσπονδίας και ιδίως από το 1977 που υπογράφτηκαν οι Συμφωνίες Κορυφής...». Προς Θεού, να μη γίνεται ακόμα περισσότερη παραποίηση ιστορικών γεγονότων. Τόσο το 1977 όσο και το 1979 υπήρξαν πρακτικά, που κράτησε ο Κ. Βάλντχαϊμ, με κατευθυντήριες γραμμές, μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτάς και Κυπριανού - Ντενκτάς, όμως ποτέ δεν ήσαν συμφωνίες. Γι’ αυτό καμία νομική ισχύ δεν είχαν εκείνα τα πρακτικά, ούτε δέσμευση ήταν. Δυστυχώς, η δική μας πλευρά και οι Άγγλοι είναι που σταδιακά τα παραποίησαν σε τάχατες «Συμφωνίες».
Οι μεν δικοί μας για να δίνουν άλλοθι στις υποταγές τους στους Βρετανούς κηδεμόνες, οι δε Άγγλοι να βολεύονται στην προώθηση της τουρκικής απαίτησης διζωνικής... (Η μόνη συμφωνία με υπογραφή για τη διζωνική ήταν εκείνη του μ. Τ. Παπαδόπουλου της 8ης Ιουλίου 2006 με τον Μ. Α. Ταλάτ, ο οποίος, αγνοώντας την απόρριψη της λύσης αυτής, με το δημοψήφισμα της 24.4.2004 την επανέφερε). Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων δυστυχώς δεν ήταν μόνο έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας από τους Τούρκους εισβολείς, αλλά και από δικούς μας. Που δέχθηκαν να διαπραγματεύονται την τουρκική απαίτηση γεωγραφικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) αμέσως μετά την πρώτη εισβολή (όπως απαιτούσε ο Τζέιμς Κάλαχαν στη Γενεύη για να ικανοποιήσει τους Τούρκους - πέραν του Κληρίδη, εκεί βρισκόντουσαν και οι Τ. Παπαδόπουλος, Μ. Τριανταφυλλίδης και Π. Πολυβίου), αντί να απαιτούν την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.
Ο διζωνικός χάρτης που έδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στη Βιένη 31 Μαρτίου 1977, έστω και αν ανταποκρινόταν στην αριθμητική αναλογία των Τουρκοκυπρίων του 18%, είχε ξεγράψει ως τουρκική εκ προοιμίου την Κερύνεια και όχι μόνο. Γιατί καθώς όλοι κρύβονται πίσω από το εγκληματικό τους άλλοθι εδώ και 39 χρόνια, εκείνο της ασυνεννοησίας και άγνοιάς τους, τάχατες, ότι δεν ξέρουν τι σημαίνει διζωνική, και άλλοι ότι δεν τους ενδιαφέρει τ’ όνομα της λύσης κτλ., όλοι γνώριζαν από ενωρίς ότι είχαν καταδικάσει την Κερύνεια ως τουρκική. Αλλά όλοι τους κορόιδευαν τον λαό ενσυνείδητα και το επισημοποίησαν με τον χάρτη Τάσσου Παπαδόπουλου που σχεδιάστηκε πριν από την κάθοδο του Κλαρκ Κλίφορντ στην Κύπρο (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011»).
Η μετατόπιση του Κυπριακού
Εν κατακλείδι, το κυριότερο που εξασφάλισαν οι Τούρκοι και Άγγλοι με τα πρακτικά της 12ης Φεβρουαρίου 1977, προκαταλαμβάνοντας την κάθοδο Κλίφορντ, παρόλο που δεν περιλάμβανε τη λέξη διζωνική, ήταν η μετατόπιση του Κυπριακού από διεθνές θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε διαφορά μεταξύ δύο κοινοτήτων, δηλαδή την επισημοποίηση της δικοινοτικότητας, που ήθελαν οι Τούρκοι, την αποενοχοποίηση της Τουρκίας ως εισβολέα και κατακτητή και την πρώτη «γενναία προσφορά» για ομοσπονδιακό συνεταιρισμό, και όλα αυτά όταν ο ίδιος ο Μακάριος το 1971 δήλωνε ότι τυχόν λύση ομοσπονδίας θα οδηγήσει σε διχοτόμηση... (ΔΕΚΔ, 228). Μια πορεία εθνικού ολέθρου που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, γιατί απλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πολιτική για υπεράσπιση παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απελευθέρωσης, έχοντας εξευτελιστικά αντικαταστήσει τη λέξη απελευθέρωση με τη διαβόητη, τάχατες, «επανένωση» (δύο ομόσπονδων κρατών)...
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥΕρευνήτρια, συγγραφέας
