Οι συντονισμένες αιματηρές επιθέσεις στο Παρίσι, η «αρχή της
καταιγίδας», όπως προειδοποίησε το Ισλαμικό Κράτος, σηματοδοτούν την
αλλαγή στρατηγικής των τζιχαντιστών, με στόχο να σπείρουν τον απόλυτο
πανικό.
Μέχρι τώρα το ISIS είχε προσπαθήσει να προκαλέσει τον αποτροπιασμό και τη φρίκη με αποκεφαλισμούς, μαζικές δολοφονίες και φρικιαστικές ιστορίες βασανισμού θυμάτων. Πλέον δίνει άλλο νόημα -κυριολεκτικό θα λέγαμε- στον όρο «τρομοκρατία»: σε αντίθεση με την Αλ Κάιντα, η οποία πραγματοποιούσε θεαματικές επιθέσεις σε εμβληματικούς στόχους, το Ισλαμικό Κράτος επιλέγει τους αποκαλούμενους «μαλακούς» στόχους, δηλαδή απλά, καθημερινά σημεία, μια καφετέρια, έναν συναυλιακό χώρο, ένα εστιατόριο. Σημεία που υπάρχουν σε όλο τον Δυτικό Κόσμο.
Οι τζιχαντιστές στέλνουν λοιπόν ξεκάθαρα το μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής στην καθημερινότητά του, σε καμία πόλη, σε καμία χώρα. Δεν χρειάζεται να «προκαλέσει» κανείς, δεν χρειάζεται να επισκεφθεί κάποιο σημείο «υψηλού κινδύνου» για να μπει στο στόχαστρο των τρομοκρατών. Η ανασφάλεια αυτή είναι το σημαντικότερο όπλο στη φαρέτρα των τζιχαντιστών.
Εκτιμήσεις
Επιπλέον, ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν πως το πλαστό συριακό διαβατήριο που βρέθηκε στο στάδιο και ανήκε σε έναν από τους δράστες είχε ακόμη μία χρησιμότητα στον σχεδιασμό και στην εκτέλεση του σχεδίου τους.
Να ξεκινήσουν αφενός οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ με τη χώρα εισόδου -στην προκειμένη περίπτωση την Ελλάδα-, να γίνεται δακτυλοδεικτούμενη από τις υπόλοιπες, και αφετέρου να ενισχυθούν οι φωνές που κατηγορούν τους πρόσφυγες ως εν δυνάμει τρομοκράτες.
Η λογική πίσω από αυτό είναι απλή. Οσο περιθωριοποιούνται οι πρόσφυγες, όσο στοχοποιούνται και αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας, τόσο πιο ευήκοον ους θα τείνουν στα κηρύγματα του Ισλαμικού Κράτους.
Ταυτόχρονα το χαλιφάτο από την πρώτη στιγμή προσπαθούσε να εμφανιστεί ως κρατική οντότητα που προσπαθούσε να εδραιωθεί στο Ιράκ, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη και στη Λιβύη.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά, έχει λάβει πλέον τη μορφή ενός «κράτους» που ναι μεν δεν αναγνωρίζεται από κανένα άλλο κράτος του κόσμου, αλλά δεν παύει να έχει δομή, γραφειοκρατία και πρωτεύουσα. Δεν είναι μια οργάνωση που δρα εντός άλλων πολιτικών δομών.Οι επιθέσεις που γίνονται εναντίον του, λοιπόν, εκλαμβάνονται από τα μέλη του ως «πόλεμος» και ο θάνατος των τζιχαντιστών στις επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον δυτικών στόχων ενδύεται με ηρωισμό για χάρη του χαλιφάτου. Οποιος επιχειρεί εναντίον του Ισλαμικού Κράτους γίνεται αυτομάτως στόχος και η Γαλλία ήταν ένας από αυτούς.
Αποστολές αυτοκτονίας
Ο Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι έχει στείλει τους μαχητές του σε αποστολές αυτοκτονίας και αυτήν τη στιγμή το πεδίο μάχης που έχει επιλεγεί είναι η Ευρώπη. Φυσικά και οι άλλοι αντίπαλοί του υφίστανται αντίποινα.Οι συνθήκες υπό τις οποίες έπεσε το ρωσικό αεροσκάφος στο Σινά δημιούργησαν την αίσθηση ότι πρόκειται για αντίποινα στις ρωσικές επιθέσεις στη Συρία. Αντίστοιχα το ίδιο ισχύει και για τη βομβιστική επίθεση στη Βηρυτό, εξαιτίας της Χεζμπολάχ, που πολεμά μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν.Εξ αρχής το Ισλαμικό Κράτος έδειχνε ότι κατέχει καλά τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία αξιοποιούσε κατά κόρον για τη στρατολόγηση νέων μελών. Τα βίντεο των αποκεφαλισμών, η «ουτοπία» του χαλιφάτου με την ειδυλλιακή ζωή, όλα αυτά λειτουργούσαν προπαγανδιστικά για να προσελκύσει νεαρούς, κυρίως, μαχητές. Τώρα τα βίντεο, το προπαγανδιστικό υλικό, δεν είναι μόνο στα Αραβικά, αλλά στα Αγγλικά, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά και τα Ρωσικά, απευθύνονται δηλαδή στο δυτικό κοινό. Το μήνυμα είναι απολύτως σαφές: θα σας χτυπήσουμε στο δικό σας έδαφος.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
ΕΘΝΟΣ
