Η σχέση των ιμπεριαλιστικών
δυνάμεων με την αλήθεια είναι ανύπαρκτη. Γι αυτές αλήθεια είναι ό,τι
εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους κι ας είναι σε ευθεία αντίθεση με την
πραγματικότητα, κι ας σκοντάφτει στη λογική, κι ας χλευάζει διεθνώς
αναγνωρισμένες συνθήκες και συμφωνίες που έχουν και οι ίδιες υπογράψει.
Πλήθος τα παραδείγματα από την ιστορία. Ας αρκεστούμε σε δύο πρόσφατα
που αφορούν τη σύγχρονη Γερμανία, ο οικονομικός ιμπεριαλισμός της οποίας
είναι εξίσου ωμός και επεκτατικός με τον στρατιωτικό ιμπεριαλισμό των
αποικιοκρατικών χωρών την εποχή της ακμής τους. Απλώς εκδηλώνεται με
άλλα μέσα.
-Ο πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν δήλωσε ότι «κατά την άποψή μου, οι κεντρικές τράπεζες, παρόλο που έχουν τα μέσα, δεν έχουν την εντολή να προστατεύουν την φερεγγυότητα τραπεζών και κυβερνήσεων». Μάλιστα. Το ανάποδο όμως μπορεί να συμβαίνει άνετα και να μην τρέχει τίποτε. Ποιο είναι το ανάποδο; Να σώζουν τα κράτη τις τράπεζες και να φορτώνουν το κόστος με τη μορφή χρέους στις πλάτες των πολιτών, αφήνοντας στις διοικήσεις τους τα ίδια πρόσωπα, δίνοντας παχυλές αμοιβές και θηριώδη bonus προφανώς για να τα επιβραβεύσουν για τις σπουδαίες επιδόσεις τους.
- Για τέταρτη χρονιά το πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της Γερμανίας χτυπάει ρεκόρ, παραβιάζοντας τις συνθήκες που υπάρχουν στην ευρωζώνη, τις οποίες έχει υπογράψει και η Γερμανία. Κανένα ευρωπαικό όργανο δεν διανοήθηκε να την τιμωρήσει ούτε καν να την επαναφέρει στην τάξη. Είχαμε βεβαίως μια αισχυντηλή- επίπληξη, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας. Να θυμίσουμε εδώ τη θέση των γραφειοκρατών της Ευρώπης ότι «η λαική θέληση ενός έθνους δεν μπορεί να υπερισχύει των συνθηκών» όταν η ελληνική κυβέρνηση αναφερόταν στη νωπή λαική εντολή που είχε λάβει. Να θυμίσουμε επίσης το σκόντο που έκαναν οι θεσμοί και φυσικά η Γερμανία στη Γαλλία και την Ιταλία,των οποίων τα ελλείμματα ήταν μεγαλύτερα απ' αυτά που επιτρέπουν οι συνθήκες. Όμως στη σημερινή Ευρώπη, άλλο πράγμα οι συνθήκες για την Ελλάδα και άλλο για τη Γερμανία. Μερικές φορές τις καταστρατηγούν και ορισμένες μεγάλες χώρες, αλλά η Γερμανία δεν θυμώνει γιατί τις χρειάζεται προκειμένου να περάσει τη στρατηγική της.
-Ο πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν δήλωσε ότι «κατά την άποψή μου, οι κεντρικές τράπεζες, παρόλο που έχουν τα μέσα, δεν έχουν την εντολή να προστατεύουν την φερεγγυότητα τραπεζών και κυβερνήσεων». Μάλιστα. Το ανάποδο όμως μπορεί να συμβαίνει άνετα και να μην τρέχει τίποτε. Ποιο είναι το ανάποδο; Να σώζουν τα κράτη τις τράπεζες και να φορτώνουν το κόστος με τη μορφή χρέους στις πλάτες των πολιτών, αφήνοντας στις διοικήσεις τους τα ίδια πρόσωπα, δίνοντας παχυλές αμοιβές και θηριώδη bonus προφανώς για να τα επιβραβεύσουν για τις σπουδαίες επιδόσεις τους.
- Για τέταρτη χρονιά το πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της Γερμανίας χτυπάει ρεκόρ, παραβιάζοντας τις συνθήκες που υπάρχουν στην ευρωζώνη, τις οποίες έχει υπογράψει και η Γερμανία. Κανένα ευρωπαικό όργανο δεν διανοήθηκε να την τιμωρήσει ούτε καν να την επαναφέρει στην τάξη. Είχαμε βεβαίως μια αισχυντηλή- επίπληξη, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας. Να θυμίσουμε εδώ τη θέση των γραφειοκρατών της Ευρώπης ότι «η λαική θέληση ενός έθνους δεν μπορεί να υπερισχύει των συνθηκών» όταν η ελληνική κυβέρνηση αναφερόταν στη νωπή λαική εντολή που είχε λάβει. Να θυμίσουμε επίσης το σκόντο που έκαναν οι θεσμοί και φυσικά η Γερμανία στη Γαλλία και την Ιταλία,των οποίων τα ελλείμματα ήταν μεγαλύτερα απ' αυτά που επιτρέπουν οι συνθήκες. Όμως στη σημερινή Ευρώπη, άλλο πράγμα οι συνθήκες για την Ελλάδα και άλλο για τη Γερμανία. Μερικές φορές τις καταστρατηγούν και ορισμένες μεγάλες χώρες, αλλά η Γερμανία δεν θυμώνει γιατί τις χρειάζεται προκειμένου να περάσει τη στρατηγική της.
