Ο Μόσκοβας θα έρθει ή όχι;

«Κουράγιο παλικάρια... μέχρι να έρθει ο Μόσκοβας να φέρει το σεφέρι...». Ο Μόσκοβας ήρθε, είδε και απήλθε, δύο τρεις φορές αφήνοντας πίσω του τον σπόρο του Μακεδονικού και του πολέμου '13-'14, σε μία χώρα με νωπές μνήμες από τα ορλωφικά. Αλλά την τελευταία φορά που ήρθε πρόσφερε σοβαρή έκπτωση στις τιμές του φυσικού αερίου και ανανεωμένο ενδιαφέρον για σοβαρές επενδύσεις στη χώρα μας.
Επιστρέφει μέσω Κριμαίας; Το ερώτημα δεν φαίνεται ν' απασχολεί σοβαρά τον μέσο Ελληνα που κάνει ζάπινγκ μεταξύ των αγανακτισμένων του Μπαλασόπουλου και της περίλαμπρης σαχλαμάρας των Οσκαρ και όσα πάρει το Ποτάμι (Σημ.: τηρουμένων των αναλογιών η παρακολούθηση του ντέρμπι των «αιωνίων» αναβαθμίζεται σε φιλοσοφική ενασχόληση).

Οι άλλοι -που δεν κάνουν ζάπινγκ- ασφαλώς θ' ανατρίχιασαν με την εκτίμηση της Μέρκελ ότι «ο Πούτιν είναι στον δικό του κόσμο». Ναι έτσι είναι, αλλά ο κόσμος του ελέγχει το 34% του φυσικού αερίου, το 35% του πετρελαίου που εισάγει η Ευρώπη και έχει αποθέματα δολαρίων που αν τα ξεφορτωθεί, το αμερικανικό νόμισμα θα κλυδωνισθεί επικίνδυνα.

Εύστοχη η ρήση διεθνούς αναλυτή ότι ο Πούτιν «παίζει σκάκι, ενώ η ΕΕ παίζει ντάμα»! Ο ένας πύργος, στη σκακιέρα Πούτιν, τα ενεργειακά αποθέματα και οι επενδύσεις στην Ευρώπη. Ο δεύτερος η στήριξη το Πεκίνου. Και πρώτο ματ η ρωσοποίηση της Κριμαίας. Ο Ρώσος πρόεδρος κάνει ουσιαστικά «ανάκληση της δωρεάς», του Ουκρανού Χρουστσόφ προς την Ουκρανία, λόγω αγνωμοσύνης!!

Δεν χρειάζεται να εισβάλει στρατιωτικά ή επίσημα αν θέλετε. Οι κάτοικοι θ' ασκήσουν -βοηθούσης και της «πολιτοφυλακής»- το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, -προσάρτηση ή αυτο­­­­νομία- ένα από τ' ανθρώπινα δικαιώματα που επικαλείται ο πρόε­δρος Ομπάμα. Και όσο ταχύτερα ανα­γνωρίσουν την πραγματικότητα αυτή οι δυτικοί τόσο ευκολότερη θα είναι μια συνολική λύση του προβλήματος.

Το επόμενο ματ θα είναι η άρνηση των ταλαιπωρούμενων από την πολιτική λιτότητας χωρών του Νότου αλλά και της Βρετανίας να προχωρή­σουν στη λήψη οικονομικών μέτρων κατά της Μόσχας, παρά τις πιέσεις των Σουηδών και των εθνικιστών Πολωνών που από το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μο­λότοφ θυμούνται μόνον το δεύτερο σκέλος!!!

Ο Ευ. Βενιζέλος, προεδρεύων των υπουργών Εξωτερικών, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και υπουργός Εξωτερικών, φαίνεται να παίζει τον τελευταίο ρόλο του καλύ­­τερα από όλους τους άλλους. Η Ελλάδα:

• Δεν μπορεί να δεχθεί την οριστική διακοπή των διαπραγματεύσεων για τη βίζα, όταν περιμένει αύξηση των Ουκρανών τουριστών που πέρυσι έφτασαν τις 130.000.
• Δεν μπορεί να παρακολουθήσει άπραγη την κατάρρευση της Ουκρανίας που θα συμπαρέσυρε και τις κερδοφόρες ελληνικές επενδύσεις ύψους 500.000.000 δολ.
• Πρέπει να στηριχτεί το ουκρανικό νόμισμα για να μην ανατραπεί το ενεργητικό εμπορικό ισοζύγιό μας.
• Πρέπει ν' αποφευχθούν οικονομικές κυρώσεις που θα είχαν ως συνέπεια την κατάρρευση των χρημα­­­­­τιστηρίων όταν υπάρχει η προοπτική εξόδου στις αγορές.
• Πρέπει να διατηρηθούν οι καλές μας σχέσεις με τον Πούτιν για να μην ανατραπούν οι ενεργειακές και άλλες συμφωνίες.

Για το πρόβλημα της Ουκρανίας έχουν προταθεί πολλές λύσεις. Καμιά δεν είναι εφαρμόσιμη με τις σημερινές συνθήκες έντασης.
Για την επίτευξη των ελληνικών στόχων απαραίτητο ο μέσος Ελληνας ν' απαρνηθεί τα Οσκαρ και ν' αποτρέψει «τσογλανοποίηση» της εξωτερικής πολιτικής.
ΕΘΝΟΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ