17 Δεκεμβρίου 2015

Το δράμα των Κούρδων, η τραγωδία της Τουρκίας

Tην εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα αναλύει η αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ» Νουράι Μερτ
Το δράμα των Κούρδων, η τραγωδία της Τουρκίας
Στιγμιότυπο από κηδείες Κούρδων που σκοτώθηκαν στη διάρκεια επιχειρήσεων του στρατού στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Η χώρα πρέπει να εκδημοκρατιστεί και να οδηγηθεί σε μια ειρηνευτική συμφωνία με τους Κούρδους, υποστηρίζει η αρθρογράφος Νουράι Μερτ
«Αποδείχθηκε πως το νέο τουρκικό κόμμα-κράτος δεν διαφέρει καθόλου από το "παλαιό καθεστώς" όσον αφορά την πολιτική του για τους Κούρδους, παρά τις φανφάρες για εκδημοκρατισμό, διάλογο, διαπραγματεύσεις και την αποκαλούμενη ειρηνευτική διαδικασία. Τώρα η κατάσταση μετεξελίχθηκε σε έναν ολικό "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" με στρατιωτικές επιχειρήσεις, μακροχρόνιες απαγορεύσεις της κυκλοφορίας και περιορισμό του κράτους δικαίου στο όνομα του δικαίου της τάξης».

Αυτά γράφει σε άρθρο της η Νουράι Μερτ, αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ», περιγράφοντας την κατά την άποψή της εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία σχετικά με το κουρδικό ζήτημα. Σύμφωνα με την κυρία Μερτ οι Κούρδοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δράμα, την ώρα που η Τουρκία βιώνει μια τραγωδία.

Εν ονόματι τηςσουνιτικής αδελφοσύνης
Οσον αφορά την επίσημη Τουρκία, δηλαδή τη διακυβέρνηση που έχει επιβάλει ο πρώην πρωθυπουργός και νυν πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, «από την αρχή η ειρηνευτική διαδικασία ήταν ουσιαστικά μια προσπάθεια να επιτευχθεί η ειρήνη με τους Κούρδους εν ονόματι της θρησκευτικής - και μάλιστα σεκταριστικής (σουνιτικής) - αδελφοσύνης.

Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον ηγέτη του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) με στόχο τον αφοπλισμό του PKK. Στο τέλος το ΑΚΡ ανέμενε να κάνει μια συμφωνία με τους Κούρδους με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους για το προεδρικό σύστημα. Παρότι αυτό το σχέδιο ήταν καταδικασμένο να αποτύχει», αναφέρει η Μερτ, «η επιστροφή στον πόλεμο θα μπορούσε να αποφευχθεί».Οσον αφορά τους Κούρδους, υποστηρίζει πως δεν είχαν μια ξεκάθαρη πολιτική με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν μεταξύ της υπεραισιοδοξίας και του πραγματισμού από τη μία πλευρά και του υπερσκεπτικισμού και της ένοπλης αντιπαράθεσης από την άλλη πλευρά.

«Κατά την έναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας το κουρδικό πολιτικό κίνημα και ιδιαίτερα ο ηγέτης του επέλεξαν να ανεχθούν τη δημοκρατική οπισθοδρόμηση στην Τουρκία, εν ονόματι, παραδόξως, της εξασφάλισης της συμφωνίας τους για την ειρήνη. Ορισμένοι μάλιστα φλέρταραν με την ιδέα της στήριξης του προεδρικού συστήματος, παρά το γεγονός ότι η ιδέα θα δημιουργήσει ρήγμα εντός του κουρδικού πολιτικού κινήματος» σημειώνει.

Το φιλοκουρδικό HDPέχασε την αξιοπιστία του
Και εξηγεί: «Η δημοκρατική πτέρυγα των Κούρδων, το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP), αργότερα αποφάσισε να μεταμορφωθεί σε ένα αντιπολιτευτικό κόμμα δηλώνοντας την αντίθεσή του προς το προεδρικό σύστημα και σε οποιαδήποτε συμφωνία με το ΑΚΡ. Αυτό υποστηρίχθηκε από ορισμένους αριστερούς φιλελεύθερους και δημοκράτες ως θετική ιδέα και ο συμπαθητικός νεαρός επικεφαλής του HDP, ο Σελαχατίν Ντερμιτάς, παρουσιάστηκε ως ένας ηγέτης της [σ.σ.: ευρύτερης] αντιπολίτευσης. Ωστόσο η χειρότερη συνέπεια αυτής της πλάνης αποδείχθηκε πως ήταν η επιδείνωση του κουρδικού δημοκρατικού πολιτικού πειράματος - και η απώλεια της αξιοπιστίας του ηγέτη τους - αφότου το ΡΚΚ αποφάσισε να επιστρέψει στη στρατιωτική αντιπαράθεση τον περασμένο Ιούλιο».

Σύμφωνα με την κυρία Μερτ, «η περιφερειακή επιτυχία του κουρδικού κινήματος όσον αφορά την εξασφάλιση ελεύθερων θυλάκων στη Βόρεια Συρία, καθώς και η αναγνώριση από τις δυτικές δυνάμεις του αγώνα του Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης (PYD) κατά του Ισλαμικού Κράτους θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολιτικά ατού για την πολιτική αναφορικά με τους Κούρδους στην Τουρκία. Αλλά στην πραγματικότητα η "επανάσταση της Ροζάβα" (εξέγερση των Κούρδων στη Βόρεια Συρία) κατέληξε να είναι μια αυταπάτη που τροφοδοτούνταν από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Οσον αφορά την Τουρκία, οι επιτυχίες των Κούρδων επέφεραν ακραίο σκεπτικισμό, δίνοντας νέα ώθηση στην περαιτέρω επέμβαση της Τουρκίας στον συριακό πόλεμο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ενέργειες των Κούρδων μέσω των αποκαλούμενων "τουρκμενικών δυνάμεων"» καταλήγει η Μερτ, επισημαίνοντας ότι η Τουρκία θα μπορέσει να ξεπεράσει τις πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις μόνο αν προβεί σε μεταρρυθμίσεις μέσω του εκδημοκρατισμού της χώρας και της επίτευξης μιας συμφωνίας με τους Κούρδους.
βημα