ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι προκάλεσε εντύπωση το τελευταίο
ρεπορτάζ του Ρόιτερ για το φυσικό αέριο και την εκμετάλλευση των
κοιτασμάτων της περιοχής μας. Σε άλλους, προκάλεσε εντύπωση αλλά και
ανησυχία, αφού «αποκαλύπτει» πως η καθυστερήσεις στην Κύπρο οδηγούν το
Ισραήλ σε άλλες λύσεις και ειδικά σε συνεργασία με την Τουρκία.Προκάλεσε εντύπωση όμως και κάτι άλλο: Το γεγονός ότι το ρεπορτάζ
δείχνει να μην λαμβάνει καθόλου υπόψη το τι γίνεται στο Ισραήλ. Όπου, η
ανάπτυξη του κύριου κοιτάσματος που αφορά εξαγωγές -του Λεβιάθαν-
καθυστερεί για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, το γεωτρύπανο που θα κάνει τις
επόμενες γεωτρήσεις -περιλαμβανομένων κι αυτών για πετρέλαιο σε μεγάλο
βάθος- έχει καθυστερήσει κατά τέσσερις μήνες να κατασκευαστεί, κάτι που
προκαλεί καθυστέρηση σε όλο το πρόγραμμα γεωτρήσεων.
Δεύτερο, στο Ισραήλ υπάρχει και στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο μεγάλη μάχη για το θέμα των εξαγωγών. Όχι τόσο για τη μορφή των εξαγωγών -αν θα είναι με τερματικό υγροποίησης στην στεριά και πού, αν θα είναι με πλωτή μονάδα υγροποίησης, αν θα είναι με αγωγούς. Αυτό είναι θέμα που αφορά στις Noble και Delek, το έχει ξεκαθαρίσει το Ισραήλ. Το κύριο πρόβλημα είναι τώρα στο Ισραήλ η φορολογία των εξαγωγών και οι άδειες από κρατικά όργανα, όπως η αντιμονοπωλιακή αρχή κ.τ.λ.
Δεύτερο, στο Ισραήλ υπάρχει και στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο μεγάλη μάχη για το θέμα των εξαγωγών. Όχι τόσο για τη μορφή των εξαγωγών -αν θα είναι με τερματικό υγροποίησης στην στεριά και πού, αν θα είναι με πλωτή μονάδα υγροποίησης, αν θα είναι με αγωγούς. Αυτό είναι θέμα που αφορά στις Noble και Delek, το έχει ξεκαθαρίσει το Ισραήλ. Το κύριο πρόβλημα είναι τώρα στο Ισραήλ η φορολογία των εξαγωγών και οι άδειες από κρατικά όργανα, όπως η αντιμονοπωλιακή αρχή κ.τ.λ.
Ακόμα, την καθυστέρηση στις αποφάσεις για την εκμετάλλευση του Λεβιάθαν στο ίδιο το Ισραήλ, τη δείχνει και το γεγονός ότι οι Noble και Delek δεν έχουν ακόμα υπογράψει τελική συμφωνία με τον στρατηγικό τους εταίρο για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος -την αυστραλιανή Woodside. Οπότε είναι φανερό πως η μπάλα για συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, δεν είναι τόσο στα πόδια της κυπριακής κυβέρνησης, όσο σε αυτά των Noble και Delek.
Ετσι, λοιπόν, το ρεπορτάζ του Ρόιτερ, φαίνεται να απέχει από τις πραγματικότητες που δίνουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα σε Κύπρο και Ισραήλ. Επίσης, είναι γεγονός ότι μια σειρά από τουρκικές εταιρείες -όπως και μια μεγάλη γερμανική- υπέβαλαν στις Noble και Delek προτάσεις για αγωγό προς Τουρκία από το Λεβιάθαν. Ένας αγωγός, που δεν μπορεί να γίνει αν δεν δώσει τη συγκατάθεσή της η Κύπρος, αφού περνά μέσω της Κυπριακής ΑΟΖ. Κάτι που επίσης «ξεχνιέται» στο ρεπορτάζ, το οποίο φαίνεται πως προσεγγίζει πολύ περισσότερο την εικόνα που θα ήθελε να δώσει ας πούμε ο πρώην υψηλόβαθμος διπλωμάτης κύριος Μπράιζα, ο οποίος όπως είναι γνωστό είναι τώρα επιχειρηματίας-διευθυντής και γαμβρός του κύριου μετόχου, της Turkgas. Ο κύριος Μπράιζα, είναι γνωστό πως έχει αναλάβει -στην κυριολεξία- εργολαβικά να δημιουργήσει συνθήκες όπως αυτές που περιγράφει το Ρόιτερ. Επίσης, το όλο ρεπορτάζ, ουσιαστικά ασκεί έντονη πίεση στην κυπριακή πλευρά, ειδικά στην κυβερνητική ομάδα διαπραγμάτευσης για το τερματικό υγροποιημένου φυσικού αερίου στο Βασιλικό με την Noble, να υποχωρήσει από θέσεις που μόλις προ ημερών αποφάσισε η κυβέρνηση, σε σχέση με το τερματικό.
Εξ άλλου, στην πράξη, η όποια καθυστέρηση στην προώθηση του τερματικού, οφείλεται και στις δύο πλευρές -τη Noble από τη μια και την κυβέρνηση από την άλλη. Οπότε δεν μπορεί η Noble, που έχει τον κύριο λόγο στο τι θα γίνει με το φυσικό αέριο του Ισραήλ, να αποφασίζει ας πούμε ότι θα «πάει» με την Τουρκία, επειδή «καθυστερεί» η Κύπρος.