Έγγραφο- ντοκουμέντο που απέστειλαν οι Ρώσοι αξιωματούχοι, εκπροσωπώντας το Ρωσικό Δημόσιο στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, συγχαίροντας για την υπογραφή της σύμβασης για τα αντιαεροπορικά συστήματα TOR M1 αποκαλύπτει το Capital.gr, λίγες μέρες μετά την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων που δικάζει τον Ακη Τσοχατζόπουλο με την οποία επιφυλάχθηκε –για μια ακόμα φορά– να αποφανθεί για την αναγκαιότητα ή μη της κλήτευσης του πρώην πρωθυπουργού ως μάρτυρα στο δικαστήριο.
Η συγκεκριμένη επιστολή έχει ημερομηνία 1η Δεκεμβρίου 1998 και φερόμενο αποστολέα τον πρόεδρο της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Μόσχα Γευ. Πριμακόβ και σύμφωνα με αυτή η ρωσική πλευρά αφού φέρεται να συγχαίρει τον Έλληνα πρωθυπουργό για την επιλογή των TOR M1 αναφέρει ρητά πώς επισήμως εκ μέρους της εξουσιοδοτείται η εταιρία “ANTEΪ” , να υπογράψει τα συμβόλαια για την προμήθεια.
Η συγκεκριμένη εταιρεία όμως –επισήμως εξουσιοδοτημένη από το Ρωσικό Δημόσιο– είναι αυτή που σύμφωνα με το ογκώδες βούλευμα σε βάρος του κ. Τσοχατζόπουλου και άλλων 18 ατόμων, διακίνησε το μεγαλύτερο μέρος των μιζών (υπολογίζεται ποσό 32 εκατομμυρίων Ελβετικών Φράγκων) που φέρονται να κατέληξαν σε εταιρείες οι οποίες εμφανίζονται να κάλυπταν τη ροή του μαύρου χρήματος προς τον Ακη Τσοχατζόπουλο.
Τι λέει η επιστολή
Αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη για την υψηλή εκτίμηση του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος TOR M1, η απόφαση για την αγορά του οποίου έχει πάρει η ελληνική πλευρά, σας γνωστοποιώ ότι η Κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξουσιοδοτεί την εταιρία «ΑΝΤΕΪ» να υπογράψει την προμήθεια των αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων «TOR M1» στην Ελληνική Δημοκρατία. Αυτή η υπογραφή θα γίνει επί τη παρουσία υψηλού εκπροσώπου της εταιρίας «Ροσβοορυζενιε». Εμείς θα κάνουμε όλα τα δυνατά, για να εκπληρώσει η Ρωσία τις υποχρεώσεις της εγκαίρως και πλήρως».
Πως την ερμηνεύουν
Η επιστολή αυτή έχει διττή σημασία κατά την υπεράσπιση:
- Αφενός ότι καθίσταται καθημερινά και πιο αναγκαία η παρουσία ως μάρτυρα στο δικαστήριο του πρώην πρωθυπουργού αφού τελούσαν σε γνώση του όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες της συμφωνίας.
- Αφετέρου πώς επρόκειτο για κεντρική πολιτική απόφαση και όχι για μεμονωμένη εκ μέρους του τότε ΥΠΕΘΑ.
Βέβαια η αντίκρουση αυτής της επισήμανσης από την πολιτική αγωγή (δημόσιο) αλλά και τους εισαγγελείς, όταν τοποθετούνταν επί του θέματος της κλήτευσης του ΚΥΣΕΑ και κυρίως του τότε πρωθυπουργού ήταν πως ανεξάρτητα από το πολιτικό ή στρατιωτικό σκέλος της συμφωνίας με την συγκατάθεση του ΚΥΣΕΑ, η εκτέλεση της σύμβασης που κατά την κατηγορία ήταν αρμοδιότητας του τότε υπουργού, κατέληξε στην «είσπραξη μιζών».
