Πώς το είπε αυτό το τεστ η Αντζελίνα Τζολί για το ελαττωματικό γονίδιο; Μήπως πρέπει να πάει να το κάνει κι αυτό η Ελλάδα προκειμένου να διαπιστώσει ότι έχει... προβληματικό DNA; Αλλιώς δεν εξηγείται πώς, ενώ έχουν περάσει κάπου 65 χρόνια από τη «λήξη» του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, συνεχίζουμε να ζούμε σε εμφυλιοπολεμικές συνθήκες. Λες και δεν τέλειωσε ποτέ εκείνη η ταραγμένη περίοδος. Κι όσες προσπάθειες άρσης του εθνικού διχασμού που έγιναν τις επόμενες δεκαετίες, λες κι έχουν πέσει στο κενό. Επρεπε να έρθει στη Βουλή αυτό το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής για να «ξανα-ανάψουν» τα πάθη των Ελλήνων. Αυτά που κατέστρεψαν την ελληνική κοινωνία για πολλά χρόνια και που όλοι πιστεύαμε ότι πλέον δεν υφίστανται.
Φαίνεται, τελικά, ότι η χώρα έχει ακόμη πολλούς σκελετούς καλά κρυμμένους στην ντουλάπα της και οι λογαριασμοί με το παρελθόν δεν έχουν κλείσει. Ακόμη κι αν η γενιά εκείνη που ενεπλάκη με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια με τον Εμφύλιο είτε έχει αποδημήσει εις Κύριον είτε δεν μπορεί να παίξει ενεργό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Δυστυχώς, όμως, ο σπόρος του διχασμού έχει ακόμη γερές ρίζες. Τα παιδιά και τα εγγόνια των «νικητών» ξαναβγήκαν στην επιφάνεια και θέλουν να τελειώσουν αυτό που ξεκίνησαν.
Στην παρούσα φάση, ωστόσο, δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική ιδεολογική βάση. Κάτι αλητήριοι νεοφασίστες, ως επί το πλείστον αμόρφωτοι ψευτοτσαμπουκάδες, βάλθηκαν να μας πείσουν ότι το μουστάκι του Χίτλερ είναι της μόδας και πρέπει όλοι να το υιοθετήσουμε. Και με τα μπράτσα, τη μαγκιά, την αναίδεια και την απέχθεια για τη Δημοκρατία, αναπαράγουν άθλια συνθήματα και ανόητα τσιτάτα του ναζισμού ή της ψυχροπολεμικής περιόδου. Εχουν, όμως, καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό. Ξύπνησαν το... ελαττωματικό γονίδιο του Ελληνα. Αυτό που επιτρέπει να κυριαρχεί το μίσος ακόμη κι αν οι στιγμές για την πατρίδα είναι κρίσιμες.
Αυτό που επιχειρεί να ξαναχωρίσει τους Ελληνες στα «γαλάζια», «πράσινα» και «κόκκινα» καφενεία. Αυτό που μετατρέπει νέους ανθρώπους σε «μηχανές» μισαλλοδοξίας. Και καλά, η Χρυσή Αυγή κάνει τη δουλειά της. Ολοι οι υπόλοιποι τι κάνουν; Η Αριστερά, που έζησε στο πετσί της για πάνω από τρεις δεκαετίες το αποτέλεσμα του εθνικού διχασμού, πώς αντιδρά; Μήπως με χαζοχαρούμενα τσιτάτα και με δήθεν αστεία όπως αυτά που ακούστηκαν στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή; Τους φασίστες τους αντιμετωπίζεις με πειράγματα γηπέδου, με οπαδική διάθεση και με στόχο την πρόκληση; Πώς τόλμησε έστω κι ένας βουλευτής της Αριστεράς να εκστομίσει, έστω και για πλάκα, το «Χάιλ Χίτλερ» μέσα στον ναό της Δημοκρατίας; Δεν κοίταζε κάπου γύρω του μήπως τον ακούει ο Μανόλης Γλέζος; Με τη σύγκρουση στο επίπεδο των Χρυσαυγιτών πιστεύουν στην Αριστερά ότι θα αντιμετωπίσουν τον νεοναζισμό; Κούνια που τους κούναγε.
Αλλά και η κυβέρνηση τι κάνει με πρώτο και καλύτερο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ενα νομοσχέδιο που επιχειρεί να αντιμετωπίσει ρατσιστικά φαινόμενα έχει καταντήσει να γίνει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ του «αριστερού» υπουργού Δικαιοσύνης και του «δεξιού» περιβάλλοντος του πρωθυπουργού. Ξανά, λοιπόν, εμφανίζεται ο Εμφύλιος, νάτος και πάλι ο διχασμός, ακόμη και για τα αυτονόητα.
Οπως αυτονόητο είναι ότι ο ρατσισμός δεν έχει θέση σε καμιά σοβαρή και πολιτισμένη χώρα. Και είναι τουλάχιστον ατυχής η πρόσφατη διατύπωση του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είπε λίγο πολύ ότι ο ρατσισμός δεν ταιριάζει με το DNA των Ελλήνων. Πολύ... αντιρατσιστικό σχόλιο με εμφανή δόση ρατσισμού.
Ομως, οι καιροί ου μενετοί. Δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να γίνει. Εδώ και τώρα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, ακόμη κι αν έχουν μεγάλες διαφορές, πρέπει να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να βρουν την καλύτερη λύση. Κυρίως πρέπει να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με το παρελθόν. Ούτε τη Δεξιά αλλά ούτε την Αριστερά συμφέρει αυτές τις κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα να κυριαρχεί το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
