«Στην Ευρώπη έχουν τελειώσει όλα τα τρομοκρατικά κινήματα, ακόμη και αυτά που ταυτίζονταν με αιτήματα ανεξαρτησίας, όπως ο IRA και η ΕΤΑ. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πια τέτοιου είδους μηδενιστικά κινήματα, τα οποία δεν έχουν και κανέναν καθαρό σκοπό πέραν της αντίθεσής τους στην κοινωνία» σημείωσε, συμπληρώνοντας ότι εκτιμά ότι το συγκεκριμένο είδος τρομοκρατίας αντιμετωπίζεται πιο εύκολα και πιο αποτελεσματικά από ό,τι στο παρελθόν η Ελλάδα είχε μπορέσει να αντιμετωπίσει τις δύο μεγάλες τρομοκρατικές οργανώσεις (17Ν, ΕΛΑ). Ωστόσο, υφίσταται παράλληλα και το ζήτημα ότι, σε αυτό το πλαίσιο, οργανώσεις φαίνονται να ξεφυτρώνουν κάθε τόσο: «υπάρχει μια δεξαμενή από την οποία αντλούνται νέα στελέχη. Δεν ξέρω πού είναι, είναι στα Εξάρχεια; Στα σχολεία; Στα πανεπιστήμια; Σε χώρους εργασίας; Πάντως σίγουρα πρέπει να μας απασχολεί το φαινόμενο και τα ειδικά αίτια για τα οποία ευδοκιμεί στην Ελλάδα».
Η τζιχαντιστική απειλή
Η άνοδος του Ισλαμικού Κράτους (γνωστό και με τις ονομασίες ISIS/ ISIL/ Daesh) στη Μέση Ανατολή και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία επανέφεραν δυναμικά στο προσκήνιο το ζήτημα της διεθνούς τρομοκρατίας με τζιχαντιστικό «πρόσημο». Όπως σημειώνει ο κ. Αποστολίδης, στο παρελθόν η απειλή ήταν ότι μέσω της παράνομης μετανάστευσης υπήρχε ο κίνδυνος να περάσουν στη χώρα μας και πυρήνες τρομοκρατικών οργανώσεων, κατευθυνόμενοι προς την Ευρώπη. «Τότε μιλούσαμε κυρίως για την Αλ Κάιντα. Τώρα τα πράγματα έχουν εξελιχθεί, υπό την έννοια ότι η καινούρια ακραία δύναμη είναι το ISIL, που έχει μια απήχηση στους νέους μουσουλμάνους, οι οποίοι κατοικούν σε ευρωπαϊκές χώρες. Η οργάνωση τους καλεί σε αντίδραση για τη συμμετοχή της Ευρώπης και των ΗΠΑ στην εκστρατεία εναντίον της, προτρέποντάς τους να προβούν σε τρομοκρατικές ενέργειες όπου και αν βρίσκονται, κατά οποιωνδήποτε στόχων στη Δύση». Αυτό, προσθέτει, δημιουργεί μεγάλο κίνδυνο, πρώτον διότι υπάρχει απήχηση και δεύτερον ότι επειδή δεν είναι δυνατή η αντιμετώπιση της απειλής, καθώς είναι «εναντίον του οποιουδήποτε».
«Σε βαθμό που πλέον έχουμε και στην Ελλάδα μουσουλμανική κοινότητα ή κοινότητες των οποίων τα μέλη μένουν στη χώρα εδώ και χρόνια, νόμιμα ή παράνομα, αντιμετωπίζουμε πλέον την πιθανότητα να υπάρχει και εγχώριος προσηλυτισμός μουσουλμάνων της Ελλάδας. Τη σύνδεση με τους τρομοκράτες του Βελγίου την είδαμε, αυτό πρέπει να ταρακούνησε τις υπηρεσίες» εκτιμά ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ. Όσον αφορά στα μέτρα αντιμετώπισης αυτής της απειλής, σημειώνει πως ο χαρακτήρας τους είναι αποτρεπτικός και υπογραμμίζει πως είναι θετικά προς τη μουσουλμανική κοινότητα, «η οποία θα έπρεπε η ίδια να φροντίσει να εντοπίσει ή να απομονώσει και μεταπείσει ενδεχόμενους ζηλωτές του ISIL- και μπορεί να το κάνει πολύ καλύτερα από την αστυνομία».
Η όποια απειλή για την Ελλάδα από την κατεύθυνση αυτή, εκτιμά ο κ. Αποστολίδης, είναι στο πλαίσιο του αποκαλούμενου «μοναχικού λύκου» (που ριζοσπαστικοποιείται και δρα αυτόνομα), χωρίς ειδική στόχευση. «Εμείς δεν συμμετέχουμε στον πόλεμο κατά του ISIL και επομένως πιθανότερο θα ήταν, αν υπάρχει λογική σε αυτές τις αντιδράσεις, να στραφούν εναντίον κάποιου στόχου στην Ελλάδα από χώρες οι οποίες συμμετέχουν- αλλά και αυτό ΑΝ υπάρχει λογική» τονίζει. Η ιστορία των ελληνικών υπηρεσιών πληροφοριών
Αναφερόμενος στην ιστορία των ελληνικών υπηρεσιών πληροφοριών – την οποία περιγράφει εκτενώς στο βιβλίο του, «Μυστική Δράση, Υπηρεσίες Πληροφοριών στην Ελλάδα» (Εκδόσεις Παπαζήση)- ο κ. Αποστολίδης υπογραμμίζει ότι πάντοτε είχαν το μειονέκτημα της πολιτικής αστάθειας στη χώρα. «Όποτε υπήρχε πολιτική αστάθεια, είχε συνέπεια και στη λειτουργία και απόδοση των υπηρεσιών, ακόμα και στην ίδια την ύπαρξή τους. Ακόμη χειρότερα ήταν όταν χρησιμοποιούνταν από τις κυβερνήσεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων, κυρίως για παρακολουθήσεις τηλεφώνων». Οι προκάτοχοι της ΚΥΠ (Κεντρικής Υπηρεσία Πληροφοριών) ήταν στρατιωτικές υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του Εμφυλίου και της ευρύτερης μάχης κατά του κομμουνισμού. «Συνέχισαν σε αυτή τη λογική, μέχρι που ήρθε η Ένωση Κέντρου το 1963.
Ωστόσο, αυτή η ανατροπή της λογικής της καταπολέμησης του κομμουνισμού διεκόπη όταν έπεσε η Ένωση και ήρθε στην εξουσία η κυβέρνηση Στεφανόπουλου, επαναφέροντας το θέμα της αντιμετώπισης του κομμουνιστικού κινδύνου, κάτι που επιτάθηκε με τη δικτατορία». Όπως αναφέρει ο κ. Αποστολίδης, αυτό άλλαξε με τα γεγονότα του 1974, όταν εγκαταλείφθηκε η προαναφερθείσα αποστολή και δραστηριότητα της υπηρεσίας, συμπίπτοντας με μια άλλη φάση, εξωτερικών κινδύνων κατά της Ελλάδας, κυρίως από την Τουρκία, «διότι μέχρι τότε ο εξωτερικός κίνδυνος ταυτιζόταν με τον εσωτερικό. Όσο υπήρχε κομμουνιστικός κίνδυνος, υπήρχε και κίνδυνος από την ΕΣΣΔ και τα κράτη- δορυφόρους της».
Η μεταπολίτευση σηματοδότησε την αλλαγή αποστολής, με την εισβολή στην Κύπρο και τα προβλήματα στο Αιγαίο, όταν άρχισε να αντιμετωπίζεται ως πρώτη απειλή η Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζονταν στο εσωτερικό της χώρας οι τρομοκρατικές οργανώσεις (17Ν, ΕΛΑ). Όσον αφορά σε σημεία – σταθμούς στην ιστορία της υπηρεσίας, ο κ. Αποστολίδης επισημαίνει ότι «η συνεισφορά μιας υπηρεσίας πληροφοριών στην εξωτερική ή και την εσωτερική πολιτική εξαρτάται από τις αρμοδιότητες που της δίνονται, αλλά και από την επιρροή στην εκάστοτε κυβέρνηση. Επομένως αυτό που βλέπουμε μετά το 1974 είναι ότι αυτή η επιρροή αρχίζει να φθίνει- αυτό είναι συνέπεια και της παντοδυναμίας της ΚΥΠ επί δικτατορίας. Αυτό που πάντως θεωρώ πολύ σημαντικό είναι η πληροφοριακή δραστηριότητα της υπηρεσίας στην Κύπρο πριν την εισβολή του Αττίλα. Η υπηρεσία μετέδωσε με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια στην Αθήνα όλες τις προετοιμασίες της τουρκικής εισβολής. Οπότε ήξεραν στην Αθήνα ότι επίκειται- αλλά το καθεστώς Ιωαννίδη δεν ήθελε να το πιστέψει». Επίσης, ιδιαίτερη αναφορά κάνει στη συνεργασία της ΕΥΠ με την αστυνομία επί υπουργίας Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για τον εντοπισμό της ηγεσίας της 17Ν.
Ερωτηθείς για την πρόσφατη αλλαγή ηγεσίας στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, με την επιλογή του δημοσιογράφου Γιάννη Ρουμπάτη – προσωπικής επιλογής του Αλέξη Τσίπρα – ο κ. Αποστολίδης χαρακτηρίζει τον νέο διοικητή πολύ ικανό άνθρωπο, που έχει δείξει στο παρελθόν τις ικανότητές και έχει μεγάλη εμπειρία από τη δημόσια ζωή, «επομένως ελπίζω ότι θα μπει πολύ γρήγορα στο νόημα και θα έχει μια αποτελεσματική θητεία».
http://www.huffingtonpost.gr/2015/02/07/eyp-apostolidhs-neotromokratia_n_6632906.html
