Το σουρεαλιστικό και παρατεταμένο
πολιτικό θρίλερ των τελευταίων εβδομάδων και μηνών βαίνει προς το τέλος
του. Αποφασίσαμε να πάμε σε πρόωρες εκλογές. Οχι ως κοινωνία -η μεγάλη
πλειοψηφία δηλώνει ότι δεν επιθυμεί εκλογές τώρα- αλλά κάποια κόμματα
μέσω προνοιών του Συντάγματος που μόνο ατυχείς και τελικά
διαστρεβλωτικές μπορούν να χαρακτηριστούν, αφού επιτρέπουν σε μια
μειοψηφία να σύρει τη χώρα σε εκλογές. Η μικρή συνεισφορά του γράφοντος
στη συζήτηση γύρω από τις τελευταίες εξελίξεις δεν εστιάζει στον δημόσιο
διάλογο που εξελίσσεται στο εσωτερικό. Αφορά κυρίως στην εικόνα της
χώρας στο εξωτερικό. Τολμώ να ισχυρισθώ ότι η παρουσία εκτός Ελλάδας τις
τελευταίες τρεις δεκαετίες επιτρέπει ίσως μια καλύτερη αίσθηση για το
πώς βλέπουν και αποτιμούν τα τεκταινόμενα στη χώρα μας οι διεθνείς
οργανισμοί, οι σημαντικές πρωτεύουσες, αλλά και οι ιδιώτες παρατηρητές.
Δεν έχει να κάνει τόσο με υποστήριξη της Ν.Δ. ή αντίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, αν
και υπάρχουν προτιμήσεις. Αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι
«ξένοι» είναι η τεράστια αδυναμία μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού και
των πολιτικών δυνάμεων να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, να
αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συνεργασθούν ώστε να βγει η χώρα από
την «εντατική» στην οποία για ποικίλους λόγους εξακολουθεί να βρίσκεται
τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια.
Οι ενστάσεις τους ξεπερνούν τις ιδεολογίες. Εστιάζουν όχι τόσο στο αν θα κερδίσουν φιλελεύθερα ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αλλά στο αν θα πρόκειται για φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που πιστεύουν ακράδαντα στην παραμονή της χώρας στο ευρώ, με την τήρηση των κανόνων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αυτό συνεπάγεται.
Προξενεί τεράστια εντύπωση η προθυμία των Ελλήνων να παίξουν «κορώνα-γράμματα» το μέλλον τους. Παρακολουθούν με έκπληξη το πώς ενώ θα μπορούσαμε να περάσουμε τον σκόπελο της χρηματοδοτικής αβεβαιότητας, να βγούμε συντεταγμένα από το Μνημόνιο, και σε ένα πολύ πιο ασφαλές περιβάλλον να πάμε σε εκλογές, τον Ιούνιο του ’16, εμείς επιλέγουμε να το κάνουμε πρόωρα και να βρεθούμε ξανά στο χείλος του γκρεμού.
Οπως και αν έχει το πράγμα, δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες. Κανείς δεν δικαιούται να πει ότι δεν ήξερε. Αν μη τι άλλο, επί τέσσερα χρόνια οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά με πληροφορίες, στοιχεία, στατιστικές. Γνωρίζουν πού ήμασταν και πού πάμε. Θα πρέπει να έχουν καταλάβει κατά πόσον οι αγορές είναι μια ψευδαίσθηση ή κάποιο «κέντρο» που μπορεί κανείς να τιθασεύσει όπως διατείνονται κάποιοι, όχι πάντως ο Πούτιν.
Τα διλήμματα είναι υπαρκτά και κατανοητά. Υπάρχουν οι ευθύνες αυτών που κυβερνούσαν επί δεκαετίες και η αγανάκτηση για τον βίο και την πολιτεία πολλών εξ αυτών. Το βάρος είναι μεγάλο. Αλλά το αναλαμβάνουν αυτοί που πρέπει. Οι ίδιοι οι Ελληνες πολίτες. Τα κόμματα και τα πρόσωπα που θα ψηφίσουν, θα επηρεάσουν το μέλλον τους. Η επιλογή είναι δική τους.
Έντυπη
Οι ενστάσεις τους ξεπερνούν τις ιδεολογίες. Εστιάζουν όχι τόσο στο αν θα κερδίσουν φιλελεύθερα ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αλλά στο αν θα πρόκειται για φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που πιστεύουν ακράδαντα στην παραμονή της χώρας στο ευρώ, με την τήρηση των κανόνων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αυτό συνεπάγεται.
Προξενεί τεράστια εντύπωση η προθυμία των Ελλήνων να παίξουν «κορώνα-γράμματα» το μέλλον τους. Παρακολουθούν με έκπληξη το πώς ενώ θα μπορούσαμε να περάσουμε τον σκόπελο της χρηματοδοτικής αβεβαιότητας, να βγούμε συντεταγμένα από το Μνημόνιο, και σε ένα πολύ πιο ασφαλές περιβάλλον να πάμε σε εκλογές, τον Ιούνιο του ’16, εμείς επιλέγουμε να το κάνουμε πρόωρα και να βρεθούμε ξανά στο χείλος του γκρεμού.
Οπως και αν έχει το πράγμα, δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες. Κανείς δεν δικαιούται να πει ότι δεν ήξερε. Αν μη τι άλλο, επί τέσσερα χρόνια οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά με πληροφορίες, στοιχεία, στατιστικές. Γνωρίζουν πού ήμασταν και πού πάμε. Θα πρέπει να έχουν καταλάβει κατά πόσον οι αγορές είναι μια ψευδαίσθηση ή κάποιο «κέντρο» που μπορεί κανείς να τιθασεύσει όπως διατείνονται κάποιοι, όχι πάντως ο Πούτιν.
Τα διλήμματα είναι υπαρκτά και κατανοητά. Υπάρχουν οι ευθύνες αυτών που κυβερνούσαν επί δεκαετίες και η αγανάκτηση για τον βίο και την πολιτεία πολλών εξ αυτών. Το βάρος είναι μεγάλο. Αλλά το αναλαμβάνουν αυτοί που πρέπει. Οι ίδιοι οι Ελληνες πολίτες. Τα κόμματα και τα πρόσωπα που θα ψηφίσουν, θα επηρεάσουν το μέλλον τους. Η επιλογή είναι δική τους.
