14 Δεκεμβρίου 2013

Το κέντημα με τους ήρωες


http://www.iospress.gr/images/fotochristod.jpg
AntibaroΤο ζήτημα της παραχάραξης της Ιστορίας , της κολοβής ιστορικής μνήμης, των λευκών σελίδων στην ιστορία μας δεν αποτέλεσε προνόμιο κανενός ιδεολογικού χώρου. Ισα ίσα δεξιές  κυρίαρχες ελίτ σε πάμπολλες περιόδους της ιστορίας μας έδωσαν εκτρωματικές διαστάσεις. Ο λόγος απλός όταν δεν μπορείς να αποσπάσεις την συναίνεση  ευρύτερων κοινωνικών ομάδων καταφεύγεις στην προπαγάνδα.Το να τιμάς κα ινα γνωρίζεις τους Ήρωες του 1821 αποτελεί μια πράξη τιμής , δεν αρκεί όμως αυτή καθεαυτή για την εθνική μας αφύπνιση και για την περαιτέρω ενδυνάμωση της εθνικής μας συνείδησης .Αν εγκλωβιστείς σε βολικά σχήματα τέτοιας μορφής η προγονοπληξία αποτελεί το επόμενο στάδιο με ότι καχεκτικό κουβαλεί ως παράγωγο της.



Δεν θα ήθελα επουδενί η χώρα μου και οι νέοι να γυρίσουν στα σχολεία του χτές , ο λόγος απλός γιατί η εκπαίδευση που παρείχαν προσέθεσε το δικό της λιθαράκι στην καχεκτικότητα της Ελληνικής κοινωνίας σε περιόδους κομβικής σημασίας

Ο μακαριστός Χριστόδουλος μπορεί να έλεγε όσα έλεγε αλλά στα όσα ως Έλληνας πολίτης βίωσα επι των ημερών του στην Αρχιεπισκοπή είδα μια σοβαρή απόκλιση μεταξύ του πνεύματος και τους ήθους ειδικά στην άσκηση της εξουσίας του .Άλλωστε δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς καθώς λόγω της ενασχόλησης του με την μελέτη των βιβλίων δεν μπόρεσε να διαπιστώσει την δουλοπρέπεια των κρατούντων ούτε και το γεγονός ότι βρίσκονταν εκεί υπηρετώντας και εξυπηρετώντας αλλότριους σχεδιασμούς κατά παράβαση κάθε έννοιας νομιμότητας. Πολύ απλά και κυνικά από κανέναν δουλοπρεπή απέναντι στην Χούντα δεν δέχομαι μάθημα πολιτισμού και δημοκρατίας έτσι για να κλείσει το κεφάλαιο αυτό με το μιντιακό κατασκεύασμα. (Ισως να ξέχασε τα ματωμένα ράσα της Χούντας όταν ως αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου πόζαρε με την τότε αφρόκρεμα των χουντάνθρωπων). Αν πάλι κάποιοι επιμένουν υπάρχουν ονόματα όπως του Αρχιεπισκόπου  Αθηνών Χρύσανθου  (κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης) μπορούν να ανατρέξουν και να κάμουν τις κατάλληλες αναγωγές


Η φράση "στην  προσπάθεια της κοινωνίας μας να εκσυγχρονισθεί" αναδεικνύει το δομικό πρόβλημα της υστέρησης της Ελληνικής κοινωνίας, της υπανάπτυξης της, του "επαρχιωτισμού" της, της απομόνωσης της. Φυσικά αυτός ο ιδρυματισμός της Ελληνικής κοινωνίας δεν είχε καμιά σχέση με όσα μας παρέδωσαν οι πρόγονοι μας. . 

Δεν θα μπώ στον κόπο να μιλήσω για μονοπολιτισμική ή πολυπολιτισμική κοινωνία. Η συνύπαρξη πολλών πολιτισμών ενtός Ελλαδικού χώρου δεν με φοβίζει, όπως δεν με φοβίζουν τα όποια ξενόφερτα μοντέλα εισάγονται αυτούσια. Ο Ελληνικός χώρος πάντα είχε την δύναμη να αποτινάζει ότι δεν είχε θέση και σχέση με τα όσα κουβαλεί ως πολιτιστική και πολιτισμική σερμαγιά Τουλάχιστον όσοι διέθεταν αξιακό υπόβαθρο ισχυρό. Τούτο δε δεν αποτελεί απλό εμφύτευμα αλλά προϊόν βαθιάς , σκληρής επίπονης διαδικασίας στον χώρο και τον χρόνο. Φυσικά απο το επίπονο τρομάζει , ως φυγόπονοι καταφεύγουμε στην προγονοπληξία στην εύκολη λύση και απάντηση.

Η Ορθοδοξία αποτέλεσε και αποτελεί πυλώνα του Εθνους. Ομως πρέπει κάποιοι να καταλάβουν πως Ισχυρό Εθνος σημαίνει και άλλα στοιχεία περαν αυτης, πέραν ακόμα και της γλώσσας. Οσο για το να μην ενοχληθεί η Τουρκία όποιος δύναται ας μου βρει ένα στοιχείο που να μιλεί για γενοκτονία Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου, της Μικράς Ασίας πρό του 1981 ή για την αντίδραση στα Σεπτεμβριανά του 1955 ή για τον φόρο βαρλίκι σε σχολικά  ή εκπαιδευτικά βιβλία . Φυσικά και τότε δεν υπήρχαν Τουρκολάγνοι, ο Μεταξάς , ο Παπάγος, ο Βασιλεύς Παύλος, η Βασοιλομήτωρ μέλος της Χιτλερικής Νεολαίας Φρειδερίκη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επουδενί δεν υπηρέτησαν στον βωμό της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης τις τουρκικές επιδιώξεις

Γραμματικά λάθη κάμω πολλά, πιότερο με ενοχλούν τα λάθη στην ζωή (ο τύπος και η ουσία)  και σε αυτά δεν θα δεχτώ κανένα κέντημα να αποτελέσει βολικό άλλοθι. Προτιμώ την μάχη για την μάθηση, τον σκάψιμο και το ψάξιμο γιατί απλά εκτός της Γλώσσας εκτός της Θρησκείας και εκτός των αφηγημάτων υπάρχει ο Δημοκρατικός Πατριωτισμό. Στοιχείο του Ελληνικού Πολιτισμού κομβικής σημασίας απ οτην αρχαιότητα ως σήμερα, δεν νοείσαι να είσαι Πατριώτης και να μην είσαι Δημοκράτης, ούτε νοείται Δημοκράτης (δημοκρατικός χαρακτήρας ανθρώπου) χωρίς να είσαι Πατριώτης.