Η Γερμανία μοιάζει έτοιμη για ρεαλιστική προσαρμογή στην Ευρωζώνη, την
ευθύνη της οποίας όμως η κυβέρνηση στο Βερολίνο δεν θέλει να αναλάβει.
Πιο πρόσφατο δείγμα γραφής η διάψευση από την Καγκελαρία των όσων
αποδόθηκαν λίγες μέρες πιο πριν στον Σόιμπλε για πακέτο στήριξης της
Αθήνας με κλειδί τη βιωσιμότητα του χρέους. Σαφής κατανομή ρόλων, με τον
υπουργό Οικονομικών να απευθύνεται στην ελληνική κοινή γνώμη και την
καγκελάριο στο εσωτερικό ακροατήριο. Σχεδόν ταυτόχρονα έχουμε το
Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης να πετάει το μπαλάκι της
νομιμότητας ή όχι του τυπώματος χρήματος από την ΕΚΤ στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο, μαζί με μια άκρως περιοριστική της εφαρμογής του μέτρου
επιχειρηματολογία που θα ίσχυε αν δεν είχε κρίνει εαυτόν αναρμόδιο...
Ολα τα παραπάνω αθροιστικά δείχνουν το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα στην
Ευρωζώνη και τον εφιάλτη των πολιτικών ηγεσιών για ένα ταυτόχρονο άλμα
του Ευρωσκεπτικισμού και της κατά κύριο λόγο ακροδεξιάς αντισυστημικής
αμφισβήτησης στον Νότο αλλά και στον Βορρά.Στον Νότο είναι βέβαιο ότι με όποιους ρυθμούς και όποιο χρονικό ορίζοντα κινηθεί ο Ντράγκι δεν πρόκειται να έχουμε ούτε άμεσα και απτά αποτελέσματα στην καθημερινότητα των πολιτών, ούτε και η τεχνοκρατική αυστηρή γλώσσα και διατύπωση των δηλώσεων του επικεφαλής της ΕΚΤ την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα προσφέρεται για προεκλογική αξιοποίηση από τους κυβερνώντες. Το μεγάλο όμως πρόβλημα βρίσκεται στον Βορρά «όπου η γλώσσα της αλήθειας θα είχε πολλαπλάσιο κόστος από ό,τι στον Νότο: Αν στον Νότο της Ευρωζώνης οι κυβερνώντες δεν μπορούν για να μη δημιουργήσουν προβλήματα με τη Γερμανία να προαναγγείλουν το τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ ως μονόδρομο, στον Βορρά και κυρίως αν όχι αποκλειστικά στη Γερμανία θα πρέπει να αποκρυβεί η ουσία από την κοινή γνώμη και να παρουσιασθούν οι όποιες μελλοντικές κινήσεις και πρωτοβουλίες του Ντράγκι ως τεχνικού-τραπεζικού χαρακτήρα συνήθεις δραστηριότητες. Ετσι στήνεται ένα σκηνικό όπου οι ψηφοφόροι στον Νότο στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πουν «πολύ λίγο - πολύ αργά», ενώ την ίδια στιγμή στον Βορρά, στο Βερολίνο και κυρίως στο Μόναχο θα στηθεί ένα σκηνικό όπου η κινδυνολογία της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» θα φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις.
Η πρόκληση και ο μεγάλος κίνδυνος είναι ορατά. Την ώρα που το Βερολίνο του Μεγάλου Συνασπισμού συναινεί για αλλαγή γραμμής πλεύσης στην Ευρωζώνη να πριμοδοτηθεί ένας Ευρωσκεπτικισμός εντός συνόρων με απρόβλεπτες παρενέργειες. Η διαπίστωση είναι αποκαρδιωτική, σήμερα λίγο πριν από τις Ευρωεκλογές ουδείς προβάλλει συγκροτημένη συνολική εναλλακτική πρόταση για το μέλλον της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Στον Νότο και στον Βορρά οι πολιτικές ελίτ επιλέγουν να παρουσιασθούν ως σκληροί πολεμιστές σε υπερήφανες εθνικές μάχες για τη διαφύλαξη εθνικών ζωτικών συμφερόντων. Ετσι δαιμονοποιούν ακουσια ή και μερικές φορές εκούσια την ίδια τη δυναμική της ευρωπαϊκής ενοποίησης και στρώνουν το χαλί σε έναν ετερόκλητο αλλά ακροδεξιό στα κύρια γνωρίσματά του αντιευρωπαϊκό-αντισυστημικό λαϊκισμό που μπορεί να οδηγήσει στην ολική καταστροφή: Αδυναμία συντήρησης του σημερινού στάτους κβο αλλά και αδυναμία υλοποίησης κάθε ουσιαστικής αλλαγής που θα έκανε ξανά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση συμβατή με την κοινωνική συνοχή και τη διεύρυνση της δημοκρατίας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ kapopoulos@pegasus.gr
