Σκληρή μάχη
για τη δεύτερη θέση ανάμεσα στους Σοσιαλιστές, τους Podemos και τους
Ciudadanos είναι οι αυριανές βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία, καθώς η
πρωτιά του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι, έστω και ψαλιδισμένη σε σχέση με
τις δημοσκοπήσεις, προβάλλει ως αδιαμφισβήτητη.Στην τελική
ευθεία των εκλογών το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η δημοσκοπική
συνεχής άνοδος των Podemos από την τέταρτη θέση στην τρίτη, με σοβαρές
πλέον προσδοκίες να κατακτήσουν τη δεύτερη, υποσκελίζοντας τους
Σοσιαλιστές, και η ταυτόχρονη εντυπωσιακή πτώση των Ciudadanos.Στις αρχές
του χρόνου οι Podemos είχαν φτάσει να διεκδικούν την πρωτιά από το
Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, για να χάσουν σταδιακά τη δυναμική τους στις
επόμενες δημοσκοπήσεις.
Αν κατακτήσουν τη δεύτερη θέση, οι Podemos θα δυσκολευθούν να βρουν συμμάχους για να σχηματίσουν κυβέρνηση, καθώς με τα σημερινά δεδομένα οι Σοσιαλιστές θα αναζητήσουν μεγάλο συνασπισμό με το Λαϊκό Κόμμα. Ομως η ανάδειξή τους σε δεύτερο κόμμα θα είναι μήνυμα για όλη την Ευρωζώνη, πολλαπλάσια πιο ηχηρό από την κυβερνητική αλλαγή φρουράς στην Πορτογαλία.
Αν επιχειρήσουμε να συνδυάσουμε τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα με τα σενάρια της επόμενης μέρας, το Λαϊκό Κόμμα δεν θα μπορεί να σχηματίσει μαζί με τους Ciudadanos κοινοβουλευτική αυτοδυναμία: Κλειδί για τις εξελίξεις θα είναι οι Σοσιαλιστές, είτε μαζί με το Λαϊκό Κόμμα είτε με τους Podemos.
Αν τα δύο κόμματα του δικομματισμού, που διαδοχικά πρώτα με τον Θαπατέρο και μετά με τον Ραχόι οδήγησαν την Ισπανία σε ένα άτυπο μνημόνιο, συγκροτήσουν μεγάλο συνασπισμό, τότε θα καταστήσουν αυτόματα τους Podemos κυβέρνηση σε αναμονή.Το δίλημμα για τους Σοσιαλιστές κινδυνεύει να είναι συνθλιπτικό στην περίπτωση που δεν πετύχουν να κρατήσουν τη δεύτερη θέση: Προσυπογραφή των πεπραγμένων της κυβέρνησης Ραχόι η συνεργασία, και μάλιστα από τη θέση του ήσσονος κυβερνητικού εταίρου, με ένα ριζοσπαστικό-κινηματικό πολιτικό μόρφωμα που δεν έχει ρίζες και καταβολές στην κομμουνιστική Αριστερά...
Ούτως ή άλλως η νέα ισπανική κυβέρνηση, όποια και αν είναι η σύνθεσή της, έχει ήδη κληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιλέξει μεταξύ πλήρους υποταγής και σύγκρουσης, καθώς οι Βρυξέλλες απαιτούν αναθεώρηση επί το αυστηρότερον του «χαλαρού» προεκλογικού προϋπολογισμού που κατέθεσε τον Οκτώβριο η απερχόμενη κυβέρνηση Ραχόι.
Οι Podemos στη δεύτερη θέση δίνουν προοπτική στην κυβέρνηση Κόστα στη Λισαβόνα και υποχρεώνουν τους Ολάντ και Ρέντσι σε επιτάχυνση της διαφοροποίησής τους από το Βερολίνο.
kapopoulos@pegasus.gr
Αν κατακτήσουν τη δεύτερη θέση, οι Podemos θα δυσκολευθούν να βρουν συμμάχους για να σχηματίσουν κυβέρνηση, καθώς με τα σημερινά δεδομένα οι Σοσιαλιστές θα αναζητήσουν μεγάλο συνασπισμό με το Λαϊκό Κόμμα. Ομως η ανάδειξή τους σε δεύτερο κόμμα θα είναι μήνυμα για όλη την Ευρωζώνη, πολλαπλάσια πιο ηχηρό από την κυβερνητική αλλαγή φρουράς στην Πορτογαλία.
Αν επιχειρήσουμε να συνδυάσουμε τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα με τα σενάρια της επόμενης μέρας, το Λαϊκό Κόμμα δεν θα μπορεί να σχηματίσει μαζί με τους Ciudadanos κοινοβουλευτική αυτοδυναμία: Κλειδί για τις εξελίξεις θα είναι οι Σοσιαλιστές, είτε μαζί με το Λαϊκό Κόμμα είτε με τους Podemos.
Αν τα δύο κόμματα του δικομματισμού, που διαδοχικά πρώτα με τον Θαπατέρο και μετά με τον Ραχόι οδήγησαν την Ισπανία σε ένα άτυπο μνημόνιο, συγκροτήσουν μεγάλο συνασπισμό, τότε θα καταστήσουν αυτόματα τους Podemos κυβέρνηση σε αναμονή.Το δίλημμα για τους Σοσιαλιστές κινδυνεύει να είναι συνθλιπτικό στην περίπτωση που δεν πετύχουν να κρατήσουν τη δεύτερη θέση: Προσυπογραφή των πεπραγμένων της κυβέρνησης Ραχόι η συνεργασία, και μάλιστα από τη θέση του ήσσονος κυβερνητικού εταίρου, με ένα ριζοσπαστικό-κινηματικό πολιτικό μόρφωμα που δεν έχει ρίζες και καταβολές στην κομμουνιστική Αριστερά...
Ούτως ή άλλως η νέα ισπανική κυβέρνηση, όποια και αν είναι η σύνθεσή της, έχει ήδη κληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιλέξει μεταξύ πλήρους υποταγής και σύγκρουσης, καθώς οι Βρυξέλλες απαιτούν αναθεώρηση επί το αυστηρότερον του «χαλαρού» προεκλογικού προϋπολογισμού που κατέθεσε τον Οκτώβριο η απερχόμενη κυβέρνηση Ραχόι.
Οι Podemos στη δεύτερη θέση δίνουν προοπτική στην κυβέρνηση Κόστα στη Λισαβόνα και υποχρεώνουν τους Ολάντ και Ρέντσι σε επιτάχυνση της διαφοροποίησής τους από το Βερολίνο.
kapopoulos@pegasus.gr