Η Ελληνική πολιτιστική και πολιτισμική παράδοση,ο Ελληνικός πολιτισμός όρισαν τις αξίες,τις αρχές και τα ιδανικά που συνιστούν το αξιακό του υπόβαθρο.Απέκλεισαν εμφατικά απο δαύτες τον φανατισμό ως μέσο προσέγγισης του γίγνεσθαι. Έκριναν ως ακατάλληλες τις προκαταλήψεις.Όρισαν την Αυτοκριτική ως τον μόνο λυτρωτικό δρόμο της απενοχοποίησης και κατέστησαν τα ενοχικά σύνδρομα ως τα κύρια εχθρικά στοιχεία του δημοκρατικού χαρακτήρα του ανθρώπου
Κι όμως ακόμα και τούτη την πλέον δύσκολη ώρα η ελληνική πολιτική σκέψη κινείται σε αντιδιαστολή με τις παραδόσεις μας.Αρνείται να εγκαταλείψει τις εμμονές της , εκ των κύριων χαρακτηριστικών της καχεκτικότητα της. Εμμένει στους ίδιους τρόπους προσέγγισης σοβαρών ζητημάτων,στην ίδια μέθοδο ανάλυσης τους, έχοντας την ίδια αφετηρία, την ίδια διόπτευση και την ίδια απόληξη για χρόνους και καιρούς. Χρωματισμένη δε απο άκρατο φανατισμό, ψάχει να βρεί παντού προσβολές προκειμένου να ανακαλύψει νέες προκλήσεις σε παλιούς εχθρούς πολιτικούς,ιδεολογικούς και μή.
Και όλα αυτά σε ένα τόπο του οποίου ο πολιτισμός που παρήχθη βασίστηκε στην διαλεκτική, στην λογική και στην όξυνση της κριτικής σκέψης και συνείδησης.Που ανήγαγε τον πολιτικό πολιτισμό ως την μόνη ατραπό της ανέλιξης και της εξέλιξης.Σε έναν τόπο που η κρίση πολυεπίπεδη και πολύμορφη απαιτεί σύγχρονες προσεγγίσεις, σύγχρονες απαντήσεις με δημοκρατικό προοδευτικό πρόσημο βασιζόμενο σε ισχυρότατα δημοκρατικά αντανακλαστικά η απάντηση που δίδεται σε αυτές τις προκλήσεις τις πιότερες φορές είναι ο φανατισμός
Ο καθείς μας ξεχωριστά και όλοι μαζί επιδρούμε στο γίγνεσθαι κάθε στιγμή.Η Συνέπεια λόγου και έργου, η συνέπεια και συνέχεια στον χώρο και τον χρόνο, η ηθική μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας το πραγματικό μας αποτύπωμα. Ένας άνθρωπος που πραγματικά πιστεύει σε μια καλύτερη ποιοτική ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της λοιπόν αναδεικνύει μέσα απο την παρουσία του την πίστη αυτή, και αναδίδει τις καταχωνιασμένες στον χρόνο βασικότερες αρετές των Ελλήνων, τον πατριωτισμό και το φιλότιμο σε όλες τις δράσεις του..
Είναι αυτο το σύνδρομο προβολής,αυτοεπιβεβαίωσης που εμποδίζει φορές να ιδούμε την πραγματικότητα, τα λάθη μας, τις παραλείψεις μας τις αποκλίσεις μας.Ένα πανίσχυρο σύνδρομο κύρια πηγή του οποίου είναι ασφάλεια που παρέχουν οι αγκυλώσεις. Τι καιν η αδυναμία προσαρμογής σε ένα ρευστό περιβάλλον έχει ορισθεί ως στρατηγικά αποτυχημένη επιλογή, ο παράφορος ψυχισμός παραμένει ο παράγοντας με τον πρωτεύοντα ρόλο.
