Του Κώστα Βενιζέλου
Το σκηνικό της επόμενης ημέρας στο Κυπριακό διαμορφώνεται σιγά-σιγά και χρησιμοποιείται ως μπαμπούλας για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ξαφνικά, μέσα στην «ευφορία» της επανέναρξης των συνομιλιών, άρχισαν να επαναφέρονται «τα χειρότερα σενάρια» στον ορίζοντα. Ένας Ιταλός Ευρωβουλευτής, λίγο πριν να εγκαταλείψει τα έδρανα στις Βρυξέλλες, θυμήθηκε τον Κανονισμό για το απευθείας εμπόριο.
Προχώρησε και υπέβαλε πρόταση για εφαρμογή του απευθείας εμπορίου σε δοκιμαστική βάση με χρονικό ορίζοντα πέντε χρόνων. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα γίνει με τη λήξη της πενταετίας. Θα νομιμοποιηθεί.
Η γνωστή δεξαμενή σκέψης, Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (International Crisis Group) προτείνει σε έκθεση της για την Κύπρο τη λύση δυο κρατών… Την θεωρεί ως μια «λογική προσέγγιση» υπό τις περιστάσεις. Την ίδια ώρα, ο Οζντίλ Ναμί τυγχάνει υποδοχής στο Λευκό Οίκο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αυτά είναι τα πρώτα έσοδα από τη λεγόμενη χιαστί διαδικασία.
Χωρίς καμία λογική συνομωσίας, όλα αυτά μπορούν να θεωρούνται τυχαία; Θεωρούνται φυσιολογικά, την ώρα που έχει αρχίσει μια διαδικασία των διαπραγματεύσεων;
Είναι σαφές από τις πρώτες ενδείξεις, πως η τουρκική πλευρά ενδιαφέρεται για τη διαδικασία και όχι για τις διαπραγματεύσεις. Ενδιαφέρεται να αποκομίσει οφέλη από τη διαδικασία όπως έπραξε και πράττει και από τη…μετάφραση του κοινού ανακοινωθέντος, χωρίς να ασχολείται με την ουσία και το αποτέλεσμα των συζητήσεων. Η τουρκική πλευρά ευνοεί ένα νέο ναυάγιο στο Κυπριακό και ήδη ετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα. Και η επόμενη ημέρα αφορά το «μέλλον του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου», για το οποίο φροντίζουν και οι άσπονδοι φίλοι μας. Αυτοί που χαριεντίζονται πως τους κάνουμε τα χατίρια και για την Ουκρανία και για τα χαμένα δεξαμενόπλοια.
Οι Τούρκοι εργάζονται συστηματικά για την επόμενη ημέρα. Έχουν διευθετήσει συναντήσεις αξιωματούχων του ψευδοκράτους σε ξένες πρωτεύουσες, ανοίγοντας τις μεγάλες πόρτες για τον Οζντίλ Ναμί. Αυτή την περίοδο η Άγκυρα πληρώνει πολλά λεφτά για τις διάφορες αποστολές Τουρκοκυπρίων «επισήμων» στο εξωτερικών και ξοδεύει χρόνο για να διευθετήσει επαφές.
Κατά τα άλλα, οι διαπραγματευτές συνεχίζουν τις συναντήσεις, οι Αμερικανοί «στηρίζουν τη διαδικασία» (όπως και τις επαφές Ναμί στην παρουσία του πρέσβη τους στη Λευκωσία), οι συζητήσεις «κολλούν» στα ακανθώδες και η Άγκυρα βλέπει «βήματα μπροστά». Το ζητούμενο, τελικά, δεν είναι το σήμερα, αλλά η επόμενη μέρα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για το δεξαμενόπλοιο «morning glory», «αναπτύχθηκαν προληπτικά πλωτά μέσα της Δημοκρατίας, τα οποία παρακολουθούσαν την πορεία του δεξαμενοπλοίου». Για το «Μπαρμπαρός» έχουν σταλεί πλωτά μέσα;
http://mignatiou.com
Το σκηνικό της επόμενης ημέρας στο Κυπριακό διαμορφώνεται σιγά-σιγά και χρησιμοποιείται ως μπαμπούλας για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ξαφνικά, μέσα στην «ευφορία» της επανέναρξης των συνομιλιών, άρχισαν να επαναφέρονται «τα χειρότερα σενάρια» στον ορίζοντα. Ένας Ιταλός Ευρωβουλευτής, λίγο πριν να εγκαταλείψει τα έδρανα στις Βρυξέλλες, θυμήθηκε τον Κανονισμό για το απευθείας εμπόριο.
Προχώρησε και υπέβαλε πρόταση για εφαρμογή του απευθείας εμπορίου σε δοκιμαστική βάση με χρονικό ορίζοντα πέντε χρόνων. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα γίνει με τη λήξη της πενταετίας. Θα νομιμοποιηθεί.
Η γνωστή δεξαμενή σκέψης, Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (International Crisis Group) προτείνει σε έκθεση της για την Κύπρο τη λύση δυο κρατών… Την θεωρεί ως μια «λογική προσέγγιση» υπό τις περιστάσεις. Την ίδια ώρα, ο Οζντίλ Ναμί τυγχάνει υποδοχής στο Λευκό Οίκο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αυτά είναι τα πρώτα έσοδα από τη λεγόμενη χιαστί διαδικασία.
Χωρίς καμία λογική συνομωσίας, όλα αυτά μπορούν να θεωρούνται τυχαία; Θεωρούνται φυσιολογικά, την ώρα που έχει αρχίσει μια διαδικασία των διαπραγματεύσεων;
Είναι σαφές από τις πρώτες ενδείξεις, πως η τουρκική πλευρά ενδιαφέρεται για τη διαδικασία και όχι για τις διαπραγματεύσεις. Ενδιαφέρεται να αποκομίσει οφέλη από τη διαδικασία όπως έπραξε και πράττει και από τη…μετάφραση του κοινού ανακοινωθέντος, χωρίς να ασχολείται με την ουσία και το αποτέλεσμα των συζητήσεων. Η τουρκική πλευρά ευνοεί ένα νέο ναυάγιο στο Κυπριακό και ήδη ετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα. Και η επόμενη ημέρα αφορά το «μέλλον του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου», για το οποίο φροντίζουν και οι άσπονδοι φίλοι μας. Αυτοί που χαριεντίζονται πως τους κάνουμε τα χατίρια και για την Ουκρανία και για τα χαμένα δεξαμενόπλοια.
Οι Τούρκοι εργάζονται συστηματικά για την επόμενη ημέρα. Έχουν διευθετήσει συναντήσεις αξιωματούχων του ψευδοκράτους σε ξένες πρωτεύουσες, ανοίγοντας τις μεγάλες πόρτες για τον Οζντίλ Ναμί. Αυτή την περίοδο η Άγκυρα πληρώνει πολλά λεφτά για τις διάφορες αποστολές Τουρκοκυπρίων «επισήμων» στο εξωτερικών και ξοδεύει χρόνο για να διευθετήσει επαφές.
Κατά τα άλλα, οι διαπραγματευτές συνεχίζουν τις συναντήσεις, οι Αμερικανοί «στηρίζουν τη διαδικασία» (όπως και τις επαφές Ναμί στην παρουσία του πρέσβη τους στη Λευκωσία), οι συζητήσεις «κολλούν» στα ακανθώδες και η Άγκυρα βλέπει «βήματα μπροστά». Το ζητούμενο, τελικά, δεν είναι το σήμερα, αλλά η επόμενη μέρα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για το δεξαμενόπλοιο «morning glory», «αναπτύχθηκαν προληπτικά πλωτά μέσα της Δημοκρατίας, τα οποία παρακολουθούσαν την πορεία του δεξαμενοπλοίου». Για το «Μπαρμπαρός» έχουν σταλεί πλωτά μέσα;
http://mignatiou.com
