Όταν ένα πασίγνωστο think tank, το οποίο διατηρεί προνομιακές
σχέσεις με την αμερικανική κοινότητα πληροφοριών και όλους τους θεσμούς
παραγωγής πολιτικής στις ΗΠΑ, αλλά και διατηρεί εξαιρετικά κανάλια
επαφής με την Τουρκία, προειδοποιεί ότι τα πρώτα εμπόδια έχουν
εμφανιστεί στον δρόμο του Ερντογάν και αυτά είναι σημαντικά, τότε είναι
βέβαιο ότι θα πρέπει να διαβαστεί με τη δέουσα προσοχή…Το STRATFOR λοιπόν αναφέρεται στις προσπάθειες του ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με στόχο να εξουδετερώσει τη κουρδική εξέγερση παράλληλα με την αλλαγή του πολιτειακού συστήματος. Τα εμπόδια στον δρόμο του Ερντογάν έχουν εμφανιστεί, καθώς οι παραπάνω στόχοι δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς συμβιβασμούς στις θεμελιώδεις αρχές του κράτους, όπως το ίδρυσε και το φαντάστηκε ο Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ).
Στην ανάλυση επισημαίνεται ότι η επιτυχία του Ερντογάν είναι η οικοδόμηση ισχυρής βάσης υποστήριξης από την πλευρά των Κούρδων που μπορεί να μεταφραστεί σε στήριξη στην προσπάθεια μετατροπής της Τουρκίας από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία, με τον ίδιο στον προεδρικό θώκο. Κι όλα αυτά γίνονται μέσω της αλλαγής του Συντάγματος, με τις ψήφους του AKP να μην αρκούν.
Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με το STRATFOR, τα πρώτα προβλήματα έχουν ήδη εμφανιστεί. Τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα και οι Εθνικιστές, προχώρησαν σε μποϊκοτάζ της Επιτροπής της Βουλής που επιβλέπει την ειρηνευτική διαδικασία με το PKK. Το μέγα πρόβλημα για τον Ερντογάν να προκύψει εάν – όταν η διαδικασία αυτή εκτροχιαστεί και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μαζική απώλεια εκλογικής δύναμης και επιρροής.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι οι ίδιοι οι Κούρδοι. Ο Οτζαλάν υποσχέθηκε να σιγήσουν τα όπλα, δεν τίθεται όμως καν υπό συζήτηση το ενδεχόμενο αφοπλισμού των ανταρτών (σχόλιο δικό μας: θα ήταν και παράλογο από κουρδικής πλευράς). Σε «αγκάθι» έχει εξελιχθεί και η δυνατότητα επανόδου των ανταρτών στην Τουρκία…
Στο τρίτο ζήτημα, αυτό της αλλαγής του Συντάγματος, φαίνεται πως υπάρχει διχασμός ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους Κούρδους. Οι πρώτοι επιθυμούν η χώρα να αναφέρεται ωε «το τουρκικό έθνος», ενώ οι Κούρδοι επιμένουν στο «οι λαοί της Τουρκίας». Τα κίνητρα εξηγούνται εύκολα και δεν χρειάζεται να το πράξουμε εμείς σήμερα. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα πρότεινε αρχικά – για να το αποσύρει αργότερα – το «οι κάτοικοι της Δημοκρατίας της Τουρκίας».
Πρόκειται για ένα θέμα με συναισθηματική αξία μέσα στην Τουρκία για όλες τις εθνότητες. Ο Ατατούρκ επέμενε στην επιβολή μίας ταυτότητας, της τουρκικής, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, αποφεύγοντας τα δεινά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι αρνήθηκαν οι Τούρκοι την αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας των εθνικών μειονοτήτων που ζούσαν στα εδάφη της.
Το βασικό επιχείρημα του STRATFOR είναι ότι ο Ερντογάν στην ουσία επιδιώκει να ορίσει εκ νέου μια θεμελιακή αρχή του ατατουρκισμού για να μπορέσει να επιλύσει το κουρδικό. Μίλησε μάλιστα για μια ιστορική κουρδική περιφέρεια στο οθωμανικό σύστημα, πανικοβάλλοντας τους Τούρκους εθνικιστές και ενθουσιάζοντας τους Κούρδους που προσβλέπουν σε ένα ομοσπονδιακό μοντέλο κρατικής οργάνωσης που θα τους έδινε αυτονομία.
Το συμπέρασμα του STRATFOR είναι ότι ο Ερντογάν για να διατηρήσει την πολιτική του δυναμική εν όψει εκλογών θα πρέπει να αποφεύγει να ανοίγει τόσο ευαίσθητα ζητήματα αν και δεν θα το μπορεί. Και το ότι χρειάζεται χρόνος για να αφομοιωθούν αυτά τα επιχειρήματα από τον κόσμο, αυτός ο χρόνος δεν είναι απαραίτητο να ταιριάζει με τον εκλογικό προγραμματισμό του Τούρκου πρωθυπουργού.
http://www.defence-point.gr/news/?p=73831
