19 Αυγούστου 2014

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Θράκη

SAMPIXA-SYRIZA01-22APRIL2014
Σπύρος ΓκουτζάνηςΌσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην ακριτική περιοχή της Θράκης λένε ότι εξυφαίνονται κινήσεις που θα έπρεπε να ανησυχούν και να βάζουν σε εγρήγορση την Αθήνα. Είναι θέμα χρόνου οι ακραίοι της μουσουλμανικής μειονότητας να ζητήσουν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αυτονόμηση της περιοχής. Φυσικά η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, θα το αρνηθεί. Οι μουσουλμάνοι που αυτοαποκαλούνται τούρκοι ήδη επικαλούνται ότι στις ευρωεκλογές το κόμμά τους πήρε την πλειοψηφία των ψήφων στην περιοχή. Όλοι γνωρίζουν ότι οι κινήσεις της μουσουλμανικής μειονότητας συντονίζονται από την τουρκική κυβέρνηση. Η Τουρκία βρίσκεται σε υποχώρηση στα ανατολικά της σύνορα. Δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους κούρδους αντάρτες οι οποίοι κινούνται στην κατεύθυνση της δημιουργίας αυτόνομου κράτους σε συνεργασία με ομοεθνείς τους όμορων κρατών. Πριν από μερικούς μήνες η τουρκική κυβέρνηση με έγγραφο στην διοίκηση του ΝΑΤΟ άνοιξε θέμα αλλαγής συνόρων στην ευρύτερη περιοχή της. Οι πληροφορίες λένε ότι η διοίκηση της συμμαχίας δεν αντέδρασε.

Με δεδομένο ότι θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις και ενδεχομένως εκλογές είναι αρκετά πιθανό το ζήτημα να κληθεί να αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Έχει ενδιαφέρον τί θα αντιτάξει η ηγεσία του κόμματος που συμπεριέλαβε στο ευρωψηφοδέλτιό της έναν υποψήφιο ο οποίος μίλησε δημόσια για το ενιαίο και συμπαγές της τουρκικής μειονότητας και απομάκρυνε την Ρομά υποψήφια γιατί αμφισβητούσε αυτό το ενιαίο. Οι πανέξυπνοι της Κουμουνδούρου απομάκρυναν τον διπλωματικό σύμβουλο του προέδρου του κόμματος που είχε προτείνει την Ρομά με την κατηγορία ότι ενεργούσε σαν πράκτορας εθνικιστικών κύκλων. Ο γραμματέας του κόμματος αποδέχθηκε ότι η αρχική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που συμπεριέλαβε την Σαμπιχά ήταν αποτέλεσμα επηρεασμού από πράκτορες; Το ότι στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ επιβιώνουν οι πιο μαύρες παραδόσεις του αριστερού κινήματος και γυρίζουν πίσω σε εποχές που οι μισοί κατηγορούσαν τους άλλους μισούς για πράκτορες είναι ένα ζήτημα που προσβάλλει την αριστερά. Το ότι η μερίδα που κυριάρχησε κατέφυγε σε μία τέτοια πρακτική για να ενοχοποιήσει μία διαφορετική άποψη διαψεύδει την επίφαση πολιτισμού, δημοκρατίας και διαλόγου της αριστεράς. Το ότι όμως ένα κόμμα που τα στελέχη του αλληλοκατηγορούνται για πρακτορίστικες τακτικές θα κληθεί να διαχειριστεί την πολύπλευρη κρίση της χώρας που ενδεχομέμως επεκταθεί και στα εθνικά ζητήματα είναι θέμα που υπερβαίνει τις ίντριγκες που πλέκουν οι παρέες της Κουμουνδούρου. Ο δε Τσίπρας δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν ο αρχηγός της κυρίαρχης παρέας που κάνει τις δικές της παρασκηνιακές κινήσεις και τις συναλλαγές με την διαπλοκή που κατά τα άλλα καταγγέλλει. Αν δεν το γνωρίζει ίσως πρέπει να αναζητήσει τους συνειδητούς ή αφελείς “πράκτορες” του συστήματος στο περιβάλλον του.