Του Νίκου Σβέρκου
Ενας
ηγέτης ελληνικού αριστερού κόμματος στις ΗΠΑ λογικά δεν νιώθει άνετα. Η
καταβύθιση της Ελλάδας στην κρίση, την ύφεση και την ανεργία, η
γεωστρατηγική της θέση και η καθοριστική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή
δημιουργούν εκρηκτικό μίγμα ώστε να χρειάζονται ιδιαίτεροι ελιγμοί στη
δημόσια εκφορά. Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε
δύο δρόμους: Ή να εμφανιστεί ως ακραιφνής αριστερός (άρα περίπου
γραφικός και επικίνδυνος στα μάτια των Αμερικανών αξιωματούχων) ή να
είναι μειλίχιος και σταθερός στις απογυμνωμένες από «κορόνες»
τοποθετήσεις του. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε «στην κοιλιά του κήτους»
τον δεύτερο, ακολουθώντας λεκτικούς και ουσιαστικούς συμβιβασμούς, που
προκαλούν συζητήσεις στο στελεχικό δυναμικό της αξιωματικής
αντιπολίτευσης.«Για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη Τύπου στη Νέα Υόρκη για να συμπληρώσει ότι «μπορεί να γίνει κριτική στο πώς μπήκαμε στο ευρώ, τώρα είμαστε όμως στο 2013 και εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Και η λύση είναι να αλλάξει στρατηγική η Ευρώπη για να γίνει βιώσιμο το ευρώ. Και δεν μπορεί να γίνει με πολιτικές που διαλύουν την κοινωνική συνοχή».
Αυτή η δήλωση «τσιγκλάει» στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ακολουθούν δρόμους αμφισβήτησης του ενιαίου σκληρού νομίσματος. Η «Αριστερή Πλατφόρμα» βέβαια υποβαθμίζει εξωστρεφώς τη δήλωση, ενώ τα στελέχη της επιθυμούν να υπάρξει ήπια και προσεκτική κριτική στη συνεδρίαση της Κ.Ε. στις 2 και 3 Φεβρουαρίου χωρίς «κορόνες». Ωστόσο υπάρχει και μια αντικειμενική «σύγκρουση» του Αλέξη Τσίπρα με το προεκλογικό πρόταγμα «καμία θυσία για το ευρώ». Αυτή η λεκτική αναντιστοιχία είναι αναμφίβολα και ουσιαστική, καθώς αλλάζει η οπτική γωνία για την αντιμετώπιση του νομισματικού θέματος και εγείρει συζητήσεις.
Οι επαινετικές αναφορές του Αλέξη Τσίπρα στον Μπάρακ Ομπάμα κατά την ομιλία στο Brookings προκαλούν όμως και αμηχανία σε στελέχη που υποστηρίζουν την πορεία της χώρας «εντός ευρώ». Οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για τη στήριξη της μεσαίας τάξης από τη διακυβέρνηση Ομπάμα αγνόησαν την κριτική από τα «αριστερά» που ασκείται στον Αμερικανό πρόεδρο, συμπεριλαμβανομένου του Πολ Κρουγκμαν.
Η κριτική αφορά στο ότι ο πρόεδρος Ομπάμα επέλεξε να επανδρώσει το οικονομικό του επιτελείο με στελέχη που είχαν ισχυρούς δεσμούς με το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενώ του καταλογίζεται και «επικίνδυνη ατολμία» στο American Recovery Reconstruction Act, που στηριζόταν κυρίως σε φοροαπαλλαγές και όχι στη δημιουργία θέσεων εργασίας και δημόσιων επενδύσεων. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να μην αναφερθεί σε αυτά, αλλά να εμφανιστεί φιλικός στα μάτια των κυρίαρχων αμερικανικών κύκλων.
Ούτως ή άλλως ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ με την επιστροφή του στην ελληνική πραγματικότητα έχει να αντιμετωπίσει τη δημοσκοπική κάμψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ η κυβέρνηση δρα με πρωτοφανή επίδειξη πυγμής σε θέματα καθημερινότητας και πολιτικής αντιπαράθεσης. Συζητητές βρέθηκαν στις ΗΠΑ και ήταν αρκετοί, σύμφωνα με το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ, και δηλώσεις όπως «προσπάθειά μου είναι να μπορέσω να βρω, ως αντικαπιταλιστής, διαύλους επικοινωνίας» είναι καλές για τη γενική εικόνα, αλλά δεν παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα σε σύντομο χρόνο. Και εν τέλει δημιουργούν δύσκολες αλλά ουσιαστικές συζητήσεις για το αν εγκαταλείπεται σταδιακά ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της αριστερής αντιπολίτευσης.
n.sverkos@efsyn.gr
