04 Απριλίου 2013

Ισπανία: Απόκρυψη κρίσης

Η Ολλανδία, μια οικονομία στο χείλος του γκρεμού, γράφει το Der Spiegel, το Λουξεμβούργο, η Σλοβενία και η Μάλτα στο στόχαστρο με υπαιτιότητα του επικεφαλής του Eurogroup Ντάιζελμπλουμ, η Ιταλία στο επίκεντρο ως ακυβέρνητη πολιτεία αλλά και η Γαλλία ως απροσάρμοστη. Δίχως αμφιβολία η αρχική ομάδα των «αμαρτωλών» της Ευρωζώνης -Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία- δεν νιώθει, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, μοναξιά.

Η διεύρυνση της ομάδας των προβληματικών συμβαδίζει με μια εκκωφαντική σιγή ασυρμάτου για τις εξελίξεις στην Ισπανία, με όλα τα στατιστικά δεδομένα να δείχνουν δραματικό αδιέξοδο και τη Μαδρίτη να αποτελεί εξαίρεση, καθώς το τραπεζικό της σύστημα στηρίχθηκε με 100 δισ. από την Ευρωζώνη, χωρίς η ενίσχυση αυτή να καταγράφεται στο δημόσιο χρέος, με την μέχρι στιγμής απορρόφηση να αγγίζει τα 40 δισ.
Η Μαδρίτη στηρίζεται από το Βερολίνο ώστε να συγκρατείται λίγο πριν από το χείλος του γκρεμού και σε αντάλλαγμα ο Ραχόι δεν ζητά συνολική διάσωση, που θα είχε απαγορευτικό κόστος όχι μόνον για τον ίδιο και την κυβέρνησή του αλλά και για τη Μέρκελ, που θα αναγκαζόταν να δημιουργήσει ένα προηγούμενο που θα δέσμευε με μη αντιστρέψιμο τρόπο τη Γερμανία στη συνολική διάσωση-θωράκιση της Ευρωζώνης.
Επιπλέον ο Ραχόι δεν δημιουργεί το παραμικρό πρόβλημα στην καγκελάριο, καθώς σιωπά πλήρως απέναντι σε κάθε νέο επεισόδιο της κρίσης στην Ευρωζώνη, με τελευταία άξια λόγου παρέμβασή του τη σύμπλευσή του με τον Μόντι τον περασμένο Ιούνιο στη Σύνοδο Κορυφής των «27», όταν μαζί Ρώμη και Μαδρίτη απείλησαν με βέτο για να επιβάλουν την απευθείας ενίσχυση των τραπεζικών συστημάτων από τον Μόνιμο Μηχανισμό, μια απόφαση την οποία αναγκάσθηκε τότε να προσυπογράψει η Γερμανία, για να σβήσει την υπογραφή της τον Οκτώβριο...
Το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο IFF -στην έκθεσή του για την Ευρωζώνη που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα- μας δίνει μια δίχως υπερβολή τραγική εικόνα της δυναμικής των εξελίξεων στην Ισπανία:
Η ύφεση μέσα στο 2013 θα αυξηθεί στο 2% σε σχέση με το 1,2% που καταγράφηκε το 2012, καθώς η μαζική ανεργία και η σκληρή νομισματική πολιτική μειώνουν ακόμη περισσότερο την εσωτερική κατανάλωση.
Ετσι οι στόχοι για τη μείωση του ελλείμματος το 2013 και το 2014 προβάλλουν ως εξωπραγματικοί, με προβλεπόμενο ποσοστό γι' αυτό τον χρόνο 6% και για το 2014 6,7%. Να θυμίσουμε ότι ο προϋπολογισμός προβλέπει έλλειμμα της τάξης 4,5% του ΑΕΠ για το 2013 και 3% για το 2014!
Οι παραγγελίες βιομηχανικών προϊόντων συρρικνώνονται δραματικά, με ζητούμενο πόσο θα κατρακυλήσει η παραγωγή.
Πρόκειται για μια εικόνα προδιαγεγραμμένου και μη αντιστρέψιμου αδιεξόδου, μια ωρολογιακή βόμβα που είτε θα σκάσει από μόνη της, είτε θα εκραγεί νωρίτερα ως παράπλευρη συνέπεια μιας μη ελεγχόμενης κορύφωσης της πολιτικής κρίσης στην Ιταλία.
Όπως είναι φανερό, η Γερμανία μεταχειρίζεται τους προβληματικούς της εταίρους κατ' εξοχήν με πολιτικά κριτήρια ή για να θυμηθούμε τη γνωστή γαλλική παροιμία «Η τιμή καθορίζεται κατ' αναλογίαν με το κεφάλι του πελάτη».
Τούτων λεχθέντων η τακτική «Απόκρυψη κρίσης» που από κοινού υιοθέτησαν οι Μέρκελ-Ραχόι καθίσταται ένας ακόμη αστάθμητος παράγων σε κάθε νέο επεισόδιο στην Ευρωζώνη, είτε αυτό θα είναι «κούρεμα» τραπεζικών καταθέσεων στη Σλοβενία, είτε νέες εκλογές στην Ιταλία.
Εκκωφαντική σιωπή
Η διεύρυνση της ομάδας των προβληματικών συμβαδίζει με μια εκκωφαντική σιγή ασυρμάτου για τις εξελίξεις στην Ισπανία, με όλα τα στατιστικά δεδομένα να δείχνουν δραματικό αδιέξοδο και τη Μαδρίτη να αποτελεί εξαίρεση, καθώς το τραπεζικό της σύστημα στηρίχθηκε με 100 δισ. από την Ευρωζώνη, χωρίς η ενίσχυση αυτή να καταγράφεται στο δημόσιο χρέος, με τη μέχρι στιγμής απορρόφηση να αγγίζει τα 40 δισ.
Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ