Του Γιάννη Ρίτσου απ οτο "Καπνισμένο Τσουκάλι"
Antinews.gr Καθώς λοιπόν Αρθρογράφε θεωρώ και σένα σαν και πολλούς άλλους πως δεν γράφεις για να σε καταλάβει ο απλός λαός και ο Μέσος Έλληνας , πως γράφεις και εσύ για να ξεχωρίσεις και όχι για να σμίξεις, γιατί πως διάβολε να σμίξεις έναν Λαό και ένα ολάκερο Έθνος όταν δεν σε καταλαβαίνουν οι πιότεροι γιατί δεν μιλάς απλά με λόγια που θα βαραίνουν χωρίς τον στόμφο μιας ελιτίστικης συμπεριφοράς δεν έχω σχόλιο στο άρθρο σου.Θα ξανακάμω ότι έκαμα και στο πρώτο και τούτο γιατί πάντα η εξουσία χρειάζεται τον οίστρο της και τον οίστρο αυτό δεν τον κουβαλούν πολιτικές συμπεριφορές και πολιτικές στάσεις ζωης του χτές
Οσα χρόνια με θυμάμαι ακούω συνεχώς την αναγκαιότητα ενός νέου οράματος για το Έθνος για την Ελληνική Κοινωνία. Στην πραγματικότητα το όραμα είναι η επιβίωση του Ελληνισμού και η εκπλήρωση της ιστορικής του αποστολής. Για να πραγματωθεί τούτο αναγκαίος και απαράβατος όρος η Έξοδος απο την κρίση.Και καθώς η Κρίση έχει Εθνικές διαστάσεις και καθώς απέναντι στα Εθνικών διαστάσεων προβλήματα οι λύσεις είναι μόνο Εθνικές , μιλούμε για Εθνικό σχέδιο εξόδου απο την κρίση, για Εθνική στρατηγική
Τούτη όμως δεν μπορεί να είναι ένα κενό γράμμα, ένα απλό σύνθημα, επιβάλλεται και υποταγμένη στην λογική να είναι και στις απαιτήσεις ως η πραγματικότητα τις ορίζει αλλά και να δημιουργεί τις συνθήκες για το ξεπέρασμα της , να είναι επαναστατική.
Πολλοί πιστεύουν ότι η κοινωνική συνοχή είναι προαπαιτούμενο της , μέγιστο λάθος και ταυτόχρονα και υπεκφυγή απέναντι στις προκλήσεις ως ξεπροβάλλουν καθημερινά.Κατανοητή η ανάγκη επίσης
να διασφαλιστούν στο μέγιστο οι πιθανότητες της επιτυχίας της , αυξάνει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση πολλών μα θα ήταν τελείως ανεδαφικό πριν ξεκινήσεις ένα τέτοιο τόλμημα να μιλάς για πιθανότητες.Σκοντάφτει κια επάνω στην Ελληνική συμπεριφορά, στον τρόπο που ο καθείς μας ερμηνεύει το γίγνεσθαι καθημερινά, απλά δηλαδή στην στρεβλή ανάγνωση των πιότερων Ελλήνων που κλείνουν τα πάντα στο μικρόκοσμο τους και θεωρούν ως μη αναγκαίο ότι βραχυπρόθεσμα δεν τους εξυπηρετεί.
Άλλοι πάλι λένε δεν τα καταφέραμε με την Μεγάλη Ιδέα, έφερε το 1922 και την μικρασιατική Καταστροφή, δεν τα καταφέραμε το 1821 έφερε τον εμφύλιο του 1923 και την υποταγή της Ελλάδας σε Ξένους προστάτες, δεν τα καταφέραμε το 1944 με την Πανεθνική Παλλαϊκή Εθνική Αντίσταση έφερε τον εμφύλιο και την καχεκτική δημοκρατία της Δεξιάς με επιστέγασμα την χούντα των συνταγματαρχών και την αντικατάσταση της από μια κολοβή δημοκρατική κυβέρνηση της δεξιάς , δεν τα καταφέραμε το 1981 με την περίφημη Αλλαγή η οποία και υποτάχθηκε στο παπανδρεϊκό σύνδρομο ελέγχου των πάντων απο το Κόμμα . Κουβαλούμε δηλαδή περί τα 200 χρόνια Εθνικών Αποτυχιών πάνω στα 400 χρόνια της υποταγής στον οθωμανικό ζυγό.Πως να πετύχουμε σήμερα ; ποια τα εχέγγυα, την ώρα που έχουμε χάσει και την Εθνική μας συνείδηση και τον δημοκρατικό μας χαρακτήρα και τον πολιτισμό μας;
Χαίρομαι όταν βρίσκομαι αντιμέτωπος με τέτοιες λογικές και τούτο γιατί η Ιστορία μας έχει δείξει πως το ρωμέικο σώζεται μόνο όταν κεφαλαιοποιεί την γνώση του χτές , την κάνει πράξη σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.Τώρα ελπίζω αρθρογράφε και συ και όλοι σας που γράφετε, μαζί και εγώ να καταλαβαίνει το πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα και κατα συνέπεια να μην παίζουμε με την νοημοσύνη του Έλληνα πολίτη απλά γιατί παίζουμε με το μέλλον αυτού του τόπου αυτόματα
Πολλοί μιλούν για έναν πολιτικό φορέα , για έναν ηγέτη, για έναν οραματιστή. Συμπαθάτεμε μα ούτε (και) η Ν.Δ. ως έχει σήμερα μπορεί να είναι ο φορέας ούτε ο πρόεδρος της και ο σημερινός πρωθυπουργός της Χώρας στο βαθμό που ούτε το κόμμα του δεν τον στηρίζει , ούτε οραματιστή διαθέτει το πολιτικό μας σκηνικό.
Τι έχουμε; Εχουμε λίγων το όραμα πολλών ιδεολογικά αντίπαλων, πολιτικά αντίθετων οι οποίοι και μιλούν και σκέφτονται και εκφράζονται με σύγχρονους όρους .Δεν είναι πεφωτισμένοι απλά αγωνιούν για το γίγνεσθαι περισσότερο απο το μέσο όρο.Αν υπάρχει μια ελπίδα είναι σε αυτούς τους ολίγους οι οποίοι μπορούν να θέσουν στόχους υλοποιήσιμους, μεταξύ τους αλληλένδετους, οι οποίοι και την ζωή θα βελτιώνουν στην καθημερινότητα της, και το κύρος της χώρας θα αποκαθιστούν αλλά και την συλλογική συνείδηση θα καλλιεργούν και θα οικοδομούν ταυτόχρονα.
Η πηγή του προβλήματος σήμερα (και) της Ν.Δ. είναι η ποιότητα του
κομματικού υλικού που διαθέτει και η αδυναμία της να ανοιχθεί σε ικανούς
«εκτός των τειχών».Οσοι δε υπηρετούν αυτή την λογική είτε το θέλουν είτε όχι , είτε τους αρέσει είτε όχι καθίστανται μέρος της κρίσης την οποία και θεωρούν ότι αντιπαλεύουν αλλά και βασική αιτία συσσώρευσης προβλημάτων που μεταβάλλονται σε καρκινώματα με την πάροδο του χρόνου
Ο δημόσιος διάλογος είναι σημαντικό στοιχείο της Δημοκρατίας και κομβικής σημασίας παράμετρος της για την ποιοτική διάσταση της.Μην τον ευτελίζεται, μην το υποτάσσεται σε λογικές του χτές μην τον κλείνετε στα όσα ιδεολογικές περιχαρακωμένες λογικές επιβάλλουν .Αν δεν το έχετε καταλάβει αποτελεί τον βασικό και κύριο μοχλό ελέγχου της Κοινής Γνώμης απο τα ξένα κέντρα που επιβάλλουν τις πολιτικές αυτές.Αν φερθείτε ώριμα η Ελλάδα θα έχει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία , αν όχι αντάμα θα κλαίμε την μοίρα μας πνιγμένοι σε μυθοπλασίες και προφητείες
