Πρώτα πρώτα, στο διεθνή οικονομικό
περίγυρο. Χθες γκρεμίστηκε το ελληνικό Χρηματιστήριο και, αντιθέτως, τα
επιτόκια των ελληνικών ομολόγων σκαρφάλωσαν στο απαγορευτικό για την
έξοδο στις αγορές 7%.
Κατ' ουσίαν, δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να εκφράζουν εμπράκτως τις ίδιες αμφιβολίες και τους ενδοιασμούς που εξέφρασαν και οι δανειστές - την Κυριακή το ΔΝΤ και τη Δευτέρα το Eurogroup.
Δεν εμπιστεύονται, δηλαδή, την αυτόνομη πορεία της Ελλάδας στις αγορές και δείχνουν ότι θέλουν, στα βήματά της αυτά, η χώρα να περιβάλλεται από ένα δίχτυ ασφαλείας των δανειστών, φυσικά με όρους και προϋποθέσεις, πράγματα άγνωστα ακόμα, αφού δεν έχει ξεκινήσει καμία ουσιαστική σχετική διαπραγμάτευση ούτε έχει τεθεί το πλαίσιό της.Η κυβέρνηση, επομένως, υπερεκτίμησε βιαστικά και επιπόλαια τον υποτιθέμενο θετικό αντίκτυπο στις αγορές από την απόφασή της να απεμπλακεί από το Μνημόνιο των δανειστών. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να κινηθεί παρά μόνο στο τέλος του χρόνου και αφού προηγουμένως έχει περάσει επιτυχώς τους υφάλους της αξιολόγησης της τρόικας και τη δοκιμασία των τραπεζών της.
Αλλά και η καθαρή οικονομική δυσπιστία να μην υπήρχε, η πολιτική αβεβαιότητα στην οποία βυθίζεται γοργά η χώρα είναι το καλύτερο «διαβατήριο» για την αρνητική διάθεση αγορών και επενδυτών έναντι της Ελλάδας.Και τούτο γιατί η πολιτική αβεβαιότητα παίρνει πλέον ταχύτατα τη μορφή πολιτικού ξεκατινιάσματος, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, που υποτίθεται ότι ενώνει όλους τους πολίτες, ή εν πάση περιπτώσει τη μεγάλη πλειονότητα αυτών, μετατρέπεται γοργά σε ακόμα ένα εργαλείο πολιτικής, και μάλιστα από τα ευτελέστερα.
Ηταν αρκετές ορισμένες πρόχειρες σκέψεις ορισμένων πολιτικών, που σκόρπισαν στον αέρα, και ένα ατεκμηρίωτο δημοσίευμα, για να στήσει η αξιωματική αντιπολίτευση εντός και εκτός Βουλής σκηνικό «ανωμαλίας», με βουλευτές που είναι έτοιμοι «να τ' αρπάξουν» για να ψηφίσουν τον εκλεκτό υποψήφιο της τωρινής κυβέρνησης.Επειδή στην πολιτική τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί εκ των προτέρων, αυτές οι βαριές αλλά ασαφείς «καταγγελίες» της αντιπολίτευσης οφείλουν το ταχύτερο δυνατόν να γίνουν σαφείς και χειροπιαστές. Πράγμα, βεβαίως, που για πολλούς λόγους είναι εξόχως δύσκολο, αν όχι αδύνατον να αποδειχθεί. Και επειδή και αυτό είναι γνωστό, οι ασαφείς καταγγελίες παίρνουν γρήγορα τη μορφή «τιμωρητικής προειδοποίησης», ότι όσους από τους «σκόρπιους» βουλευτές ψηφίσουν τον εκλεκτό της κυβέρνησης θα τους φάει η μαρμάγκα.
Στον αντίποδα, η κυβέρνηση, στριμωγμένη στη γωνία, αντεπιτίθεται κατηγορώντας εκ των προτέρων βουλευτές που θα προτιμήσουν τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ ως υποκύψαντες σε εκβιασμούς κ.λπ. Καθώς ο ακραίος και απόλυτα υποτιμητικός για τους βουλευτές και το Κοινοβούλιο πολιτικός παραλογισμός για τα μελλούμενα θα εξακολουθήσει, το ερώτημα είναι ποιος λογικός και σοβαρός άνθρωπος θα αποδεχθεί πρόταση υποψηφιότητάς του για το προεδρικό αξίωμα με τέτοιους όρους...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
