Αυτή την φορά την διοίκηση του Ιράκ έχει η σηιτική πλειονότητα με τους Σουνίτες να είναι το ίδιο αντίθετοι στην σηιτική διακυβέρνηση, όπως τότε εναντίον των Αμερικανών. Οι Σουνίτες είναι το ίδιο ετοιμοπόλεμοι και έχουν πιο ευνοϊκό γεωπολιτικό γι’ αυτούς περιβάλλον: τον εμφύλιο της Συρίας και την διασύνδεσή τους με τους ομοϊδεάτες τους εκεί.
Τον Αύγουστο 2013 το Παρατηρητήριο Μέσης Ανατολής της Καθημερινής στο άρθρο «Η Μεσοποταμία φλέγεται για το χρίσμα του Προφήτη» είχε αναδείξει την κρισιμότητα της σταδιακής απώλειας της εσωτερικής ασφάλειας του Ιράκ από τους σουνιτικούς Ουαχαβιτικούς κύκλους της αραβικής χερσονήσου. Σήμερα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την σουνιτική εξέγερση στο Ιράκ κατά το πρότυπο της Συρίας, μόνο που στο Ιράκ δεν απειλείται βραχυπρόθεσμα η ασφάλεια των εδαφών της σηιτικής πλειονότητας αλλά της σουνιτικής επαρχίας Ανμπάρ. Ωστόσο τυχόν παγίωση της σουνιτικής αντίστασης στην επαρχία Ανμπάρ θα σημάνει τον ουσιαστικό κατακερματισμό του Ιράκ σε τρία μέρη με τους Κούρδους του Ιράκ ήδη να έχουν προχωρήσει στην δική τους αυτονόμηση και προοπτική ανεξαρτητοποίησης μέσω της ενέργειας.
Απομένει να διασαφηνισθεί εάν η εν λόγω παγίωση της σουνιτικής αντίστασης θα λάβει χώρα στην Φαλούτζα σύντομα ή μετά από πολύμηνη μάχη ή εάν η Βαγδάτη θα κατορθώσει να αποκαταστήσει την τάξη με στρατηγικό πλάνο. Ακόμη και αν συμβεί το δεύτερο, με δεδομένη την κατά κανόνα φίλια στάση του σουνιτικού πληθυσμού στους αντάρτες της Αλ-Κάιντα, δεν προβλέπεται η Βαγδάτη να αποκαταστήσει τον έλεγχο τη Φαλούτζα και την επαρχίας Ανμπάρ σε πάγια βάση. Τα συγκοινωνούντα δοχεία της Συρίας και του Ιράκ αλληλεπιδρούν και μαζί με αυτά κλυδωνίζεται η γεωπολιτική ασφάλεια και ισορροπία της περιοχής. Και η σύγκρουση Σηϊτών και Σουνιτών είναι μόνο στην αρχή…
http://portal.kathimerini.gr/
