Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας παραδέχθηκε προχθές
δημόσια ότι μετέθεσε το δημοψήφισμα για τη μεταρρύθμιση της Γερουσίας,
για να μπορέσει να εξαντλήσει όλα τα δυνατά χρονικά περιθώρια
προκειμένου να αποσπάσει την έγκριση των συμπολιτών του. Οι
δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν υπεροχή του «όχι» και μάλλον η αντιστροφή
του ρεύματος μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου θα είναι δύσκολη.Στην Ιταλία η Γερουσία είναι μια δεύτερη παράλληλη Βουλή, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατρέψει την κυβέρνηση και έχει καταγραφεί ως μία από τις σοβαρότερες αιτίες της μεταπολεμικής κυβερνητικής αστάθειας. Ειρωνεία της Ιστορίας η μεταρρύθμιση του Ρέντσι, που συρρικνώνει τις αρμοδιότητες της Γερουσίας αλλά και τον αριθμό των μελών της, κινδυνεύει να οδηγήσει στην πιθανή περίπτωση επικράτησης του «όχι» σε μία από τις σοβαρότερες κυβερνητικές κρίσεις. Ο Ρέντσι έχει δεσμευθεί ότι θα παραιτηθεί, μια επιλογή από την οποία δεν μπορεί να αποδεσμευθεί παρότι έκανε την αυτοκριτική του για τη σύνδεση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος με την παραμονή του στο αξίωμά του.
Είναι προφανές ότι η απόρριψη της συνταγματικής μεταρρύθμισης δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά απόρριψη των δυόμισι και πλέον ετών του Ρέντσι στα ηνία της χώρας, που ξεκίνησε με την υπόσχεση μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, χωρίς πρόσθετη λιτότητα, μέσω της επιστροφής στην ανάπτυξη. Εδώ και μερικούς μήνες, υπό τη διπλή ταυτόχρονη πίεση του Προσφυγικού και της περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, ο Ρέντσι σε επικοινωνιακό-συμβολικό επίπεδο έχει σηκώσει λάβαρο ανταρσίας, με πιο χαρακτηριστικά δείγματα γραφής την άρνησή του για κοινή συνέντευξη Τύπου στο πλευρό των Μέρκελ-Ολάντ στην Μπρατισλάβα και την απουσία του από τη συνάντηση των 11 για το Προσφυγικό στη Βιέννη.
Ενα «όχι» στο δημοψήφισμα δεν είναι εύκολο να περιοριστεί σε ελεγχόμενη κρίση, η οποία θα λήξει με εκλογή νέου πρωθυπουργού από το Δημοκρατικό Κόμμα, που θα μπορέσει να αντέξει μέχρι τη λήξη της θητείας της Βουλής την άνοιξη του 2018. Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν μπορεί να αποκλειστεί και με τα σημερινά δεδομένα το δημοσκοπικό προβάδισμα του αντισυστημικού-λαϊκιστικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο δεν θα είναι εύκολα αντιστρέψιμο.
Πέντε χρόνια μετά την καθαίρεση του Μπερλουσκόνι έπειτα από δημόσια και χωρίς προσχήματα προτροπή των Μέρκελ-Σαρκοζί σε κοινή τους συνέντευξη μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Ομάδας των «G20» στις Κάνες και μετά την παρεμβολή του τεχνοκράτη Μόντι και των κεντροαριστερών Λέτα και Ρέντσι, η Ιταλία επιστρέφει πλησίστια σε έναν ετερόκλητο πολυσυλλεκτικό λαϊκισμό.
kapopoulos@pegasus.gr
