Σύμφωνα με την Ιρανή Σιρίν Εμπαντί, που βραβεύθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης
το 2003, ο διεθνής συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ εναντίον του Ισλαμικού
Κράτους πρέπει να ρίχνει βιβλία και όχι βόμβες για να το εξαλείψει.
Πρώην δικαστής, η οποία έγινε υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μετά
την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και είναι αυτοεξόριστη από το 2009, η
Εμπαντί βρίσκεται το Σαββατοκύριακο αυτό στη Ρώμη για την 14η σύνοδο των
βραβευθέντων με Νόμπελ Ειρήνης.
Σε συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο η Ιρανή δήλωσε πεπεισμένη ότι η
λύση στο πρόβλημα των τζιχαντιστών δεν είναι στρατιωτική.
«Κοιτάξτε όλα τα χρόνια και όλα τα λεφτά που σπαταλήθηκαν στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν. Τους εξαλείψαμε; Δυστυχώς, όχι», εξήγησε. «Το ΙΚ είναι σαν ένα παρακλάδι των Ταλιμπάν. Δεν είναι απλώς μια τρομοκρατική οργάνωση, είναι επίσης μια ιδεολογία, πρέπει να την καταπολεμήσουμε στις ρίζες της. Αν καταστρέψουμε αυτές τις ρίζες, δεν θα εξαπλωθεί», υπογράμμισε η 67χρονη Εμπαντί. «Κατά τη γνώμη μου οι ρίζες της είναι ο αναλφαβητισμός και η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης», πρόσθεσε. «Αντί να ρίχνουμε βόμβες, θα έπρεπε να τους ρίχνουμε βιβλία και να χτίζουμε σχολεία: τότε ο φονταμενταλισμός θα εξαλειφθεί».
Όμως, η Εμπαντί επεσήμανε ότι οι δυτικές χώρες θα πρέπει να αναγνωρίσουν το μερίδιο της ευθύνης τους σε αυτή τη μάστιγα, η οποία έχει πολλές μορφές: το ΙΚ, τη Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία, το χάος στη Λιβύη, το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και την τρομοκρατία που ενίοτε πλήττει τις δυτικές πόλεις. Δεκαετίες επέμβασης στη Μέση Ανατολή και υποστήριξης διεφθαρμένων δικτατόρων, αλλά και η άσχημη αντιμετώπιση και οι διακρίσεις εις βάρος των μουσουλμανικών μειονοτήτων στη Δύση είναι επίσης στοιχεία ενός εκρηκτικού κοκτέιλ δυσφορίας. «Βλέπουμε σήμερα ότι πολλοί Ευρωπαίοι συντάσσονται με τους εξτρεμιστές (…) Πιστεύω ότι αυτό δείχνει ότι πολλοί Μουσουλμάνοι δεύτερης γενιάς αισθάνονται ταπεινωμένοι», εξήγησε η Εμπαντί.
Σε ότι αφορά τη χώρα της η Εμπαντί δήλωσε ότι έχει αποφασίσει να διατηρήσει τους φρενήρεις ρυθμούς με τους οποίους εργάζεται για να κάνει γνωστή την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, παρά την εκλογή το καλοκαίρι του 2013 του Χασάν Ροχανί στην προεδρία.
«Πολλοί πίστεψαν ότι η κατάσταση θα αλλάξει με την εκλογή του, όμως δυστυχώς αυτό δεν συνέβη», επεσήμανε. «Σε κάποιους τομείς, όπως ο αριθμός των εκτελέσεων, χειροτέρεψε».
Για την υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η εξήγηση είναι απλή: «Όλη η εξουσία εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια του ανώτατου ηγέτη, του Αγιατολάχ (Αλί) Χαμενεΐ». «Ο Ροχανί έδωσε υποσχέσεις που δεν είχε την εξουσία να εφαρμόσει». «Περισσότερο από το 80% του λαού του Ιράν είναι δυσαρεστημένο από την κυβέρνηση και τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα, οπότε η αλλαγή σίγουρα θα έρθει. Απλώς δεν μπορώ να προβλέψω πότε», κατέληξε η Εμπαντί.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Κοιτάξτε όλα τα χρόνια και όλα τα λεφτά που σπαταλήθηκαν στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν. Τους εξαλείψαμε; Δυστυχώς, όχι», εξήγησε. «Το ΙΚ είναι σαν ένα παρακλάδι των Ταλιμπάν. Δεν είναι απλώς μια τρομοκρατική οργάνωση, είναι επίσης μια ιδεολογία, πρέπει να την καταπολεμήσουμε στις ρίζες της. Αν καταστρέψουμε αυτές τις ρίζες, δεν θα εξαπλωθεί», υπογράμμισε η 67χρονη Εμπαντί. «Κατά τη γνώμη μου οι ρίζες της είναι ο αναλφαβητισμός και η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης», πρόσθεσε. «Αντί να ρίχνουμε βόμβες, θα έπρεπε να τους ρίχνουμε βιβλία και να χτίζουμε σχολεία: τότε ο φονταμενταλισμός θα εξαλειφθεί».
Όμως, η Εμπαντί επεσήμανε ότι οι δυτικές χώρες θα πρέπει να αναγνωρίσουν το μερίδιο της ευθύνης τους σε αυτή τη μάστιγα, η οποία έχει πολλές μορφές: το ΙΚ, τη Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία, το χάος στη Λιβύη, το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και την τρομοκρατία που ενίοτε πλήττει τις δυτικές πόλεις. Δεκαετίες επέμβασης στη Μέση Ανατολή και υποστήριξης διεφθαρμένων δικτατόρων, αλλά και η άσχημη αντιμετώπιση και οι διακρίσεις εις βάρος των μουσουλμανικών μειονοτήτων στη Δύση είναι επίσης στοιχεία ενός εκρηκτικού κοκτέιλ δυσφορίας. «Βλέπουμε σήμερα ότι πολλοί Ευρωπαίοι συντάσσονται με τους εξτρεμιστές (…) Πιστεύω ότι αυτό δείχνει ότι πολλοί Μουσουλμάνοι δεύτερης γενιάς αισθάνονται ταπεινωμένοι», εξήγησε η Εμπαντί.
Σε ότι αφορά τη χώρα της η Εμπαντί δήλωσε ότι έχει αποφασίσει να διατηρήσει τους φρενήρεις ρυθμούς με τους οποίους εργάζεται για να κάνει γνωστή την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, παρά την εκλογή το καλοκαίρι του 2013 του Χασάν Ροχανί στην προεδρία.
«Πολλοί πίστεψαν ότι η κατάσταση θα αλλάξει με την εκλογή του, όμως δυστυχώς αυτό δεν συνέβη», επεσήμανε. «Σε κάποιους τομείς, όπως ο αριθμός των εκτελέσεων, χειροτέρεψε».
Για την υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η εξήγηση είναι απλή: «Όλη η εξουσία εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια του ανώτατου ηγέτη, του Αγιατολάχ (Αλί) Χαμενεΐ». «Ο Ροχανί έδωσε υποσχέσεις που δεν είχε την εξουσία να εφαρμόσει». «Περισσότερο από το 80% του λαού του Ιράν είναι δυσαρεστημένο από την κυβέρνηση και τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα, οπότε η αλλαγή σίγουρα θα έρθει. Απλώς δεν μπορώ να προβλέψω πότε», κατέληξε η Εμπαντί.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ