«Η
σαρία εφαρμόζεται και στην Ευρώπη» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στη
βελγική εφημερίδα Libre Belgique το οποίο αναφέρεται στη μουσουλμανική
μειονότητα της Θράκης, σημειώνοντας ότι όσον αφορά το οικογενειακό
δίκαιο, τα περίπου 120.000 μέλη της υπόκεινται στον ισλαμικό νόμο
σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, η οποία ρυθμίζει επίσης τα
δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί προβλήματα, σημειώνει η ανταπόκριση της
εφημερίδας από την Ελλάδα καθώς, «η Δυτική Θράκη είναι η μοναδική
περιοχή στην Ευρώπη, όπου όχι μόνο εφαρμόζεται η σαρία, αλλά υπερισχύει
του εθνικού δικαίου».
Πρόκειται για μια ήπια εκδοχή της, αναφέρει η εφημερίδα, αλλά και πάλι δεν παύει να δημιουργεί ζητήματα, όπως οι γάμοι μεταξύ ανηλίκων, η αυτόματη ανάθεση της επιμέλειας των τέκνων στον πατέρα σε περίπτωση διαζυγίου, η μικρότερη κληρονομική μερίδα για τις γυναίκες, καθώς κι ένα απαρχαιωμένο σύστημα εκπαίδευσης. Η εφημερίδα παραθέτει την περίπτωση γυναίκας από τη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία διεκδικεί την επιμέλεια των παιδιών της. Ο δικηγόρος της εξηγεί ότι η διαδικασία ενώπιον του μουφτή γίνεται χωρίς παρουσία δικηγόρου και η απόφαση είναι τελεσίδικη.
Η εφημερίδα δημοσιεύει, εξάλλου, αντίστοιχου περιεχομένου ανταπόκριση από το Λονδίνο, με τίτλο «Μια ισλαμική βρετανική Δικαιοσύνη που υπόκειται στο αστικό δίκαιο». Το δημοσίευμα αναφέρει ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν συσταθεί ορισμένα ισλαμικά δικαστήρια, αρμόδια για θέματα πρωτίστως οικογενειακού δικαίου, οι αποφάσεις των οποίων ωστόσο δεν έχουν νομικά δεσμευτική ισχύ για τη βρετανική έννομη τάξη. Ο εκτιμώμενος αριθμός των δικαστηρίων αυτών ανέρχεται σε περίπου 90 και συγκεντρώνονται κυρίως στο Μπέρμιγχαμ, το Μάντσεστερ, το Λούτον και το Λονδίνο.Το δημοσίευμα σημειώνει επίσης ότι πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν το εν λόγω σύστημα όχι μόνο για λόγους θρησκευτικών πεποιθήσεων, αλλά επειδή δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και συχνά υπόκεινται σε σχετικές πιέσεις.
Επίσης, η εφημερίδα επισημαίνει ότι πληθώρα νομικών στο Ηνωμένο Βασίλειο αντιτίθενται σφοδρά στο ενδεχόμενο εξίσωσης των ισλαμικών δικαστηρίων με τα πολιτικά δικαστήρια ως προς τη νομική δεσμευτικότητα των αποφάσεών τους.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πρόκειται για μια ήπια εκδοχή της, αναφέρει η εφημερίδα, αλλά και πάλι δεν παύει να δημιουργεί ζητήματα, όπως οι γάμοι μεταξύ ανηλίκων, η αυτόματη ανάθεση της επιμέλειας των τέκνων στον πατέρα σε περίπτωση διαζυγίου, η μικρότερη κληρονομική μερίδα για τις γυναίκες, καθώς κι ένα απαρχαιωμένο σύστημα εκπαίδευσης. Η εφημερίδα παραθέτει την περίπτωση γυναίκας από τη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία διεκδικεί την επιμέλεια των παιδιών της. Ο δικηγόρος της εξηγεί ότι η διαδικασία ενώπιον του μουφτή γίνεται χωρίς παρουσία δικηγόρου και η απόφαση είναι τελεσίδικη.
Η εφημερίδα δημοσιεύει, εξάλλου, αντίστοιχου περιεχομένου ανταπόκριση από το Λονδίνο, με τίτλο «Μια ισλαμική βρετανική Δικαιοσύνη που υπόκειται στο αστικό δίκαιο». Το δημοσίευμα αναφέρει ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν συσταθεί ορισμένα ισλαμικά δικαστήρια, αρμόδια για θέματα πρωτίστως οικογενειακού δικαίου, οι αποφάσεις των οποίων ωστόσο δεν έχουν νομικά δεσμευτική ισχύ για τη βρετανική έννομη τάξη. Ο εκτιμώμενος αριθμός των δικαστηρίων αυτών ανέρχεται σε περίπου 90 και συγκεντρώνονται κυρίως στο Μπέρμιγχαμ, το Μάντσεστερ, το Λούτον και το Λονδίνο.Το δημοσίευμα σημειώνει επίσης ότι πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν το εν λόγω σύστημα όχι μόνο για λόγους θρησκευτικών πεποιθήσεων, αλλά επειδή δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και συχνά υπόκεινται σε σχετικές πιέσεις.
Επίσης, η εφημερίδα επισημαίνει ότι πληθώρα νομικών στο Ηνωμένο Βασίλειο αντιτίθενται σφοδρά στο ενδεχόμενο εξίσωσης των ισλαμικών δικαστηρίων με τα πολιτικά δικαστήρια ως προς τη νομική δεσμευτικότητα των αποφάσεών τους.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
REAL.GR
