Τα νεοφιλελεύθερα golden boys της Γερμανίας και της Ε.Ε. δεν φαίνεται να θέλουν να παραδειγματιστούν από τα ολέθρια για την ανθρωπότητα εγκλήματα του παρελθόντος και επιμένουν να επιβάλλουν σε όλη την Ευρώπη μια σκληρή πολιτική λιτότητας, προκαλώντας πραγματική ανθρωπιστική καταστροφή
Του Μιχάλη Ψύλου
Το Supremacy (Επικυριαρχία) 1914 είναι ένα browser game στρατηγικής που μας πηγαίνει πίσω στον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναλαμβάνεις μια τυχαία χώρα της Ευρώπης και ως ο ηγέτης της καλείσαι να την υπερασπιστείς με οποιονδήποτε τρόπο.
Κηρύττεις τον πόλεμο στον εχθρό, τον κατακτάς, κάνεις τις συμμαχίες
σου, αλλά στο τέλος του πολέμου κερδίζει μόνο ένας. Εκείνος που θα
καταφέρει να κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του ευρωπαϊκού χάρτη ή και
ολόκληρο! Ωστόσο ένας πόλεμος είναι ακριβός και θα πρέπει να βρεις
τρόπους να αυξήσεις και την οικονομία σου, ώστε να μπορείς να στηρίξεις
τον πόλεμο.Ετσι στην «Επικυριαρχία 1914» πρέπει να αυξήσεις τα έσοδά σου, να κάνεις ή να επιβάλεις εμπορικές συμφωνίες με άλλες χώρες ή και να επιβάλεις οικονομικό αποκλεισμό.
Πόσο κοντά στην πραγματικότητα του 2014 είναι αυτό το «παιχνίδι της Επικυριαρχίας» του Α” Παγκοσμίου Πολέμου, γεγονότος εκατό χρόνια πριν; Τα Chicago Boys της Γερμανίας και της Ε.Ε. δεν φαίνεται να θέλουν να παραδειγματιστούν από τα ολέθρια για την ανθρωπότητα εγκλήματα του παρελθόντος και επιμένουν να επιβάλλουν σε όλη την Ευρώπη μια σκληρή πολιτική λιτότητας, προκαλώντας πραγματική ανθρωπιστική καταστροφή.
«Το 2014 δεν είναι 1914, αλλά η Ευρώπη γίνεται όλο και πιο οργισμένη και εθνικιστική» γράφει στην «Γκάρντιαν» ο Βρετανός αναλυτής Τίμοθι Γκάρτον Ας, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την πολιτική της Γερμανίας. Οι περισσότεροι Γερμανοί δεν αισθάνθηκαν στα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους την κρίση, καθώς η ανεργία των νέων για παράδειγμα είναι περίπου 8% στη Γερμανία σε σύγκριση με το 60% στην Ελλάδα και το 56% στην Ισπανία. Ο Γερμανός πολίτης, σε αντίθεση με τον Ισπανό στη Μαδρίτη, δεν βλέπει απελπισμένους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό.
Το μεγαλύτερο έγκλημα
Ο ριζοσπάστης Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Πάολο Μπάρναρντ προειδοποιεί ότι «η ευρωπαϊκή ελίτ έχει δημιουργήσει μια οικονομική δομή που κυριαρχεί, όπου εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται σε συνθήκες επισφαλούς επιβίωσης και ανεργίας μόνο και μόνο για να πλουτίζει η ελίτ.
Αυτό είχε να συμβεί εδώ και τουλάχιστον 35 χρόνια και αυτό είναι που εγώ αποκαλώ το μεγαλύτερο έγκλημα από το τέλος του πολέμου» και προσθέτει: «Η ανασφάλεια και η κοινωνική αποσύνθεση είναι αναπόφευκτη.Στο μέλλον οι ελίτ που ελέγχουν την Ευρωπαϊκή Ενωση θα επιδεινώσουν την κατάσταση και θα πλήξουν εκατομμύρια άλλων πολιτών με την πολιτική της λιτότητας, που είναι δική τους επινόηση».Ο Μπάρναρντ εκτιμά ότι «η δημιουργία της ευρωζώνης ήταν το αποτέλεσμα ενός γερμανοκεντρικού σχεδίου που έχει στόχο την ενίσχυση της Γερμανίας σε βάρος των ασθενέστερων χωρών, όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Σήμερα είμαστε αντικειμενικά σε μια κατάσταση στην οποία η μόνη χώρα που ευνοείται από το status quo της ευρωζώνης είναι η Γερμανία».
Ενίσχυση ακροδεξιών
Το 2014 θα είναι όμως η χρονιά που θα δούμε στις ευρωεκλογές μεγάλη άνοδο των εθνικιστικών και ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.Η πολιτική της αυστηρής λιτότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που εφαρμόζεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, γονιμοποιεί όλο και περισσότερο το πολιτικό έδαφος -αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο- για την άνθηση των πιο αποκρουστικών ακροδεξιών ιδεών και θέσεων.Πολλές απόψεις των κομμάτων της Ακροδεξιάς έχουν πλέον γίνει αποδεκτές στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, έχουν ενσωματωθεί στον πολιτικό λόγο και την πολιτική πρακτική των κομμάτων εξουσίας και έτσι επηρεάζουν τις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων.Στη Γαλλία το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της 48χρονης Μαρίν Λεπέν έρχεται πρώτο στην πρόθεση ψήφου, καθώς ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους (24%) δηλώνει ότι θα ψηφίσει την Ακροδεξιά στις ευρωεκλογές.Στην Αυστρία, το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας του Χανς-Κρίστιαν Στράχε αναδείχτηκε τρίτη δύναμη στις εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου με 22,4%. Στη Νορβηγία το ακροδεξιό κόμμα της Προόδου της Σιβ Γένσεν μετέχει ήδη στην κυβέρνηση μειοψηφίας της δεξιάς πρωθυπουργού Ερνα Σόλμπεργκ.
Μαύρη Συμμαχία
Στην Ολλανδία το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας του Γκερτ Βίλντερς πήρε το 15,5% στις τελευταίες εκλογές, στην Πορτογαλία το κόμμα του Πάουλο Πόρτας έχει το 11,8%, στο Βέλγιο το Βλάαμς Μπέλανγκ το 8,2%, στην Ουγγαρία το Γιόβικ 16,7%, στη Βουλγαρία η ΑΤΑΚΑ το 9,4%, στην Ιταλία η Λέγκα του Βορρά 8,3%, ενώ οι εθνικιστές έχουν στη Σλοβακία 5,1% και 5,4% στη Σλοβενία.
Ο ηγέτης της Ακροδεξιάς στην Αυστρία Χανς-Κρίστιαν Στράχε πρωτοστατεί μάλιστα, σε συνεργασία με τη Μαρίν Λεπέν, στην ίδρυση μιας Μαύρης Συμμαχίας. Ηδη στη Μαύρη Συμμαχία έχουν ενταχθεί οι ακροδεξιοί της Σουηδίας, η Λέγκα του Βορρά της Ιταλίας και το Βλάαμς Μπέλανγκ του Βελγίου. Τα ακροδεξιά κόμματα αναμένεται για πρώτη φορά να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο μετά τις εκλογές του Μαΐου.
«Θα ήταν έκπληξη αν τα κόμματα αυτά δεν πάνε καλά στις ευρωεκλογές» λέει ο Τίμοθι Γκάρτον Ας και προσθέτει: «Δεν βλέπω να κάνουν τίποτε οι σημερινές ηγεσίες στο Βερολίνο, στο Παρίσι ή στις Βρυξέλλες (ξεχάστε το Λονδίνο), ώστε να είναι πιθανό να αντιστρέψουν αυτόν τον μεγάλο εκλογικό καταρράκτη».Ποιες θα είναι οι άμεσες συνέπειες; «Αν τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα έχουν ισχυρή εκπροσώπηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το άμεσο αποτέλεσμα θα είναι να φέρουν πιο κοντά τα συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά και κεντρώα κόμματα.
Ετσι, μετά τον Μεγάλο Συνασπισμό στο Βερολίνο θα έχουμε σιωπηρά και έναν Μεγάλο Συνασπισμό στις Βρυξέλλες» εκτιμά ο Βρετανός αναλυτής και προσθέτει: «Το πρόβλημα με τις μεγάλες συμμαχίες είναι ότι το πεδίο της αντιπολίτευσης θα μείνει ορθάνοιχτο για τα κόμματα διαμαρτυρίας. Μπορεί να μην επιστρέφουμε στο 1914, αλλά, εκατό χρόνια μετά, η Ευρώπη θα ζήσει και πάλι ενδιαφέροντες καιρούς».
