Ο
Του Κώστα Βενιζέλου-ΓΙΑ πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, η Αθήνα δεν ακολουθεί νωχελικά
και «καθηκόντως» ό,τι αποφασίζει η Λευκωσία στο Κυπριακό. Το παλιό
καραμανλικό δόγμα του 1974 «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς
συμπαρίσταται», εξέφραζε μια άλλη διαφορετική εποχή, όταν η Αθήνα με
νωπά τα γεγονότα ήθελε να αποστασιοποιηθεί από τα όσα προηγήθηκαν. Στη
συνέχεια αυτό το δόγμα αξιοποιήθηκε δεόντως από ελληνικές κυβερνήσεις.
Η Αθήνα ήθελε γενικά να μην ασχολείται ή να μην έχει ευθύνες για επιλογές της Λευκωσίας και κρυβόταν πίσω από τις λογικές των γενικόλογων τοποθετήσεων συμπαράστασης. Σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και προτάσσει πολιτικές. Και το βάρος της Ελλάδος, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει, δεν είναι ασφαλώς το ίδιο με αυτό της Κύπρου. Γι αυτό και έχει σημασία αυτό που γίνεται σήμερα. Έχει σημασία που ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς, εδώ και μήνες οικοδομεί μια πολιτική πρόταξης του θέματος της ασφάλειας, αναδεικνύοντας την ανάγκη κατάργησης των εγγυήσεων. Είναι σημαντικό να διατυπώνονται ακόμη και τα αυτονόητα, καθώς στην περίπτωση της Κύπρου δεν ισχύουν ακόμη και τα πιο απλά ( διασφάλιση βασικών ελευθεριών και δικαιωμάτων).
Η Ελλάδα, πέραν από την πολιτική της συμπαράταξης με σαφή την πρόθεση να συναποφασίζονται τα σημαντικά, που είναι σωστό, έχει συμφέροντα στο νησί. Το πρώτο είναι πως έχει συμφέρον να διασφαλιστεί η συνέχεια του ελληνισμού στην Κύπρο. Ένα ζήτημα που έχει πολλές πτυχές, όμως, ένας και μοναδικός ο πυλώνας: Διασφάλιση του ελληνισμού σημαίνει σωστή, λειτουργική, δημοκρατική λύση.
Το δεύτερο είναι πως οι εξελίξεις στην περιοχή, οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί, οι συνεργασίες με γειτονικές χώρες, αυξάνει την παρουσία της Ελλάδος. Έχει συμφέροντα στην περιοχή η Αθήνα και αυτά δεν διασφαλίζονται με μια συμφωνία παραλλαγής του στάτους κβο( όπως επισήμανε ο Έλληνας ΥΠΕΞ, δεν μπορεί να αποτελεί λύση «η διατήρηση του status quo με παραλλαγές»). Και λύση που θα συνιστά παραλλαγή ή βελτίωση του κατοχικού status quo, σημαίνει εσαεί παρουσία της Τουρκίας. Και τούτο δεν θα είναι λύση, αλλά νομιμοποίηση των σημερινών κατοχικών δεδομένων. Η παρουσία της Τουρκίας μετά τη λύση στην Κύπρο δεν ενοχλεί μόνο την Ελλάδα αλλά και χώρες της περιοχής κι αυτό είναι μια παράμετρος που πρέπει να αξιολογηθεί και αξιοποιηθεί.
Οι πρωτοβουλίες του Έλληνα ΥΠΕΞ, Νίκου Κοτζιά επαναφέρει τον πυρήνα του Κυπριακού στη μεγάλη εικόνα καθώς το πρόβλημα δεν είναι συνταγματικό αλλά η συνεχιζόμενη κατοχή. Και η πρόταση της ασφάλειας, των εγγυήσεων, των κατοχικών στρατευμάτων είναι ο πυρήνας του Κυπριακού.
Η Αθήνα ήθελε γενικά να μην ασχολείται ή να μην έχει ευθύνες για επιλογές της Λευκωσίας και κρυβόταν πίσω από τις λογικές των γενικόλογων τοποθετήσεων συμπαράστασης. Σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και προτάσσει πολιτικές. Και το βάρος της Ελλάδος, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει, δεν είναι ασφαλώς το ίδιο με αυτό της Κύπρου. Γι αυτό και έχει σημασία αυτό που γίνεται σήμερα. Έχει σημασία που ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς, εδώ και μήνες οικοδομεί μια πολιτική πρόταξης του θέματος της ασφάλειας, αναδεικνύοντας την ανάγκη κατάργησης των εγγυήσεων. Είναι σημαντικό να διατυπώνονται ακόμη και τα αυτονόητα, καθώς στην περίπτωση της Κύπρου δεν ισχύουν ακόμη και τα πιο απλά ( διασφάλιση βασικών ελευθεριών και δικαιωμάτων).
Η Ελλάδα, πέραν από την πολιτική της συμπαράταξης με σαφή την πρόθεση να συναποφασίζονται τα σημαντικά, που είναι σωστό, έχει συμφέροντα στο νησί. Το πρώτο είναι πως έχει συμφέρον να διασφαλιστεί η συνέχεια του ελληνισμού στην Κύπρο. Ένα ζήτημα που έχει πολλές πτυχές, όμως, ένας και μοναδικός ο πυλώνας: Διασφάλιση του ελληνισμού σημαίνει σωστή, λειτουργική, δημοκρατική λύση.
Το δεύτερο είναι πως οι εξελίξεις στην περιοχή, οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί, οι συνεργασίες με γειτονικές χώρες, αυξάνει την παρουσία της Ελλάδος. Έχει συμφέροντα στην περιοχή η Αθήνα και αυτά δεν διασφαλίζονται με μια συμφωνία παραλλαγής του στάτους κβο( όπως επισήμανε ο Έλληνας ΥΠΕΞ, δεν μπορεί να αποτελεί λύση «η διατήρηση του status quo με παραλλαγές»). Και λύση που θα συνιστά παραλλαγή ή βελτίωση του κατοχικού status quo, σημαίνει εσαεί παρουσία της Τουρκίας. Και τούτο δεν θα είναι λύση, αλλά νομιμοποίηση των σημερινών κατοχικών δεδομένων. Η παρουσία της Τουρκίας μετά τη λύση στην Κύπρο δεν ενοχλεί μόνο την Ελλάδα αλλά και χώρες της περιοχής κι αυτό είναι μια παράμετρος που πρέπει να αξιολογηθεί και αξιοποιηθεί.
Οι πρωτοβουλίες του Έλληνα ΥΠΕΞ, Νίκου Κοτζιά επαναφέρει τον πυρήνα του Κυπριακού στη μεγάλη εικόνα καθώς το πρόβλημα δεν είναι συνταγματικό αλλά η συνεχιζόμενη κατοχή. Και η πρόταση της ασφάλειας, των εγγυήσεων, των κατοχικών στρατευμάτων είναι ο πυρήνας του Κυπριακού.
