Του Κώστα Ράπτη Μετά από την “ειλικρινή και ζωηρή ανταλλαγή απόψεων”, όπως ονομάζεται
στη διπλωματική γλώσσα, που είχε με τον Barack Obama τη Δευτέρα, ο Ρώσος
πρόεδρος Vladimir Putin απευθύνθηκε τηλεφωνικώς την Τρίτη στην
Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel για να της μεταφέρει το ανησυχητικό
μήνυμα ότι η δραματική κλιμάκωση της έντασης στην Ουκρανία τα τελευταία
24ωρα “θέτει τη χώρα σε τροχιά εμφυλίου πολέμου”.Οι αγωνίες της συνομιλήτριάς του, πάλι, αποτυπώνονται στο ανακοινωθέν
της καγκελαρίας το οποίο αναφέρει ότι “παρά τις επιμέρους διαφορές στην
ερμηνεία των τρεχουσών εξελίξεων, η προετοιμασία των προγραμματισμένων
συνομιλιών στη Γενεύη, αποτέλεσε το επίκεντρο της τηλεφωνικής
συζήτησης”.Η “τετραμερής” της Γενεύης, η οποία προβλέπεται να διεξαχθεί την Πέμπτη, είναι η πρώτη περίσταση κατά την οποία οι υπουργοί Εξωτερικών της Ρωσίας Sergey Lavrov και της Ουκρανίας Andryi Destichya πρόκειται να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, μαζί με τον Αμερικανό ομόλογό τους John Kerry και την επικεφαλής της διπλωματίας της Ε.Ε. Catherine Ashton. Όμως ο Lavrov έχει από την Κυριακή προειδοποιήσει τον Kerry ότι δεν πρόκειται να προσέλθει στη Γενεύη, αν το “καθεστώς του Κιέβου κηρύξει τον πόλεμο στον ίδιο τον λαό του”.
Η “μεγάλη αντιτρομοκρατική επιχείρηση” που υλοποιεί από το πρωϊ της Τρίτης η ουκρανική κυβέρνηση για την ανακατάληψη των δέκα πόλεων της ανατολικής Ουκρανίας, οι οποίες βρίσκονται στα χέρια των ρωσόφωνων διαδηλωτών, αποτελεί εκείνην ακριβώς την εξέλιξη που θα μπορούσε να ακυρώσει εκ των προτέρων κάθε προσπάθεια εξεύρεσης διπλωματικής λύσης στην κρίση.
Άλλωστε, το περιεχόμενο μιας τέτοιας λύσης είναι εκ των προτέρων γνωστό: η “ομοσπονδιοποίηση-φινλανδοποίηση” της Ουκρανίας, η οποία θα απέτρεπε της φυγόκεντρες τάσεις στο ανατολικό τμήμα της χώρας (και θα επέτρεπε στο φτωχό δυτικό τμήμα να επιβιώσει), ενώ ταυτόχρονα θα τερμάτιζε το “παίγνιο μηδενικού αθροίσματος” μεταξύ Δύσης και Ρωσίας για την άσκηση επιρροής στο Κίεβο.
Σε προηγούμενη φάση η κυβέρνηση Obama έδειξε κατά τις επανειλημμένες επαφές Kerry-Lavrov να εξετάζει θετικά μια τέτοια λύση. Ενδεχομένως όχι πια. Η “μεγάλη αντιτρομοκρατική επιχείρηση” πιθανότατα αποτελεί ένα κατώφλι μετά το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή.
Περισσότερο ανησυχητικές δε και από τις καθαυτό στρατιωτικές εξελίξεις είναι οι πολιτικές.
Ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας Oleksandr Turchinov πρότεινε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το μέλλον της χώρας, παράλληλα με τις προγραμματισμένες εκλογές της 25ης Μαϊου – προσδοκώντας προφανώς ότι σε πανεθνικό επίπεδο η ψήφος κατά της ομοσπονδιοποίησης θα υπερισχύσει.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το σύνολο του πληθυσμού της ανατολικής Ουκρανίας εξομοιώνεται με “τρομοκράτες”, ενώ ο κυριότερος πολιτικός εκπρόσωπός του Sergey Tsarev (του οποίου την παρουσία στη Γενεύη επιθυμούσε η Μόσχα) δέχεται την επίθεση του όχλου και φορτώνεται με κατηγορίες χουλιγκανισμού.
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ποιός υπαγορεύει τον ρυθμό των εξελίξεων στο Κίεβο, όπου οι νεοναζιστές του “Δεξιού Τομέα” πολιορκούν το κοινοβούλιο, κατηγορώντας την κυβέρνηση για “δειλία” και απαιτώντας να πάνε να πολεμήσουν στα ανατολικά.
Το γεγονός όμως ότι ο Λευκός Οίκος διαπιστώνει πως η “ουκρανική κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να υπερασπισθεί τον νόμο και την τάξη και να απαντήσει στις προκλήσεις στην ανατολική Ουκρανία” συνιστά πλήρη πολιτική κάλυψη της κλιμάκωσης.
Ο δε νεοσυντηρητικός υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Radoslav Sikorski διαπίστωσε ότι είναι σύννομη μια επέμβαση ενάντια σε ενόπλους που καταλαμβάνουν αεροδρόμια, όπως στο Κραματόρσκ. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες και οι 11 νεκροί στο Κραματόρσκ είναι πολίτες, ενώ ο στρατός υπαναχώρησε μόλις διαπίστωσε ότι δεν αντιμετωπίζει ενόπλους.
Πηγή:www.capital.gr
