
Επίσης, οι ιρακινές δυνάμεις είναι καλύτερα εξοπλισμένες, μιας και τα τελευταία χρόνια έχουν διατεθεί δισεκατομμύρια δολάρια για την αγορά νέων, σύγχρονων όπλων. Θα περίμενε κανείς πως ο ιρακινός στρατός θα ήταν άρτιος και αξιόμαχος και πως η πτώση της Φαλούτζα θα ήταν θέμα ημερών. Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Όταν ξεκίνησε η επέλαση του Ισλαμικού Κράτους, φάνηκε πως ο ιρακινός στρατός μοιάζει με ένα γίγαντα που όμως στέκεται σε πήλινα πόδια. Η αριθμητική υπεροχή του δεν βοήθησε σε τίποτα. Οι στρατιώτες του όχι μόνο δεν ήξεραν να πολεμούν αλλά πολύ γρήγορα εγκατέλειπαν τις μάχες. Η μια πόλη μετά την άλλη έπεφτε στα χέρια των τζιχαντιστών, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα το 20% της επικράτειας της χώρας να βρεθεί υπό την κατοχή του Ισλαμικού Κράτους. Εισβάλλοντας στο Ιράκ οι ΗΠΑ το 2003 προχώρησαν σε ριζικές αλλαγές στο στράτευμα. Διέλυσαν τις δομές που υπήρχαν και έδιωξαν τους παλιούς στρατιωτικούς.
Στο χάος που ακολούθησε, τα δισεκατομμύρια δολάρια που έδωσαν κυριολεκτικά εξανεμίστηκαν χωρίς να πετύχουν τον σκοπό τους. Ο στρατός του Ιράκ δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια της χώρας, ενώ δεν λειτουργεί ανεξάρτητα, καθώς δεν έχει τη διοικητική υποστήριξη, τα εφόδια και την ευελιξία για να διοικήσει και να ελέγξει τη χώρα αποτελεσματικά, σε εθνικό επίπεδο. Και αυτό το εκμεταλλεύεται όχι μόνο το Ισλαμικό Κράτος αλλά κάθε τρομοκρατική οργάνωση.