Στις αρχές Μαΐου έγινε γνωστή η συντονισμένη προσπάθεια των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών Λαβρόφ και Κέρι να διαμορφώσουν κοινή στάση απέναντι στις εξελίξεις στη Συρία, μια εξέλιξη που ερμηνεύθηκε ως στροφή της αμερικανικής πλευράς.
Eίναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι στη διμερή αυτή διαπραγμάτευση η Μόσχα δεν διασφάλισε τα συμφέροντά της καθώς στη Συρία βρίσκεται η μοναδική ρωσική βάση στη Μεσόγειο, καθώς και ότι οι ΗΠΑ όταν μιλούν για συνεργασία με τη Μόσχα εννοούν απλά και μόνο εξασφάλιση της ρωσικής συναίνεσης ώστε η μία ή η άλλη παρέμβαση να μην προσκρούσει σε βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Πούτιν σε ό,τι αφορά τη Συρία φαινόταν να είχε διαμηνύσει ότι ήταν έτοιμος έναντι ουσιαστικού αντιτίμου να ασκήσει τη μέγιστη δυνατή πίεση στον Ασαντ ώστε το καθεστώς της Δαμασκού να δεχθεί ακόμη και έναν συμβιβασμό που θα συμπεριελάμβανε την αποχώρηση του σημερινού προέδρου από την εξουσία.Αντί των παραπάνω εξελίξεων είδαμε τη Μόσχα να ανακοινώνει αποστολές οπλικών συστημάτων στη Δαμασκό, αλλά και το Μπααθικό Καθεστώς να περνά σε επιτυχή αντεπίθεση σε πολλά μέτωπα.Ο Πούτιν θέλει να καταλάβουν οι ΗΠΑ ότι η αγνόηση ή η παράκαμψη της Ρωσίας δεν μπορεί να επιχειρείται χωρίς κόστος για την αμερικανική πλευρά.
Προφανώς εκτιμά ότι η δυσαρέσκεια Ομπάμα για τη στάση του στην υπόθεση Σνόουντεν δεν επιδεινώνει μια δεδομένη υποβάθμιση της Ρωσίας.ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
kapopoulos@pegasus.gr
