Υπάρχουν δύο κατηγορίες φίλων. Η
πρώτη που βλέπει το πρόβλημά σου και παριστάνει πως όλα πάνε καλά και η
δεύτερη που, είτε με κομψό είτε με άκομψο τρόπο, σου το υποδεικνύει
ευθέως.
Στην πολιτική, όταν μάλιστα μιλάμε για ένα γεωστρατηγικό
παιχνίδι δισεκατομμυρίων ευρώ σαν αυτό το οποίο όλες οι μεγάλες δυνάμεις
παίζουν στην πλάτη της Ελλάδας, η λέξη φιλία είναι άγνωστη.
Σε αυτή την κατεύθυνση, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, την Παρασκευή, με την ηχηρή του παρέμβαση για την προβληματική επενδυτικά Ελλάδα, σχοινοβάτησε από τη μια πλευρά στους φίλους της χώρας μας και από την άλλη σε εκείνη του ηγέτη μιας υπερδύναμης, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντά της σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με αποτέλεσμα οι προθέσεις του να μην είναι πάντοτε οι πλέον αγνές.
Δεν αδιαφορεί, αλλά...
Βλέποντας ο Ρώσος πρόεδρος πως όλες οι μεγάλες δυνάμεις (Κίνα, ΗΠΑ, Ε.Ε., Ισραήλ) έχουν λάβει θέση μάχης, με ορισμένες μάλιστα από αυτές να έχουν ήδη εξασφαλίσει η καθεμιά το δικό της κομμάτι από την Ελλάδα της επόμενης ημέρας, ο Ρώσος πρόεδρος υπενθύμισε με τη δήλωσή του πως η Ρωσία δεν έχει σταματήσει να αδιαφορεί για το γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας, ακόμα και αν η δήλωσή του μαρτυρά το αντίθετο. Κάτι μάλιστα που ουδέποτε ο Ρώσος πρόεδρος το έχει αρνηθεί. Τόσο στις δημόσιες τοποθετήσεις του όσο και στις κατ' ιδίαν συζητήσεις του με Ελληνες διπλωμάτες, ακόμα και όταν ήταν αρχηγός της FSB.
Εκτός από τους γεωστρατηγικούς στόχους της Ρωσίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν προειδοποίησε έμμεσα την Ελλάδα για «παπατζήδες επενδυτές» που έκαναν τα χρήματά τους στη Ρωσία με διάφορους τρόπους, ακόμη και υπό την ανοχή του Κρεμλίνου, οι οποίοι ξαφνικά, και σε μια δύσκολη οικονομικά περίσταση για την Ελλάδα, εξέφρασαν ετεροχρονισμένη επενδυτική αγάπη.
Ωστόσο, το αν πράγματι η Ελλάδα είναι μια ασφαλής επενδυτικά χώρα, ο Β. Πούτιν δεν θα το μάθει ποτέ. Από το 2010, οπότε και η χώρα μας μπήκε στο Μνημόνιο, ουδείς Ελληνας αξιωματούχος ενημέρωσε σοβαρά τη Ρωσία για το αν η Αθήνα πράγματι επιθυμεί τις ρωσικές επενδύσεις.
Η ειρωνεία είναι ότι ο τελευταίος επίσημος Ελληνας αξιωματούχος ο οποίος έκανε ένα δειλό, αλλά ουσιαστικό άνοιγμα προς τη Ρωσία ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, με την ιδιότητα όμως του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κατ' εξαίρεση, ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον είχε υποδεχθεί στο πρωθυπουργικό του γραφείο στην οδό της Νόβι Αρμπάτ. Εκεί ο Α. Σαμαράς άκουσε από τον τότε πρωθυπουργό και νυν πρόεδρο, πως η υπομονή της Ρωσίας σε μια σειρά σημαντικών ζητημάτων, όπως ο αγωγός South Stream, εξαντλούνταν. Εκείνη η συνάντηση πράγματι άφησε αρκετές προσδοκίες στον Βλαντίμιρ Πούτιν για το πώς έβλεπε ο Αντώνης Σαμαράς την ελληνορωσική συνεργασία.
Φοβήθηκε
Εκτοτε, επειδή ο νυν πρωθυπουργός φοβήθηκε πως μπορεί να είχε την ίδια κατάληξη με τον Κώστα Καραμανλή, αλλά και επιπροσθέτως με υπαιτιότητα και της ρωσικής πλευράς, τίποτα δεν προχώρησε.
Τελευταία φιλότιμη προσπάθεια υπήρξε η πώληση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, για τις οποίες η Ρωσία έκανε πίσω για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί δεν ήθελε να αγοράσει μια χρεωμένη επιχείρηση (ΔΕΠΑ) περιμένοντας αν και πότε η Ε.Ε. θα ενέκρινε ή όχι τη συμφωνία. Και δεύτερον, επειδή διαισθάνθηκε πως η ελληνική πλευρά έπαιζε το παιχνίδι σε διπλό ταμπλό. Δηλαδή από τη μια, και με πολλούς αστερίσκους, θα πουλούσε τη ΔΕΠΑ στην Gazprom και από την άλλη τον ΔΕΣΦΑ, ύστερα και από ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στο Μπακού, στη φιλοδυτική αζέρικη εταιρεία Socar. Οπως και έγινε...