Η Solyndra ήταν μια εταιρεία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που δανείστηκε χρησιμοποιώντας εγγυήσεις του υπουργείου Ενέργειας και στη συνέχεια πτώχευσε, με αποτέλεσμα να το επιβαρύνει με 528 εκατ. δολάρια. Οι Συντηρητικοί μετέτρεψαν αυτήν την πτώχευση σε σύμβολο αυτού που αποκαλούσαν καπιταλισμό της διαπλοκής και τεράστια απώλεια χρημάτων των φορολογουμένων. Το ερώτημα είναι κατά πόσον το υπουργείο Ενέργειας έχει δώσει επισφαλή δάνεια. Αν δεν έχει δώσει, δεν αναλαμβάνει κίνδυνο. Το ζήτημα είναι αν έχει πάγια τακτική να χορηγεί επισφαλή δάνεια και η απάντηση είναι πως δεν έχει. Την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε πως το πρόγραμμα στο οποίο εντασσόταν και η Solyndra πρόκειται να παρουσιάσει κέρδη ύψους τουλάχιστον 5 δισ. δολαρίων.
Σε ό,τι αφορά τη μεταρρύθμιση του κλάδου υγείας, ως συνήθως το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου διαλόγου για το Obamacare κυριαρχείται από ψευτοσκάνδαλα που φιλοτεχνούν όσοι εχθρεύονται τη μεταρρύθμιση. Ως τώρα, πάντως, τα πραγματικά αποτελέσματα ήταν πολύ καλά. Ο αριθμός των Αμερικανών χωρίς ασφάλιση έχει μειωθεί δραστικά και καλύπτονται περίπου 10 εκατ. από αυτούς που ήσαν ανασφάλιστοι. Το κόστος του προγράμματος παραμένει κάτω των προβλέψεων, ενώ η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει πως όσοι έχουν ασφαλισθεί προσφάτως είναι πολύ ικανοποιημένοι με την κάλυψή τους. Και κάτι τελευταίο: θυμάστε πώς χλεύαζαν οι πολιτικοί αντίπαλοι την κυβέρνηση Ομπάμα όταν αυτή υποστήριζε πως τα δημοσιονομικά ελλείμματα, που εκτινάχθηκαν στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, θα συρρικνώνονταν μόλις ανέκαμπτε η οικονομία;
Υποστήριζαν πως θα εκτινασσόταν το κόστος του Obamacare και σε συνδυασμό με το πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας θα οδηγούσε σε τεράστια ελλείμματα. Και όμως το έλλειμμα μειώθηκε πράγματι με γρήγορους ρυθμούς και ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει επιστρέψει στα προ της κρίσης επίπεδα. Το ηθικό δίδαγμα είναι πως η κυβέρνηση έχει δίκιο και έχει επιτύχει. Ασφαλώς υπάρχουν εσφαλμένες αποφάσεις και κακά προγράμματα. Αλλά ο σύγχρονος πολιτικός διάλογος στην Αμερική κυριαρχείται από φτηνό κυνισμό περί της πολιτικής, μια απροκάλυπτη περιφρόνηση για κάθε προσπάθεια να βελτιωθεί η ζωή μας. Και αυτός ο φτηνός κυνισμός είναι πλήρως αδικαιολόγητος. Είναι αλήθεια ότι οι πολιτικοί που εχθρεύονται την κυβέρνηση ενίοτε μετατρέπουν τις προβλέψεις τους για αποτυχία σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες, αλλά όταν οι ηγέτες θέλουν να κάνουν τις κυβερνήσεις τους να δουλέψουν, τα καταφέρνουν. Ας είμαστε σαφείς: Για να ανακόψουμε την επέκταση μιας μολυσματικής ασθένειας χρειαζόμαστε σοβαρή πολιτική για τη δημόσια υγεία και όχι τρομοκρατία. Χρειαζόμαστε την κυβέρνηση για να προωθήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Τα κυβερνητικά προγράμματα είναι η μοναδική ρεαλιστική απάντηση για δεκάδες εκατομμύρια που διαφορετικά δεν θα είχαν πρόσβαση σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
