Ως πολιτική ορίζεται η τέχνη του "προβλέπειν", να εργάζεσαι δηλ. σήμερα πάνω σε αυτό που θα αποτελεί πραγματικότητα για τους άλλους αύριο. Κάτι τέτοιο δεν απαντάται εύκολα στον ελλαδικό χώρο και τούτο γιατί η Ελληνική πολιτική σκέψη περιορίζεται, απαντάται, αναλώνεται και διαχέεται κύρια σε λογικές αυτοεπιβεβαίωσης, εμπορίου οραμάτων και μεσσιανισμού. Σε ένα ιδιότυπο δηλ. πολιτικό μάρκετινγκ, γνώσης το οποίο χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο της απαλλαγής της βασάνου της σκέψης και της κριτικής από την ζωή των πολλών, -δή των κατωτέρων λαϊκών στρωμάτων, του λούμπεν προλεταριάτου -καθώς οι μέντορες και οι κοινωνοί -τοποθετούνται χωρικά στις αστικές ελίτ- πάντα έχουν την λύση σε κάθε πρόβλημα και μοιράζουν απλόχερα ευημερία, κοινωνική ισότητα,ευτυχία και εθνική υπερηφάνεια προς το κοινωνικό σώμα.
Σε αυτή την κονσερβοποιημένη πολιτική σκέψη εδράζεται η αμάθεια, η οποία και αποκτά συλλογική διάσταση Η αδυναμία ανάπτυξης της κριτικής σκέψης του ανθρώπου,της προσωπικότητας του, μεταφράζεται αυτόματα σε ανικανότητα παραγωγής κουλτούρας συνεργασίας, και οικοδόμησης μιας νέας κοινωνικής συλλογικότητας.
Η Γνώση θα είναι επαναστατική ειδάλλως δεν θα είναι γνώση. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι φορείς παραγωγής της συλλογικής κοινωνικής άγνοιας.Όπως και κατέχουν πως ανάμεσα σε αυτούς και την κοινωνία-το κοινωνικό σώμα, πρέπει να αναπτύξουν μια ομάδα πρόθυμων ενδιάμεσων, ως δίαυλο, τους μεταπράτες πολιτικής σκέψης .
Αυτούς τους πάντα χρήσιμους πρόθυμους που φιλτράρουν τις πληροφορίες κατά το δοκούν-ώστε να στηρίξουν το αφήγημα τους με τα αποδεικτικά στοιχεία που θα προκύψουν- αποκλείοντας και απομακρύνοντας ότι πιο ενοχλητικό που μπορεί να παράγει ανατροπές Είναι εύκολο να εντοπιστούν ,από το πλήθος των βολικών πληροφοριών-στοιχείων που παραθέτουν, από την σύνθεση τους, την ανασύνθεση τους η όποια θέτει σε μια βολική αλληλουχία τα γεγονότα.Η δε Γραμμική σχέση παρελθόντος -μέλλοντος διακόπτεται συχνά τα ιστορικά άλματα, η σύνθεση τους δεν περιλαμβάνει "δυσάρεστες" ιστορικές παρενθέσεις.Τα δε πορίσματα τους είναι άκαμπτα μέχρι να ανατραπούν από τις εξελίξεις.Εκεί η μνήμη γίνεται βολική, ξεχνάμε το χτες προχωρούμε σε ένα νέο βολικό αύριο μέσα από ένα σήμερα στρογγυλοποιημένο.
Το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους άφηκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός.Ως διαβασμένοι ορίζονται απο τον πολιτισμό μας οι πολύξεροι, ως μορφωμένοι οι γνωστικοί. Αυτή η ειδοποιός διαφορά καθιστά τους πολύξερους σε ημιμαθείς .Οταν η πληροφορία δεν μεταφράζεται σε γνώση , η γνώση σε κουλτούρα, και αυτή στάση και θέση ζωής, τότε δεν έχει κανένα νόημα η κατοχή της.
Οι βολικές πνευματικές συλλογές πληροφοριών δεν παράγουν λοιπόν ποτέ παιδεία και για έναν ακόμη λόγο, γιατί δεν επιτρέπουν στο κάθε άνθρωπο ξεχωριστά να τεθεί απέναντι στην ύπαρξη του κριτικά. Οταν ο κάθε πολίτης, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, επιλέγει τα προκαθορισμένα σχήματα σκέψης ανάλυσης, απο την ελεύθερη δημιουργική ματιά, τότε αυτόματα απο δρών πρόσωπο μεταλάσεσσαι σε κοινωνό, μετατρέπεσαι σε παραγωγό προκαθορισμένου, σε μοιρολάτρη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής το.
Τα προκαθορισμένα σχήματα ανάλυσης που επιλέγουν οι μέντορες-μεταπράτες της πολιτικής σκέψης λοιπόν, ουσιαστικά λοιπόν αγκυλώνουν την σκέψη των πολιτών, επιβάλλουν την σιωπή ως μέθοδο επικοινωνίας και καθιστούν τον διάλογο, σε πράξη διαλεκτικής τεχνικής για την παραγωγή καθαρότερης αλήθειας, σε παράλληλο μονόλογο κωφών παράγοντας αμάθεια
.Ποιά ασφαλή πρόβλεψη λοιπόν να παράγουν τούτοι οι μεταπράτες πολιτικής γνώσης που εύκολα αυτοανακηρύσσονται σε αναλυτές-προφήτες-μεσσίες;
