Οι πρώτες
αντιδράσεις στη συμμετοχή του προέδρου της Κομισιόν, Γιούνκερ, στο
οικονομικό φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης από ΗΠΑ, Βρετανία, Βαλτικές
χώρες φωτίζουν τη σχέση της ΕΕ με τη Ρωσία ως το επόμενο μετά τη
διαχείριση του Προσφυγικού πεδίο διάσπασης της ευρωπαϊκής ενότητας. Στα
τέλη Ιουνίου, στη Σύνοδο Κορυφής, με τους 28 να προσπαθούν να
αφομοιώσουν τα αποτελέσματα τόσο του δημοψηφίσματος στη Βρετανία στις
23/6 όσο και των εκλογών στην Ισπανία στις 26/6, η Ευρώπη θα πρέπει να
λάβει τις αποφάσεις της ως προς τις κυρώσεις που έχει επιβάλει στη Ρωσία
εδώ και δύο χρόνια: Oχι να συζητήσει μία εξωπραγματική με τα σημερινά
δεδομένα δυνατότητα άρσης, αλλά το κατά πόσον θα μπορούσε να υιοθετήσει
κάποιες ελαφρύνσεις που να διευκόλυναν το Κρεμλίνο στην εφαρμογή της
Συμφωνίας του Μινσκ για την Ουκρανία.
Ο,τι και να δηλώσει ο Γιούνκερ στην Αγία Πετρούπολη, όποιες ισορροπίες και να διαμορφωθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, η μεγάλη εικόνα των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας θα φανεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου θα εξειδικευθεί η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Συμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και στη Μεσόγειο.
Πέραν της αυτονόητης διαπίστωσης ότι το ΝΑΤΟ είναι ένα φόρουμ όπου την ατζέντα τη θέτουν οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με την ΕΕ, όπου τη διαμορφώνουν Βερολίνο και Παρίσι, είναι σαφής η σύνδεση που επιχειρείται ανάμεσα στη μόνιμη επιχειρησιακή εμπλοκή της Ατλαντικής Συμμαχίας στη διαχείριση του Προσφυγικού-Μεταναστευτικού στη Μεσόγειο με το πλαίσιο και τις προϋποθέσεις παρουσίας νατοϊκών δυνάμεων και βάσεων στα σύνορα της Ρωσίας στις Βαλτικές χώρες και στην Πολωνία αλλά και τη Ρουμανία, όπου πρόσφατα ενεργοποιήθηκε βάση που ανήκει στο δίκτυο της αντιπυραυλικής ασπίδας.
Η ΕΕ δεν έχει παρά να μεμφθεί τον εαυτό της: Πυροδότησε στη σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους τον
Νοέμβριο του 2013 μια σύγκρουση στην Ουκρανία και όταν καθυστερημένα οι ΥΠΕΞ Γαλλίας, Γερμανίας και Πολωνίας στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014 βρήκαν συμβιβαστική φόρμουλα αποδεκτή και από τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς και την αντιπολίτευση, ήταν αργά, καθώς οι ΗΠΑ είχαν αποφασίσει να προωθήσουν στην εξουσία στο Κίεβο τους οπαδούς της ρήξης με τη Μόσχα.
Αντέχουν οι επειγόμενοι για εξομάλυνση με τη Ρωσία μεγάλοι της ΕΕ, Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία, μία ενδοευρωπαϊκή και ενδονατοϊκή αντιπαράθεση στη σκιά των εξελίξεων στη Βρετανία και την Ισπανία; Η απάντηση είναι αρνητική καθώς, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία, ζητούμενη θα είναι μια επίδειξη ενότητας της ΕΕ.
kapopoulos@pegasus.gr
Ο,τι και να δηλώσει ο Γιούνκερ στην Αγία Πετρούπολη, όποιες ισορροπίες και να διαμορφωθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, η μεγάλη εικόνα των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας θα φανεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου θα εξειδικευθεί η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Συμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και στη Μεσόγειο.
Πέραν της αυτονόητης διαπίστωσης ότι το ΝΑΤΟ είναι ένα φόρουμ όπου την ατζέντα τη θέτουν οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με την ΕΕ, όπου τη διαμορφώνουν Βερολίνο και Παρίσι, είναι σαφής η σύνδεση που επιχειρείται ανάμεσα στη μόνιμη επιχειρησιακή εμπλοκή της Ατλαντικής Συμμαχίας στη διαχείριση του Προσφυγικού-Μεταναστευτικού στη Μεσόγειο με το πλαίσιο και τις προϋποθέσεις παρουσίας νατοϊκών δυνάμεων και βάσεων στα σύνορα της Ρωσίας στις Βαλτικές χώρες και στην Πολωνία αλλά και τη Ρουμανία, όπου πρόσφατα ενεργοποιήθηκε βάση που ανήκει στο δίκτυο της αντιπυραυλικής ασπίδας.
Η ΕΕ δεν έχει παρά να μεμφθεί τον εαυτό της: Πυροδότησε στη σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους τον
Νοέμβριο του 2013 μια σύγκρουση στην Ουκρανία και όταν καθυστερημένα οι ΥΠΕΞ Γαλλίας, Γερμανίας και Πολωνίας στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014 βρήκαν συμβιβαστική φόρμουλα αποδεκτή και από τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς και την αντιπολίτευση, ήταν αργά, καθώς οι ΗΠΑ είχαν αποφασίσει να προωθήσουν στην εξουσία στο Κίεβο τους οπαδούς της ρήξης με τη Μόσχα.
Αντέχουν οι επειγόμενοι για εξομάλυνση με τη Ρωσία μεγάλοι της ΕΕ, Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία, μία ενδοευρωπαϊκή και ενδονατοϊκή αντιπαράθεση στη σκιά των εξελίξεων στη Βρετανία και την Ισπανία; Η απάντηση είναι αρνητική καθώς, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία, ζητούμενη θα είναι μια επίδειξη ενότητας της ΕΕ.
kapopoulos@pegasus.gr
