Είναι δύσκολο για τον πνευματικό άνθρωπο να μείνει μόνος του.
Μόνος του είναι αδύνατος, αν ενωθεί όμως με τους άλλους χαλάει. Το
πρόβλημα είναι: πώς είναι δυνατόν να ενωθούν οι τίμιοι άνθρωποι; Ο
πνευματικός άνθρωπος πρέπει να καταδικάζει την αδικία όπου τη βρίσκει
και κάνοντας αυτό που κάνω απαντώ στο ερώτημά σας: γράφω για την
ανθρώπινη αξιοπρέπεια που ποδοπατιέται παντού τόσο εύκολα. Αν ενωθώ με
τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου. Η ψυχολογία της μάζας είναι
αλλιώτικη, μιλάω για τους διανοούμενους σαν μάζα, όχι για τις λαϊκές
μάζες, που τις σέβομαι και που έχουν τη δική τους δουλειά. Ενας
πνευματικός άνθρωπος μόνος του μπορεί να δουλέψει καλύτερα: ελεύθερος
άνθρωπος παλεύει για την ελευθερία. Δέκα ελεύθεροι άνθρωποι, ενωμένοι,
χάνουν την ελευθερία τους. Εκείνο που χρειάζεται είναι ν’ ακολουθήσεις
τον δρόμο σου ώς την άκρη. Η αξία του δρόμου είναι να μη σταματήσεις
ποτέ!Το παραπάνω απόσπασμα του Νίκου Καζαντζάκη αφιερώνεται σε όλους όσους εκφέρουν δημόσιο λόγο και ασχολούνται με το γίγνεσθαι. Μάταια έψαξα σε πολλούς να βρω ίχνη μαχών κατά της αδικίας στον χρόνο και τον χώρο.Μάταια προσπάθησαν να βρω τις μάχες τους για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Είδα όμως λέξεις όπως Ελευθερία και Δίκηο να κόβονται και να ράβονται σε ιδεολογικά πλαίσια σε στενά κομματικά κοστούμια.
Τους Είδα Οχυρωμένους πίσω απο λογικές του χτες να δίνουν σήμερα μάχη χαρακωμάτων.Να μην πείθουν και να σέρνονται έρμαιοι των δεσμεύσεων στοιχειών του εξωτερικού τους περιβάλλοντος.
Ο Αγώνας είναι αγώνας διαρκείας και σε βάθος χρόνου θα φανούν τα αποτελέσματα του. όφειλαν να το γνωρίζουν Απέναντι στην οικονομική δικτατορία ξένων κέντρων και ντόπιων παράκεντρων η σιωπή αποτελεί συνενοχή, η υπεκφυγή αναβίωση της κραυγής των μαυραγοριτών της κατοχικής Αθήνας μπροστά στην πτώση του Αξονα
Τους Είδα ενω Γνωρίζουν πως σε μια διαπραγμάτευση θα υποχωρήσεις, άλλωστε οι ίδιοι είναι που υμνούν άλλες διαπραγματεύσεις οι οποίες και μυστικές είναι και παραβιάζουν ότι έχει δημιουργήσει η διεθνή εμπειρία ως μοντέλο διαπραγμάτευσης να βαφτίσουν τους ελιγμούς σε ανακιβυστήσεις..
Τους Είδα να Επιμένουν στην υποταγή την ώρα που η εξέγερση που έχει ξεπεράσει τα όρια της Ελλάδας και έχει απλωθεί στον Ευρωπαϊκό χώρο, μια εξέγερση κατά της βάρβαρης λιτότητας και να την ερμηνεύουν με κομματικούς συσχετισμούς.
Τους Είδα να Κρύβουν σε νούμερα την ολοένα και μεγαλύτερη φτωχοποίηση κοινωνικών ομάδων παράλληλα με την ολοένα και μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια ολίγων.
Ουδείς μπορεί να αρνηθεί την ταπείνωση της αστικής δημοκρατίας κείνοι την κρύβουν σε αριθμούς επίπλαστης ανάπτυξης. Βαφτίζουν την άρνηση και την αμφισβήτηση σε εθνικό έγκλημα την ώρα που η Ελλάδα και το Ελληνικό κράτος υπάκουγε στις βουλές τριών τεχνοκρατών υπαλλήλων που στόχο είχαν να απομονώσουν την κρίση στον Ελλαδικό χώρο τιμωρώντας την Ελλάδα και τον λαό της για να σώσουν την οικονομική ολιγαρχία και τον δουλικό της πολιτικό κόσμο καθώς και τον ξένο παράγοντα που αυτές υπηρετούσαν .
Βαφτίζουν σήμερα την επικυριαρχία ως φυσική εξέλιξη της Ελληνικής καχεξίας την ώρα που γνωρίζουν πως το καπιταλιστικό μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης στην Ελλάδα ευθύνεται απόλυτα για αυτό, όλως τυχαίως το μοντέλο αυτό το όρισαν δεξιές ελίτ .
Η Εξουθένωση της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού η εξαθλίωση του δεν μετράει, μετράει το οικονομικό θαύμα που τα παρήγαγε. Παγιδευμένοι είναι δαύτοι γιατί αντιλαμβάνονται οτι δεν διαθέτουν το ηθικό πλεονέκτημα, πως το ηθικό πλεονέκτημα είναι με τους πολιορκημένους τους παγιδευμένους και τους υπερασπιστές αξιών που ο Ελληνικός πολιτισμός παρήγαγε.
Προσμένουν την ήττα την ταπείνωση για να αναδείξουν την Κασσανδρική τους ιδιότητα και ανατρέχουν στον Θουκυδίδη ξεχνώντας τον διάλογο Μηλίων -Αθηναίων, την αντιπαράθεση του δικαίου έναντι της ισχύος και το τι παρήγαγε η Αλαζονεία όταν ταυτίστηκε με την Ύβρι,
