Πανστρατιά έχει σημάνει στις τάξεις των Κούρδων η προέλαση των «τζιχαντιστών», οι οποίοι το Σαββατοκύριακο έφτασαν σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το Ερμπίλ, πρωτεύουσα των αυτόνομων κουρδικών περιοχών του Ιράκ και «έμβρυο» του μελλοντικού ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Το γεγονός δε ότι περίπου 40.000 μέλη της μειονότητας των Γιαζίντι -Κούρδοι που θεωρούνται συνεχιστές της θρησκείας του Ζωροαστρισμού- αναγκάστηκαν να πάρουν τα βουνά τις προηγούμενες μέρες, προκειμένου να γλιτώσουν από τους αντάρτες του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» (IS), έδωσε και την (αναγκαία) ανθρωπιστική διάσταση στην αντεπίθεση που φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Συντονισμένη επίθεση
Σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται από την περιοχή (οι οποίες είναι πρακτικά αδύνατο να διασταυρωθούν), Κούρδοι μαχητές από το Ιράκ, τη Συρία και την Τουρκία έχουν ήδη εξαπολύσει συντονισμένη επίθεση κατά των «τζιχαντιστών», με στόχο να τους εκδιώξουν από τις πόλεις που κατέλαβαν πρόσφατα, συμπεριλαμβανομένης της Μοσούλης και του στρατηγικής σημασίας φράγματος που υπάρχει εκεί και είναι το μεγαλύτερο της χώρας. Ενδεικτική του κλίματος «εθνεγερσίας» στις τάξεις τους είναι και η θέση του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος -του γνωστότερου ως ΡΚΚ, που αποτελεί έναν από τους μεγάλους πονοκεφάλους όλων των τουρκικών κυβερνήσεων εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες.
«Ας συγκροτήσουμε ένα ενιαίο κέντρο διοίκησης. Ας προετοιμαστούμε για να εκδιώξουμε το IS από τις περιοχές που κατέλαβε. Μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ισχυρή δύναμη», δήλωσε την Τρίτη ο Μουράτ Καραγιλάν, στρατιωτικός διοικητής του ΡΚΚ. Απευθύνθηκε δε τόσο στα δύο μεγαλύτερα κόμματα του ιρακινού Κουρδιστάν -το Δημοκρατικό Κόμμα και την Πατριωτική Ένωση- όσο και στις αποκαλούμενες «Ομάδες Πολιτικής Προστασίας» της Συρίας, μια οργάνωση η οποία θεωρείται φιλικά προσκείμενη προς τη δική του.
Στήριξη
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην προσπάθειά τους αυτή, οι Κούρδοι φαίνεται πως έχουν στήριξη από την κυβέρνηση της Βαγδάτης (ο Σιίτης πρωθυπουργός αλ-Μάλικι κάλεσε την αεροπορία να συνδράμει τους «πεσμεργκά»), αλλά και από τις ΗΠΑ (κυρίως σε επίπεδο πληροφοριών). Αμφότεροι ελπίζουν προφανώς ότι, εκτός από την αναχαίτιση των τζιχαντιστών, η συνεργασία αυτή θα οδηγήσει, επιτέλους, στη δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής και θρησκευτικής ενότητας στη Βαγδάτη, αποτρέποντας -τουλάχιστον για τώρα- τον πλήρη διαμελισμό της χώρας.
Ωστόσο, η σημαντικότερη δυνητικά συνέπεια της «πανστρατιάς» των Κούρδων, η οποία αμβλύνει αντικειμενικά τις μεγάλες αντιθέσεις και αντιπαλότητες που υπήρχαν στο εσωτερικό τους, είναι άλλη: το όραμα της δημόσιας εξαγγελίας και δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους μοιάζει πλέον πολύ πιο ρεαλιστικό και έρχεται πολλά βήματα πιο κοντά. Κι αυτό είναι ένα βήμα που τρομάζει πολλούς -όπως, για παράδειγμα, την Τουρκία, η οποία έσπευσε χθες να δηλώσει «παρούσα», εντείνοντας την παροχή βοήθειας στο περίπου 1,5 εκατ. των Κούρδων που έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους στο βόρειο Ιράκ λόγω των μαχών.
Το νερό, όμως, έχει μπει ήδη στο αυλάκι...