Το άρθρο του Αχμέτ
Αλτάν,είναι γραμμένο ώρες πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του
Ερντογάν.Είναι κόλαφος για τον Τούρκο πρόεδρο.Δεν γνωρίζουμε αν ο
δημοσιογράφος είναι ακόμη ελεύθερος!Η μετάφραση έχει γίνει από τα tourkikanea.gr
Μέχρι το 2011 ακολουθώντας τα “κριτήρια” της Ε.Ε. και το οικονομικό πλάνο του Κεμάλ Ντερβίς τα είχανε πάει αρκετά καλά. Μέχρι το 2011 που ο Ερντογάν είπε πως
“εγώ έγινα μάστορας”, ανακοίνωσε πως ο ίδιος θα χαράσσει τα σχέδια και
έτσι ο ίδιος και η Τουρκία έπεσαν μέσα σε μια δίνη.Αναφορικά με την “μαστοροσύνη” του Ερντογάν, είναι ένας σπάνια ανίκανος και κοντόφθαλμος πολιτικός.Αναφορικά με την διοίκηση του κράτους δεν έχει καμία σχεδόν ικανότητα.Ξέρει να κερδίζει εκλογές, να παίρνει στα
χέρια του την εξουσία, να κάνει υπολογισμούς του τύπου “εάν ενώσουμε
αυτήν την συνοικία με την άλλη θα κερδίσουμε τόσες ψήφους”, να διασπά
στα δύο την κοινωνία, να δημιουργεί πόλους στηριγμένους στο μίσος, είναι
καλός οργανωτικά, αλλά όσον αφορά την ηγεσία της χώρας δεν το κατέχει.
“Είναι ένα “καλό εκλογικό στέλεχος”, καλός στα οργανωτικά αλλά είναι ο πιο κακός ηγέτης για την διοίκηση της χώρας.Πολιτική δεν είναι μόνο να κερδίζεις τις
εκλογές. Οι εκλογές κερδίζονται για να κυβερνηθεί η χώρα. Η επιτυχία
στις εκλογές δεν συνεπάγεται επιτυχία και στην διοίκηση της χώρας.
Και ο Χίτλερ με χίλια μύρια παιχνίδια
ήρθε στην εξουσία και ήξερε καλά να παραμένει εκεί. Προκάλεσε τον
θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων και την διαίρεση της χώρας του στα δύο.
Ήταν καλός πολιτικός ;
Και ο Εμβέρ Πασάς ήξερε καλά να φτάσει
στην εξουσία. Στα 33 του πήρε στα χέρια του την αυτοκρατορία. Οι δρόμοι
δονούνταν τότε από τις ιαχές “Ζήτω ο Εμβέρ Πασάς”. Πέτυχε και μάλιστα
επανειλημμένα να αναλάβει την αυτοκρατορία αλλά στην διοίκηση δεν τα
πέτυχε. Εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν και μια αυτοκρατορία 600 ετών
με ανόητες πολιτικές κατέληξε στον διαμελισμό.Η πολιτική τύφλα και τα τρελά όνειρα του
Ερντογάν μοιάζουν με αυτά που είχε ο Εμβέρ Πασάς. Ο Εμβέρ πίστεψε πως θα
γίνει ηγέτης όλων των Τούρκων του κόσμου, ασκώντας μια πολιτική πάνω
στον “τουρκισμό”.
Η πιο καλή μέθοδος για να κομματιαστεί
μια αυτοκρατορία στην οποία ζούνε πολλές ταυτότητες μαζί, είναι να τεθεί
στο κέντρο μια εξ αυτών. Όλες οι άλλες εξεγείρονται. Ήδη έχουν
εξεγερθεί. Ο Ερντογάν το 2011 πίστεψε πως θα γίνει ο παγκόσμιος ηγέτης
των σουνιτών.
Δείτε την εξωτερική πολιτική του των
τελευταίων 5 ετών, δείτε τι έκανε για χάρη αυτής της “ηγεσίας των
σουνιτών” και δείτε που έχει σύρει την Τουρκία. Η πολιτική που
ακολούθησε συνετρίβη σε τοίχο, τόσο που αναγκάστηκε μια πολιτική πέντε
ετών να την αλλάξει εσπευσμένα μέσα σε 5 μέρες.
Για να αντιληφθείτε το τι είναι η
“πολιτική τύφλα” δείτε μόνο το τελευταίο περιστατικό με την Ρωσία. Πήγαν
και χτύπησαν το ρωσικό αεροσκάφος. Έξι μήνες μετά ο Ερντογάν
αναγκάστηκε να στείλει στον Πούτιν μια επιστολή-“συγχώρεσε με”. Ένας
πολιτικός που δεν βλέπει 6 μήνες μπροστά πιστεύετε πως είναι καλός
πολιτικός ; Μα αφού θα υποχρεωνόσουν να ζητήσεις συγγνώμη, τότε γιατί
το έριξες το αεροσκάφος ; Και αν πούμε ότι το έριξες από λάθος, γιατί
δεν ζητάς αμέσως συγγνώμη ; Γιατί περίμενες να συμβεί το έμφραγμα στον
τουρισμό για να ζητήσεις συγγνώμη ; Μα καλά δεν το έβλεπες πως έτσι θα
συμβεί ; Και άντε εσύ δεν είχες την διορατικότητα αυτή, σε αυτή την
κρατική ηγεσία δεν υπήρχε κάποιος να σε προειδοποιήσει ; Κάποιος ο
οποίος έχει απομακρύνει όλους αυτούς που θα μπορούσαν να τον
προειδοποιήσουν και κράτησε μόνο αυτούς που του λένε “μάλιστα” είναι
άραγε ένας καλός ηγέτης ;
Με αυτή την ομάδα μπορεί να φτάσει κάπου καλά η Τουρκία ;
Τι να πούμε και για την συριακή πολιτική ;
Αντί να ιδρύσει ένα δημοκρατικό μέτωπο
κατά του Άσαντ, ίδρυσε ένα “σουνιτικό μέτωπο” και γέμισε την Συρία με
όλους τους αιμοβόρους φανατικούς του κόσμου. Τώρα λοιπόν αυτοί που
έθρεψε το ΑΚΡ χτυπάνε την Τουρκία. Και αυτοί χωρίς καν να λένε πως
εκείνοι το έκαναν, πριν ακόμη κρυώσουν τα πτώματα των αθώων θανόντων
στην σφαγή του αεροδρομίου, χαίρονται επειδή “εγκαινιάσαμε την γέφυρα”
και προσπαθούνε να ξεχαστεί αυτό που έγινε.
Ένα άλλο επίσης αποτέλεσμα αυτή της
λανθασμένης πολιτικής είναι και το ότι ήρθαν στην χώρα τρία εκατομμύρια
Σύριοι πρόσφυγες. Βγήκε ο Ερντογάν και έκανε μια ακόμη δήλωση. “Θα
δώσουμε υπηκοότητα στους Σύριους” είπε . Οι άνθρωποι αυτοί που λένε πως
θα δώσουν υπηκοότητες είναι αυτοί που πέντε χρόνια τώρα δεν δίνουν καν
το καθεστώς του πρόσφυγα σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί λοιπόν δεν
αναγνώρισες ως πρόσφυγες αυτούς τους έρμους και απελπισμένους πρόσφυγες
; Ετοιμάζοντας ποιά υποδομή θα δώσεις υπηκοότητες σε ανθρώπους που δεν
τους αναγνώρισες καν ως πρόσφυγες ; Για ποιο λόγο άραγε οι ευρωπαϊκές
χώρες φοβούνται το ενδεχόμενο να έρθουν “εκατό χιλιάδες πρόσφυγες” ενώ η
Τουρκία λέει πως μπορεί να δώσει τρία εκατομμύρια υπηκοότητες;
Για ποιο λόγο οι Ευρωπαίοι φοβούνται και η
Τουρκία δεν φοβάται ; Οι Ευρωπαίοι φοβούνται διότι είναι υποχρεωμένοι
να φέρονται ανθρώπινα σε κάθε Σύριο που πάει στην χώρα τους , να
ετοιμάσουν υποδομές για αυτό και αυτό είναι κάτι δύσκολο να
πραγματοποιηθεί. Η Τουρκία δεν φοβάται διότι δεν έχει κανένα ντέρτι να
φερθεί ανθρώπινα στους Σύριους. Από τα πιο βασικά, κανείς δεν βλέπει το
τι εκπαίδευση θα λάβουν τα παιδιά από την Συρία, το πως θα εκπαιδευτούνε
στην μητρική τους γλώσσα και το αν υπάρχει προσωπικό ικανό να το
πραγματοποιήσει αυτό. Τους ανθρώπους από την Συρία τους βλέπουν ως ένα
εργαλείο εσωτερικής πολιτικής.
Θα εγκαταστήσουν τους σουνίτες Σύριους σε
χωριά αλεβιτών, στην μέση κουρδικών περιοχών, ώστε αλλάζοντας την
δημογραφική δομή εκείνων των περιοχών να διευρύνουν την εκλογική τους
βάση. Οι υπολογισμοί τους είναι τόσο τυφλοί, εγωιστικοί και ανελέητοι
που ούτε καν σκέφτηκαν τις συγκρούσεις που θα δημιουργηθούν, το αίμα που
θα ρεύσει και τον ρατσισμό που θα δημιουργηθεί.
Ο ρατσισμός άρχισε από
τώρα. Το τι λέγεται και το τι υποτιμητικά επίθετα χρησιμοποιούνται για
τους καημένους τους Σύριους δεν λέγεται. Σκεφτείτε τώρα και το τι θα
γίνει εάν υπάρξουν εκατομμύρια σουνίτες σε χωριά αλεβιτών και
εκατομμύρια Άραβες μεταξύ των Κούρδων. Αυτό είναι πολιτική κατά την
άποψη σας ; Αυτό είναι πολιτική διακυβέρνηση με πρόβλεψη ;
Αυτά είναι αποτελέσματα μιας κρίσης πανικού που παθαίνει μια ομάδα υπό τον φόβο πως θα χάσει την εξουσία.
Θυμάμαι τις πρώτες ειδήσεις όταν είχαν
αρχίσει να έρχονται οι Σύριοι πρόσφυγες. Είχε προταθεί οι εργασίες να
γίνουν από κοινού με τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά η κυβέρνηση τότε το απέρριψε.
Διότι τότε έβλεπαν τους πρόσφυγες ως όχημα πίεσης που θα επηρέαζε την
πολιτική του κόσμου κατά της Συρίας. Μα από αυτά που σκέφτηκαν τα
τελευταία πέντε χρόνια, ούτε ένα δεν τους βγήκε σωστό. Και ένα θέμα το
οποίο θα έπρεπε να λυθεί μαζί με όλο τον κόσμο, γίνεται προσπάθεια να
καθοριστεί με βάση τα πολιτικά συμφέροντα του ΑΚΡ, ανοίγοντας έτσι τον
δρόμο και για άλλες καταστροφές.
Για ποιο λόγο γίνεται αυτό ; Διότι έτσι
θέλησε ο Ερντογάν. Και δεν υπάρχει κανείς στην κυβέρνηση να του πει πως
αυτό είναι λάθος.
Ο Εμβέρ Πασάς νόμιζε πως τα ήξερε όλα. Δεν άκουγε κανέναν.
Για να κερδίσει μια μικρή “στρατιωτική
επιτυχία” και να έχει το χειροκρότημα του κόσμου, στην διάρκεια των
βαλκανικών πολέμων, θέλησε εν μέσω χειμώνα να ρίξει τον στρατό μέσα σε
ένα βούρκο και τότε κάποιοι στρατηγοί του είπαν πως κάτι τέτοιο θα
μπορούσε να καταλήξει σε καταστροφή. Τότε λοιπόν ο Εμβέρ τράβηξε όπλο
μέσα στο αρχηγείο, κατά των στρατηγών που του έλεγαν πως το σχέδιο αυτό
δεν θα πετύχαινε. Εντέλει οι στρατηγοί μη αντέχοντας την επιμονή του το
δέχτηκαν και καθώς το σχέδιο δεν λειτούργησε, χιλιάδες στρατιώτες μας
πέθαναν μέσα σε μια μέρα στην χερσόνησο του Τσανάκκαλε.
Ο Εμβέρ επίσης χρησιμοποίησε κάθε μέθοδο
για να φιμώσει τους αντιπολιτευόμενους. Τους τρομοκράτησε. Δεν άφηνε
κανέναν να του ασκεί κριτική. Πίστευε πως είναι παγκόσμιος κατακτητής.
Όταν στο Σαρίκαμις σύρθηκαν και πέθαιναν παγωμένοι εκατό χιλιάδες
στρατιώτες κανείς δεν του ζήτησε τον λόγο, δεν λογοδότησε. Στην περίοδο
του η κλοπές είχαν μεγαλυνθεί, το περιβάλλον του είχε μετατρέψει και
την χώρα και τον στρατό σε πεδίο κλοπών.Η μόνη περίοδος της ιστορίας μας που
μπορεί να συγκριθεί με την σημερινή στις κλοπές είναι εκείνη η περίοδος
των τρομερών κλοπών του Ένωση και Πρόοδος.Τότε λοιπόν έκλεψαν, λήστεψαν το κράτος, φίμωσαν τους αντιπολιτευόμενους και στο τέλος τι έγινε ;
Oι κλέφτες αυτοί που πέτυχαν να πάρουν
την εξουσία, αλλά απέτυχαν να διοικήσουν την χώρα, ολόκληρη αυτοκρατορία
που είχαν στα χέρια τους την διέλυσαν.Σήμερα η Τουρκία διαθέτει μια κυβέρνηση που μοιάζει πολύ με εκείνην του Ένωση και Πρόοδος.Ανίκανοι σαν εκείνους. Κλέφτες σαν
εκείνους. Τύραννοι σαν εκείνους. Και αυτοί όπως και εκείνοι φιμώνουν
τους αντιπολιτευόμενους. Ανίκανοι να προβλέψουν όπως και εκείνοι. Και
κάνουν λάθος υπολογισμούς όπως και εκείνοι. Και αυτοί όπως και εκείνοι
έχουν έναν ηγέτη που δηλώνει πως τα ξέρει όλα, που πιστεύει πως θα γίνει
¨παγκόσμιος ηγέτης¨, που δεν ακούει τους νόμους, που εναντιώνεται στο
σύνταγμα, κοντόφθαλμος και ανίκανος. Και αυτοί όπως και εκείνοι θα
διαμελίσουν την χώρα.
Εάν δεν συναντηθούν μεταξύ τους αυτοί που
είναι δυσαρεστημένοι από αυτήν την πορεία, τότε καθημερινά θα αυξάνεται
η πιθανότητα να ζήσουμε και εμείς αυτά που βίωσαν οι Σύριοι πρόσφυγες.
Διότι αυτή η κυβέρνηση είναι σαν την
μαϊμού που μπήκε στον μετασχηματιστή και πατάει συνέχει κουμπιά χωρίς να
καταλαβαίνει τι γίνεται.
Αχμέτ Αλτάν
