Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική» Οι θυσίες των Ελλήνων αποδίδουν, είπε χθες από την Αθήνα ο πρόεδρος της
Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, φράση που αναδεικνύει και την αγωνία των
ελεγκτών να σημειώσει έστω και μια επιτυχία το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά
και να συνεχιστεί η ίδια πολιτική.Μέχρι τώρα, πάντως, η «απόδοση» των μέτρων είναι αόρατη στους Ελληνες,
είτε πρόκειται για νοικοκυριά είτε για επιχειρηματίες. Μια βόλτα στο
κέντρο της Αθήνας, όχι μακριά από το Ζάππειο, θα έπειθε τον κ. Μπαρόζο
ότι έκανε λάθος.Τα επίσημα στοιχεία, που ανακοινώνει και η έγκυρη Eurostat, δείχνουν
έκρηξη της ανεργίας έχοντας ξεπεράσει το 27%, δραματική αύξηση της
φορολογίας εισοδήματος και ακινήτων, συρρίκνωση των εισοδημάτων κατά 35%
και κυρίως αβεβαιότητα για το αύριο.
Αυτές είναι οι συνέπειες της πολιτικής που βιώνουν τα νοικοκυριά - και δεν έχουν μόνο τη σφραγίδα της τρόικας, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ελληνικής έμπνευσης.Χαρακτηριστικό είναι το μέτρο της αύξησης της φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης, που, με βάση τα αποτελέσματα της εφαρμογής του, αυτό που πέτυχε είναι η καταδίκη των νοικοκυριών στο κρύο, η αιθαλομίχλη και η μείωση των εσόδων του Δημοσίου.Είναι άξιο απορίας πώς ακόμη η κυβέρνηση επιμένει στο συγκεκριμένο μέτρο, το οποίο επιχειρεί να εξωραΐσει με μείωση του κόστους του ρεύματος κ.λπ. και δεν λαμβάνει μια γενναία απόφαση όπως με την κατάργηση των 25 ευρώ για τη νοσηλεία στα δημόσια νοσοκομεία.Παρόμοια μέτρα εντείνουν την κοινωνική δυσαρέσκεια σε μια πολιτική που είναι ούτως ή άλλως επώδυνη, αλλά θα μπορούσε να δίνει μια ελπίδα.
Ο επιχειρηματικός τομέας έχει «πληρώσει» τη συγκεκριμένη πολιτική με χιλιάδες λουκέτα, που εκτόξευσαν και την ανεργία στα ύψη, ενώ όσες επιχειρήσεις κατάφεραν μέχρι τώρα να επιβιώσουν, κινούνται μέσα στην αβεβαιότητα, αδυνατώντας να κάνουν το στοιχειώδη προγραμματισμό.
Ακόμη, όσες επιχειρήσεις είναι τολμηρές και σκοπεύουν να επενδύσουν, βρίσκουν κλειστές τις πόρτες των τραπεζών, αφού η ίδια πολιτική τούς έχει αφαιρέσει τη ρευστότητα και αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν οποιαδήποτε επενδυτική πρωτοβουλία.Αισιοδοξία δεν προκύπτει ούτε από την εξέλιξη βασικών μεγεθών της οικονομίας. Το πρωτογενές πλεόνασμα, στο οποίο έχουν επενδύσει κυβέρνηση και τρόικα, οφείλεται αποκλειστικά στα πλεονάσματα των ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων, ΟΤΑ και ΔΕΚΟ.
Το δημόσιο χρέος, έπειτα από δύο «κουρέματα», είναι στο 175% του ΑΕΠ και μη βιώσιμο, γι’ αυτό και χρειάζονται και νέες παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, είναι άξια απορίας η διαπίστωση του προέδρου της Κομισιόν πως οι θυσίες των Ελλήνων αποδίδουν, γιατί δεν υπάρχει τίποτα ορατό.
Ακόμη και οι αισιόδοξοι προερχόμενοι από το εσωτερικό της χώρας, που επιμένουν να ελπίζουν, κινούνται στη λογική ότι χειρότερα δεν υπάρχουν. Κάθε φορά, όμως, διαψεύδονται...
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - pkak@naftemporiki.gr
Αυτές είναι οι συνέπειες της πολιτικής που βιώνουν τα νοικοκυριά - και δεν έχουν μόνο τη σφραγίδα της τρόικας, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ελληνικής έμπνευσης.Χαρακτηριστικό είναι το μέτρο της αύξησης της φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης, που, με βάση τα αποτελέσματα της εφαρμογής του, αυτό που πέτυχε είναι η καταδίκη των νοικοκυριών στο κρύο, η αιθαλομίχλη και η μείωση των εσόδων του Δημοσίου.Είναι άξιο απορίας πώς ακόμη η κυβέρνηση επιμένει στο συγκεκριμένο μέτρο, το οποίο επιχειρεί να εξωραΐσει με μείωση του κόστους του ρεύματος κ.λπ. και δεν λαμβάνει μια γενναία απόφαση όπως με την κατάργηση των 25 ευρώ για τη νοσηλεία στα δημόσια νοσοκομεία.Παρόμοια μέτρα εντείνουν την κοινωνική δυσαρέσκεια σε μια πολιτική που είναι ούτως ή άλλως επώδυνη, αλλά θα μπορούσε να δίνει μια ελπίδα.
Ο επιχειρηματικός τομέας έχει «πληρώσει» τη συγκεκριμένη πολιτική με χιλιάδες λουκέτα, που εκτόξευσαν και την ανεργία στα ύψη, ενώ όσες επιχειρήσεις κατάφεραν μέχρι τώρα να επιβιώσουν, κινούνται μέσα στην αβεβαιότητα, αδυνατώντας να κάνουν το στοιχειώδη προγραμματισμό.
Ακόμη, όσες επιχειρήσεις είναι τολμηρές και σκοπεύουν να επενδύσουν, βρίσκουν κλειστές τις πόρτες των τραπεζών, αφού η ίδια πολιτική τούς έχει αφαιρέσει τη ρευστότητα και αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν οποιαδήποτε επενδυτική πρωτοβουλία.Αισιοδοξία δεν προκύπτει ούτε από την εξέλιξη βασικών μεγεθών της οικονομίας. Το πρωτογενές πλεόνασμα, στο οποίο έχουν επενδύσει κυβέρνηση και τρόικα, οφείλεται αποκλειστικά στα πλεονάσματα των ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων, ΟΤΑ και ΔΕΚΟ.
Το δημόσιο χρέος, έπειτα από δύο «κουρέματα», είναι στο 175% του ΑΕΠ και μη βιώσιμο, γι’ αυτό και χρειάζονται και νέες παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, είναι άξια απορίας η διαπίστωση του προέδρου της Κομισιόν πως οι θυσίες των Ελλήνων αποδίδουν, γιατί δεν υπάρχει τίποτα ορατό.
Ακόμη και οι αισιόδοξοι προερχόμενοι από το εσωτερικό της χώρας, που επιμένουν να ελπίζουν, κινούνται στη λογική ότι χειρότερα δεν υπάρχουν. Κάθε φορά, όμως, διαψεύδονται...
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - pkak@naftemporiki.gr
