O Βενιζέλος στις απότομες στροφές του Κυπριακού!

Ο κ. Ευ. Βενιζέλος επισκέπτεται μεθαύριο την Κύπρο, τηρώντας -πολύ σωστά- την παράδοση που επιβάλλει σε κάθε νέο υπουργό Εξωτερικών να αρχίζει τα ταξίδια εργασίας του από τη Μεγαλόνησο, αλλά και έχοντας στις αποσκευές του τη βαριά κληρονομιά του Σχεδίου Ανάν.Από το Δεκέμβριο του 2002 έως τον Φεβρουάριο του 2004 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση των πέντε διαδοχικών παραλλαγών του Σχεδίου, ενώ τον Απρίλιο του 2004 παρότρυνε τους Κυπρίους προς την υπερψήφισή του. Ο κ. Βενιζέλος δεν συνδιαμόρφωσε άμεσα αυτή την πολιτική, αλλά την υποστήριξε απόλυτα, χωρίς επιφυλάξεις. Ευτυχώς, το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τα 9 χρόνια που μεσολάβησαν έχουν αναγκάσει ακόμη και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν να παραδεχτούν ότι είναι νεκρό και ότι η λύση πρέπει να βρεθεί σε νέα βάση.

Σήμερα, ο κ. Βενιζέλος, ως εκπρόσωπος του «εθνικού κέντρου» και υπουργός Εξωτερικών μίας από τις εγγυήτριες δυνάμεις των Συμφωνιών του 1960, αναλαμβάνει κρίσιμη ιστορική ευθύνη. Θα αντιμετωπίσει, από τις αρχές του φθινοπώρου, την καινούργια διεθνή πρωτοβουλία, η οποία δεν θα συνδέεται, όπως το 2004, με την ελπιδοφόρα πορεία της κυπριακής ένταξης στην Ε.Ε., αλλά με το άγχος του Μνημονίου και των απειλών κατά της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Η Λευκωσία έχει χειριστεί με επιτυχία το επενδυτικό και διπλωματικό σκέλος των λεγόμενων «οικοπέδων» των κοιτασμάτων και πλέον τα ζητούμενα είναι τρία: η (μελλοντική) διασύνδεση και η προάσπιση των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η εξασφάλιση ωφελειών και για τις δύο κοινότητες του νησιού και η ενεργειακή και αμυντική συνεργασία με το Ισραήλ.

Ο νέος υπουργός Εξωτερικών διαθέτει το πλεονέκτημα της (διακριτικότατης) προεργασίας του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στα θέματα θαλάσσιων ζωνών (με τη συνδρομή της επιτρόπου Μ. Δαμανάκη και του επιτελείου της), αλλά από εκεί και πέρα έχει να αντιμετωπίσει ένα αρνητικό περιβάλλον.

Εγκυρότατες πηγές αναφέρουν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αν και αιφνιδιάστηκε από τις ταραχές στην Τουρκία και χρεώνει μέρος της ευθύνης στον Τ. Ερντογάν, εξακολουθεί να του αναγνωρίζει αφενός το ελαφρυντικό ότι κυβερνά μια χώρα σε ιστορική μετάβαση και αφετέρου τη βούληση παραγωγικότατης ανάμειξης στο Κυπριακό. Η Ουάσινγκτον προβλέπει, κατά τις ίδιες πηγές, ότι η Αγκυρα, στην παρούσα φάση, δεν θα προκαλέσει ένταση, αλλά και ότι, αν δεν υπάρξει εξέλιξη στο Κυπριακό, το σκηνικό θα γίνει επικίνδυνο το 2014 κατά τη νέα φάση ερευνών υδρογονανθράκων. Ταυτόχρονα, το Λονδίνο, χωρίς να θέτει (ακόμη) χρονοδιαγράμματα, κρίνει ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η περίοδος μέχρι τις επόμενες τουρκικές εκλογές. Το δε Ισραήλ αδημονεί για την τριμερή συμφωνία με την Ελλάδα και την Κύπρο για θέματα ενέργειας.

Οι στροφές του Κυπριακού είναι τόσο πολλές και τόσο απότομες που ο κ. Βενιζέλος θα διαπράξει τραγικό λάθος, αν προσπαθήσει να τις περάσει με τον πολιτικό εγωισμό και την πλάνη του παντογνώστη που είχε στα προηγούμενα αξιώματά του.
 Αλέξανδρος Τάρκας