Το γεγονός ότι το υπουργείο
Εξωτερικών επιθυμεί και επιζητά να διατηρήσει χαμηλούς τόνους γύρω από
το ζήτημα της οριοθέτησης της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης
είναι απολύτως θεμιτό και σεβαστό. Οι λόγοι είναι προφανείς εάν κανείς
αναλογιστεί πως καταβάλλεται πράγματι προσπάθεια από ορισμένους για την
προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Το τραγελαφικό της όλης υπόθεσης είναι ότι παρά το γεγονός ότι ο κ. Κασσίνης αποκάλυψε ότι κατά την προσεχή τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου στο Κάιρο, ο Αντώνης Σαμαράς πρόκειται να διαπραγματευθεί με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντελ Φάταχ αλ Σίσι, απολύτως κρίσιμες λεπτομέρειες που αφορούν τη διαδικασία οριοθέτησης ΑΟΖ, όπως οι ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες περί το Καστελόριζο, οι συνομιλητές και οικοδεσπότες του απέτυχαν να κατανοήσουν τη σπουδαιότητα των όσων ελέχθησαν και επανέρχονταν με ευρείας κατανάλωσης και κοινότοπες ερωτήσεις για τη μοχθηρή Τουρκία και για τα δικά μας δεδομένα, γνωστά και, εν πάση περιπτώσει, αδιαμφισβήτητα θαλάσσια σύνορα.
Εάν όμως ήταν οριοθετημένη η ελληνική ΑΟΖ, δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης όλοι αυτοί οι κορδωμένοι ειδικοί ΑΟΖ-ολόγοι που εμφανίζονται όταν χρειάζεται καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας στην οθόνη της τηλεόρασης και επιχειρηματολογούν υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης, υποστηρίζοντας κατά περίπτωση τις εξαιρετικές πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης.Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν θα είχε λόγο η Τουρκία σήμερα να «βρυχάται», διότι διαισθανόμενη τον κίνδυνο του αποκλεισμού της από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου -και όχι της «νοτιοανατολικής», όπως ειπώθηκε με άλλη αφορμή στο πλαίσιο της ίδιας εκπομπής, μαζί με την αναφορά στη «γεωφυσική» θέση της Κύπρου- εντείνει τις πιέσεις της προς τους δύο ασθενέστερους γείτονές της, την Ελλάδα και την Κύπρο, επιχειρώντας να καταστήσει σαφές ότι είναι υπολογίσιμη δύναμη και αδύνατο κανείς να την παραβλέψει.
Ενας παλαιός διπλωμάτης είχε επισημάνει μία φορά κατά τη διάρκεια ομιλίας του ότι θεωρείται πολύ δύσκολο εγχείρημα η απόσπαση πληροφοριών από έναν Γιαπωνέζο και από έναν Ελληνα, από τον πρώτο διότι δεν μιλάει καθόλου και από τον δεύτερο διότι μιλάει πάρα πολύ! Και συνήθως λέει πολύ περισσότερα από αυτά που θα όφειλε, δίχως βεβαίως να αναλογίζεται τις συνέπειες.
Ας ελπίσουμε ότι από εδώ και πέρα θα επικρατήσει η κοινή λογική και σε θέματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής ασφάλειας, όλοι οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού να χειρίζονται τα ζητήματα με αυτοσυγκράτηση και με υπευθυνότητα, δίχως να ακυρώνουν το έργο της διπλωματίας. Διαφορετικά δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης αύριο ούτε το υπουργείο Εξωτερικών, ούτε το υπουργείο Αμυνας, ούτε τα συμβούλια και οι επιτροπές.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
