Κώστας Μαυραγάνης-Η «επιθετική» γραμμή της Μόσχας από την κατάρριψη του Su-24
από τουρκικά μαχητικά στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας και μετά έχει αρχίσει
να επηρεάζει τις αεροπορικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας στη
Συρία, σύμφωνα με ανάλυση της Stratfor.Υπενθυμίζεται
πως ο Ρώσος πρόεδρος, Βλάντιμιρ Πούτιν, προκάλεσε την Τουρκία, «εάν
τολμά», να πραγματοποιήσει πτήσεις στον συριακό εναέριο χώρο μετά την ενίσχυση των ρωσικών δυνάμεων αεράμυνας στην περιοχή,
ενώ το Bloomberg, επικαλούμενο διαρροές από αξιωματούχους του Λευκού
Οίκου, αναφέρει ότι οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν σταματήσει προσωρινά τις
αεροπορικές επιχειρήσεις (επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως υπογραμμίζεται)
στη ζώνη που χαρακτηρίζεται «Box 4», γνωστή επίσης ως «διάδρομος Αζάζ»,
στα δυτικά του Ευφράτη κατά μήκος των τουρκικών συνόρων. Σημειώνεται ότι
στη συγκεκριμένη περιοχή αμερικανικά και τουρκικά αεροσκάφη
πραγματοποιούσαν επιχειρήσεις υποστήριξης ανταρτών που μάχονταν κατά του
Ισλαμικού Κράτους, όπως αναφέρεται στην ανάλυση.
Συνεχίζοντας, η
Stratfor αναφέρει πως το Πεντάγωνο αναγκάστηκε να σταματήσει τις
αεροπορικές επιχειρήσεις στη συγκεκριμένη ζώνη για όλα τα αεροσκάφη πλην
των μη επανδρωμένων (UAV/ drones) μετά την ανάπτυξη ρωσικών
αντιαεροπορικών συστημάτων SA-17 στην περιοχή. Τα εν λόγω συστήματα
υποστηρίζονται από μακράς εμβέλειας συστήματα στη Λαττάκεια (S-400).
Επίσης, η Ρωσία έχει αυξήσει τις αεροπορικές της επιχειρήσεις κοντά στα
τουρκικά σύνορα, προκαλώντας προβλήματα στις επιχειρήσεις του
συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ προς στήριξη των ανταρτών στην περιοχή.
Στη συνέχεια της ανάλυσης σημειώνεται ότι το σύστημα που έχουν θέσει σε ισχύ οι ΗΠΑ με τη Ρωσία για την αποφυγή θερμών επεισοδίων στην περιοχή περιλαμβάνει τον διαμοιρασμό γενικών ζωνών επιχειρήσεων και διευκολύνει τις επικοινωνίες- ωστόσο η Ουάσινγκτον δεν δίνει στη Μόσχα λεπτομέρειες σχεδίων πτήσεων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν είναι σε σχέση να διακρίνουν τα αμερικανικά από άλλα αεροσκάφη πάνω από τη Συρία, και αυτό- εκτιμάται από τη Stratfor- είναι μάλλον ο λόγος για τον οποίον τα SA-17 τείνουν να «κλειδώνουν» τα αμερικανικά αεροσκάφη. «Η Μόσχα φαίνεται να προσπαθεί να διαπιστώσει εάν τα αεροσκάφη είναι τουρκικά. Σε μια προσπάθεια να αποκλειστούν τα τουρκικά μαχητικά από τον συριακό εναέριο χώρο, τα ενεργητικά μέτρα αεράμυνας της Ρωσίας πιθανώς να περιλαμβάνουν το “κλείδωμα” αγνώστων αεροσκαφών, για να ακολουθήσουν παρεμβολές ή αναχαίτισή τους. Οποιοδήποτε από αυτά τα μέτρα θα παρεμπόδιζε την αμερικανική και άλλη αεροπορική δραστηριότητα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ενός περιστατικού και κλιμάκωσης. Η Ουάσινγκτον έχει επιλέξει να αποφύγει κάτι τέτοιο, αποσύροντας τα αεροσκάφη της από τον διάδρομο Αζάζ» αναφέρεται σχετικά.
Ακόμη, η αυξημένη ρωσική δραστηριότητα στην περιοχή κατά μήκος των τουρκικών συνόρων φαίνεται να «υπονομεύει» τις τουρκικές προσπάθειες για δημιουργία μιας «νεκρής ζώνης» (buffer zone), που πιθανώς θα περιελάμβανε μια διευρυμένη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (no fly zone). «Η Άγκυρα συνεργάζεται με την Ουάσινγκτον για να υποστηρίξει μια επίθεση από φιλικές αντάρτικες δυνάμεις, και πιθανώς τουρκικές δυνάμεις, σε μια περιοχή που εκτείνεται από την πόλη του Αζάζ ως τον Ευφράτη. Η επίθεση αυτή προορίζεται να απωθήσει το Ισλαμικό Κράτος, να εμποδίσει την επέκταση των Κούρδων και να ενισχύσει τους “εκπροσώπους” της Τουρκίας στις τάξεις των ανταρτών. Αλλά χωρίς εκτενή αεροπορική στήριξη και υπό την πίεση των ρωσικών αεροπορικών πληγμάτων, οι Σύριοι αντάρτες δεν θα ήταν σε θέση να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες κατά του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή. Αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει ή ακόμη και να σταματήσει τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση».
Καταλήγοντας, η Stratfor εκτιμά πως η Μόσχα έχει υιοθετήσει μια ριψοκίνδυνη και επιθετική στρατηγική στη Συρία με αυτές τις ενέργειες, με απώτερο στόχο να φαίνεται να είναι να αποσπάσει στρατηγικά οφέλη, τα οποία θα προστάτευαν την κυβέρνηση Άσαντ. Αυτό έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, σημειώνεται. Ωστόσο, όσον αφορά στα οφέλη εκτός Συρίας (όπως στο «μέτωπο» των δυτικών κυρώσεων), η Stratfor εκτιμά πως υπάρχουν όρια στο πόσο ο Πούτιν μπορεί να πιέσει τις ΗΠΑ.
Στη συνέχεια της ανάλυσης σημειώνεται ότι το σύστημα που έχουν θέσει σε ισχύ οι ΗΠΑ με τη Ρωσία για την αποφυγή θερμών επεισοδίων στην περιοχή περιλαμβάνει τον διαμοιρασμό γενικών ζωνών επιχειρήσεων και διευκολύνει τις επικοινωνίες- ωστόσο η Ουάσινγκτον δεν δίνει στη Μόσχα λεπτομέρειες σχεδίων πτήσεων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν είναι σε σχέση να διακρίνουν τα αμερικανικά από άλλα αεροσκάφη πάνω από τη Συρία, και αυτό- εκτιμάται από τη Stratfor- είναι μάλλον ο λόγος για τον οποίον τα SA-17 τείνουν να «κλειδώνουν» τα αμερικανικά αεροσκάφη. «Η Μόσχα φαίνεται να προσπαθεί να διαπιστώσει εάν τα αεροσκάφη είναι τουρκικά. Σε μια προσπάθεια να αποκλειστούν τα τουρκικά μαχητικά από τον συριακό εναέριο χώρο, τα ενεργητικά μέτρα αεράμυνας της Ρωσίας πιθανώς να περιλαμβάνουν το “κλείδωμα” αγνώστων αεροσκαφών, για να ακολουθήσουν παρεμβολές ή αναχαίτισή τους. Οποιοδήποτε από αυτά τα μέτρα θα παρεμπόδιζε την αμερικανική και άλλη αεροπορική δραστηριότητα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ενός περιστατικού και κλιμάκωσης. Η Ουάσινγκτον έχει επιλέξει να αποφύγει κάτι τέτοιο, αποσύροντας τα αεροσκάφη της από τον διάδρομο Αζάζ» αναφέρεται σχετικά.
Ακόμη, η αυξημένη ρωσική δραστηριότητα στην περιοχή κατά μήκος των τουρκικών συνόρων φαίνεται να «υπονομεύει» τις τουρκικές προσπάθειες για δημιουργία μιας «νεκρής ζώνης» (buffer zone), που πιθανώς θα περιελάμβανε μια διευρυμένη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (no fly zone). «Η Άγκυρα συνεργάζεται με την Ουάσινγκτον για να υποστηρίξει μια επίθεση από φιλικές αντάρτικες δυνάμεις, και πιθανώς τουρκικές δυνάμεις, σε μια περιοχή που εκτείνεται από την πόλη του Αζάζ ως τον Ευφράτη. Η επίθεση αυτή προορίζεται να απωθήσει το Ισλαμικό Κράτος, να εμποδίσει την επέκταση των Κούρδων και να ενισχύσει τους “εκπροσώπους” της Τουρκίας στις τάξεις των ανταρτών. Αλλά χωρίς εκτενή αεροπορική στήριξη και υπό την πίεση των ρωσικών αεροπορικών πληγμάτων, οι Σύριοι αντάρτες δεν θα ήταν σε θέση να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες κατά του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή. Αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει ή ακόμη και να σταματήσει τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση».
Καταλήγοντας, η Stratfor εκτιμά πως η Μόσχα έχει υιοθετήσει μια ριψοκίνδυνη και επιθετική στρατηγική στη Συρία με αυτές τις ενέργειες, με απώτερο στόχο να φαίνεται να είναι να αποσπάσει στρατηγικά οφέλη, τα οποία θα προστάτευαν την κυβέρνηση Άσαντ. Αυτό έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, σημειώνεται. Ωστόσο, όσον αφορά στα οφέλη εκτός Συρίας (όπως στο «μέτωπο» των δυτικών κυρώσεων), η Stratfor εκτιμά πως υπάρχουν όρια στο πόσο ο Πούτιν μπορεί να πιέσει τις ΗΠΑ.
