Η ιδεολογία της υποταγής

ΟΣΟΙ μπορούν, πράττουν. Όσοι δεν μπορούν, μας … διδάσκουν. Και όσοι αδυνατούν (ή δεν θέλουν) να πράξουν ή να διδάξουν, μας διοικούν! Στην ουσία όμως, όσοι μας διοικούν μπορούν και να πράξουν - σεβόμενοι τη λαϊκή ετυμηγορία βεβαίως - και να μας διδάξουν, προβάλλοντας τον ίδιο τον εαυτόν τους σαν πρότυπο ενός υπαρκτού μύθου αυτοθυσίας, όχι για να αφαιρούν αναφαίρετα ανθρώπινα ή εθνικά δίκαια και δικαιώματα και να τα πασάρουν αλλού και στον υπαρκτό εντός των Πυλών εχθρό… Από την εποχή της βασιλείας συγκεκριμένων και ζώντων βασικά προέδρων της αιμάσσουσας Κυπριακής Δημοκρατίας είχε υπηρετηθεί ωμά η σταδιακή αποταυτοποίηση της, η διάλυση της και η παράδοση της στα αγγλοαμερικάνικα περιφερειακά συμφέροντα, τα οποία περιλαμβάνουν - μετά την εισβολή - και τα στρατηγικά συμφέροντα της Άγκυρας και των εδώ μαζικών οργάνων της.

Η εκλογή Παπαδόπουλου και το καταπελτικό αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος τον Απρίλη του 2004, ήταν τα αναχώματα ανατροπής αυτής της πορείας. Οι κληρονόμοι όμως της ιδεολογίας της υποταγής, οι νεώτεροι διαχειριστές δηλαδή της τύχης της Κύπρου, αποπειρώνται να επιβάλουν (με συνεταίρους και συνδαιτυμόνες) τη γραμμή εκείνη.

Ασύδοτοι, αυθαίρετοι με περίεργες θεωρίες περί δημοκρατίας και με κινδυνολογίες που διανθίζονται και με συνωμοσιολογίες, εκβιάζουν - έργοις και λόγοις δηλαδή - την ευθυγράμμιση της λαϊκής πλειοψηφίας τοις κείνων ρήμασι.

Η ιδεολογία της υποταγής θριαμβεύει πέριξ του περίβολου της εξουσίας. Και δίνεται έτσι η εντύπωση πως βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Όπου η ανήθικη και ή αντεθνική ελαφρότητα και δουλοπρέπεια - καθώς και ο υψαυχενισμός - της ηγεσίας αγκομαχά, προσπαθώντας να δικαιωθεί και να κυριαρχήσει. Αλλά η πολιτική υποκρισία, είχε πει ο Λένιν, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας (δυστυχώς), αλλά…

Υ.Γ… σύμπαντες, ούτως ειπείν, οι πολιτικοί μας ταγοί - ο κόσμος της πολιτικής πασαρέλας όπως την απολαμβάνουμε σήμερα - τραβά προς το βάραθρο με τα μάτια κλειστά. Και είναι τέτοια η παρασιτική τους σήψη που δεν μπορούν ν’ αντικρύσουν ούτε τον γκρεμό της πτώσης τους. Ομαδική η παράκρουση.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΡΥΔΑΣ Πρώην Δήμαρχος Μόρφου