Η άνθηση του νεοφιλελευθερισμού στην Ε.Ε. τη δεκαετία του 1980 στη
βάση και με πρότυπο το αγγλοσαξωνικό μοντέλο, γιγαντώθηκε μετά την πτώση
της Σοβιετικής Ένωσης και την υιοθέτηση της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης
από τις ΗΠΑ.Σφάλμα ολέθριο για μια περιφερειακή ένωση όπως είναι η Ε.Ε. και
έγκλημα για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, οι περισσότερες των οποίων
χαρακτηρίζονται από ιστορική καθυστέρηση και αποτελούν αδύναμο κρίκο
εξαιτίας της χαμηλής παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας. Η
παγκοσμιοποίηση οδήγησε στο άνοιγμα των συνόρων κατά τρόπον αναιρετικό
και ακυρωτικό της αρχής της κοινοτικής προτίμησης με αποτέλεσμα να
περιέλθουν σε καθεστώς ήσσονος ή και καθόλου προστασίας οι πιο αδύναμες
χώρες του Νότου. Των οποίων οι οικονομίες βασίζονται ή καλύτερα
βασίζονταν σε προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας.
Οι πρωτογενείς τομείς των οικονομιών τους (γεωργία) εξαφανίστηκαν. Περαιτέρω η υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού εντός της Ε.Ε., με θεσμική ουσιαστικά κατοχύρωση, με το ασύδοτο άνοιγμα των συνόρων που υπήρξε η αναπόφευκτη συνέπειά του, οδήγησε στην εξουθένωση των πολιτικών της σύγκλισης, της εσωτερικής συνοχής και της αλληλεγγύης. Οι αδύναμες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου -Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρος και όχι μόνο- υπέστησαν πλήγμα στους πρωτογενείς τομείς των Οικονομιών τους.
Αντιμετωπίζοντας άνισο ανταγωνισμό, αφού ευρωπαϊκές επιχειρήσεις επέλεξαν να επενδύουν σε αγορές τρίτων χωρών, με πλεονεκτικότερους όρους κέρδους και με το καθεστώς των ελεύθερων διεθνών εμπορικών ανταλλαγών να τους επιτρέπει ελεύθερη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά. Κι αυτό οδήγησε τις νότιες χώρες της Ευρώπης να χάσουν ακόμα και την εσωτερική τους αγορά, αφού με βάση τις κοινοτικές συνθήκες και δεσμεύσεις, έχουν συμβατική υποχρέωση να ανοίξουν τα σύνορά τους, όχι μόνο στις άλλες ευρωπαϊκές αγορές αλλά σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο.
Η λεγόμενη εθνική ισότητα μεταξύ των κρατών-μελών κατέστη άνευ νοήματος, γιατί υπό τους όρους της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού δεν έχει κανένα απολύτως ουσιαστικό περιεχόμενο. Θηριώδη ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο, δημοσιονομικά ελλείμματα και γιγαντισμός του εξωτερικού χρέους υπήρξε το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η ανεπίτρεπτη σύγχυση της ευρωπαϊκής ιδέας με την παγκοσμιοποίηση, που βρήκε υποστηρικτές ακόμα και προοδευτικούς στο όνομα μιας στρεβλής και πεπλανημένης διεθνιστικής προσέγγισης, οδήγησε τελικά στην εθνική αποδόμηση που ουδέποτε υπήρξε ο στόχος των σκαπανέων και θεμελιωτών της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Καθώς ζούμε τις δραματικές συνέπειες της μαζικής φτώχιας, της διευρυνόμενης ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης ευρύτατων τμημάτων των κοινωνιών στον Ευρωπαϊκό Νότο, η ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης στην Ευρώπη είναι περισσότερο από επιταγή.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Λ. ΟΜΗΡΟΥ
Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων και
Προέδρου Κ.Σ. ΕΔΕΚ
Οι πρωτογενείς τομείς των οικονομιών τους (γεωργία) εξαφανίστηκαν. Περαιτέρω η υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού εντός της Ε.Ε., με θεσμική ουσιαστικά κατοχύρωση, με το ασύδοτο άνοιγμα των συνόρων που υπήρξε η αναπόφευκτη συνέπειά του, οδήγησε στην εξουθένωση των πολιτικών της σύγκλισης, της εσωτερικής συνοχής και της αλληλεγγύης. Οι αδύναμες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου -Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρος και όχι μόνο- υπέστησαν πλήγμα στους πρωτογενείς τομείς των Οικονομιών τους.
Αντιμετωπίζοντας άνισο ανταγωνισμό, αφού ευρωπαϊκές επιχειρήσεις επέλεξαν να επενδύουν σε αγορές τρίτων χωρών, με πλεονεκτικότερους όρους κέρδους και με το καθεστώς των ελεύθερων διεθνών εμπορικών ανταλλαγών να τους επιτρέπει ελεύθερη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά. Κι αυτό οδήγησε τις νότιες χώρες της Ευρώπης να χάσουν ακόμα και την εσωτερική τους αγορά, αφού με βάση τις κοινοτικές συνθήκες και δεσμεύσεις, έχουν συμβατική υποχρέωση να ανοίξουν τα σύνορά τους, όχι μόνο στις άλλες ευρωπαϊκές αγορές αλλά σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο.
Η λεγόμενη εθνική ισότητα μεταξύ των κρατών-μελών κατέστη άνευ νοήματος, γιατί υπό τους όρους της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού δεν έχει κανένα απολύτως ουσιαστικό περιεχόμενο. Θηριώδη ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο, δημοσιονομικά ελλείμματα και γιγαντισμός του εξωτερικού χρέους υπήρξε το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η ανεπίτρεπτη σύγχυση της ευρωπαϊκής ιδέας με την παγκοσμιοποίηση, που βρήκε υποστηρικτές ακόμα και προοδευτικούς στο όνομα μιας στρεβλής και πεπλανημένης διεθνιστικής προσέγγισης, οδήγησε τελικά στην εθνική αποδόμηση που ουδέποτε υπήρξε ο στόχος των σκαπανέων και θεμελιωτών της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Καθώς ζούμε τις δραματικές συνέπειες της μαζικής φτώχιας, της διευρυνόμενης ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης ευρύτατων τμημάτων των κοινωνιών στον Ευρωπαϊκό Νότο, η ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης στην Ευρώπη είναι περισσότερο από επιταγή.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Λ. ΟΜΗΡΟΥ
Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων και
Προέδρου Κ.Σ. ΕΔΕΚ
