ΣΥΡΙΖΑ: Κίνημα «Δεν Διαλύομαι» ετοιμάζουν οι συνιστώσες

Με δεύτερες σκέψεις προχωρεί η διαδικασία της μετατροπής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο σε ενιαίο κόμμα

Μαρία Νταλιάνη  Ρεύμα υπέρ της διατήρησης των συνιστωσών, αλλά σε κατάσταση μαρασμού, δημιουργείται στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Η ζωηρή πολυχρωμία της Συνδιάσκεψης (φωτογραφία) του περασμένου Νοεμβρίου φαίνεται πως θα διατηρηθεί και στο ιδρυτικό συνέδριο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ-Μαλλιοτράβηγμα κατά τη συγκρότηση των Νομαρχιακών Επιτροπών

Με δειλά βήματα και δεύτερες σκέψεις από όλες τις πλευρές φαίνεται πως προχωράει η διαδικασία της μετατροπής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο σε ενιαίο κόμμα. Κι ενώ πρόθεση της ηγεσίας είναι τον Ιούνιο να διεξαχθεί το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος, στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου έχει αναπτυχθεί σιωπηρά το κίνημα της «συνιστώσας» με σύνθημα «δεν διαλύομαι - δεν διαλύομαι».

Η ορμή του περασμένου Ιουνίου, όταν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα υπό την επήρεια της νίκης και της κατάκτησης της αξιοζήλευτης δεύτερης θέσης στην κάλπη, είναι φανερό πως έχει χαθεί. Οχι πως έχει αλλάξει η βούληση της μετατροπής σε ενιαίο κόμμα, σε «κοινή συνισταμένη αντί για άθροισμα συνιστωσών» κατά την αγαπημένη φράση του Δημήτρη Παπαδημούλη. Απλώς, η αρχική ορμή έχει δώσει τη θέση της σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι πόκερ, όπου οι παίχτες, όλοι εμπειρότατοι στην κομματική κουζίνα, κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους, μπλοφάρουν και περιμένουν από τον άλλο να τα ανοίξει πρώτος. 

 

Πίσω από την απροθυμία της οργανωτικής διάλυσης των συνιστωσών κρύβεται μια αόρατη μάχη επιρροής που γίνεται ολοένα και εμφανέστερη, καθώς σε επίπεδο ηγεσίας λαμβάνονται πρωτοβουλίες αποφασιστικού χαρακτήρα για την ταυτότητά του. Την ίδια στιγμή όμως, κρύβεται και ο προσωπικός φόβος εκατοντάδων, «μεσαίων» κυρίως, στελεχών, τα οποία βλέπουν ότι δεν υπάρχουν αρκετές «καρέκλες» για όλους στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ και ελλοχεύει ο κίνδυνος να βρεθούν από τη μια στιγμή στην άλλη στο κενό.

 

Τυπικά η συζήτηση αυτή γίνεται στο τραπέζι της Επιτροπής Καταστατικού, η οποία υπό την προεδρία του Ρούντι Ρινάλντι, που είναι και επικεφαλής της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδος (ΚΟΕ), έχει αναλάβει την επεξεργασία των κανόνων λειτουργίας του ενιαίου κόμματος. Δηλαδή ποια θα είναι τα όργανα, πώς θα εκλέγονται, ποιες θα είναι οι διαδικασίες. Κι ενώ θα περίμενε κανείς παράλληλα να διεξάγεται και μια συζήτηση στις συνιστώσες που αποτελούν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ με απώτερο στόχο την «αυτοδιάλυσή» τους, αφού υποτίθεται ότι σε ένα ενιαίο κόμμα δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξής τους, προσεκτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν ότι αυτή η διαδικασία έχει μπει σε δεύτερο πλάνο.

 

Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Πάνος Σκουρλέτης ερωτώμενος εάν η μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ο Συνασπισμός έχει αρχίσει διαδικασίες συνεδρίου ώστε να «αυτοδιαλυθεί» δίνοντας κατά κάποιον τρόπο και τον τόνο στο εγχείρημα της ενοποίησης, λέει χαρακτηριστικά: «Δεν έχουμε καταλήξει ακόμα. Προφανώς όμως με την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ θα  έχουμε τον μαρασμό του Συνασπισμού».

 

Ο ίδιος, όπως και άλλα κορυφαία στελέχη του Συνασπισμού τα οποία προέρχονται από την Αριστερή Ενότητα, δηλαδή την πλειοψηφούσα τάση, προβλέπουν ότι δεν θα γίνει συνέδριο του κόμματος με την κλασική έννοια της εκλογής αντιπροσώπων, αλλά θα αξιοποιηθεί ο θεσμός του «διαρκούς συνεδρίου». Δηλαδή θα συγκροτηθεί  σε σώμα το προηγούμενο συνέδριο (του 2010) και θα αποφασίσει με ποιον τρόπο θα γίνει η «ενσωμάτωση».

 

Η λέξη που χρησιμοποίησε ο κ. Σκουρλέτης - «μαρασμός» - είναι πάντως χαρακτηριστική του τι πρόκειται να συμβεί. Σκεπτικισμό ως προς τη διάλυση του Συνασπισμού εκφράζουν και στελέχη του Ρεύματος - της μειοψηφίας - τα οποία ωστόσο τηρούν στάση αναμονής λέγοντας «θα το δούμε».

Ο κ. Ρινάλντι ως πρόεδρος της Επιτροπής Καταστατικού αποφεύγει να τοποθετηθεί στο θέμα. Στελέχη της ΚΟΕ όμως υποστηρίζουν ότι χρειάζεται να υπάρξει ένα μεταβατικό διάστημα στο οποίο θα συνυπάρχουν οι υφιστάμενες συνιστώσες οργανωτικά με τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Δηλαδή, όπως λένε «ψιθυριστά» στον Συνασπισμό αλλά και σε άλλες συνιστώσες όπως η ΑΚΟΑ (Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά), η διεξαγωγή του ιδρυτικού συνεδρίου δεν έχει ως προαπαιτούμενο τη διάλυση των συνιστωσών. «Ας ξεκινήσει πρώτα ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, ας δούμε πώς θα προχωρήσει και πώς θα προχωρήσουν γενικά τα πράγματα και βλέπουμε στη συνέχεια», λέει χαρακτηριστικά στέλεχος της ΚΟΕ.

 

Στο άλλο «στρατόπεδο» με μικρό «χωράφι» αλλά μεγάλη ιδεολογική επιρροή, αυτό του κ. Νταβανέλου, μιλούν για την περίφημη «διπλή ένταξη». Αυτό στην κομματική αργκό σημαίνει διατήρηση των συνιστωσών, ώστε κάποιος να είναι και μέλος της συνιστώσας και του ενιαίου κόμματος.

 

Υπέρ της διατήρησης των συνιστωσών τάσσεται η ΚΕΔΑ του Γ. Θεωνά, ο Μανώλης Γλέζος και το ΑΠΟ του Γ. Σαπουνά. Η πλευρά της «Ανάσας» που αποτελείται από την ΑΚΟΑ, τη Ρόζα και το μισό «Κόκκινο» συγκλίνει προς την «αυτοδιάλυση» των συνιστωσών, αλλά κι αυτοί περιμένουν να δουν «τι θα πουν οι άλλοι» και κυρίως ο Συνασπισμός.